551 ต้นเหมย
บทที่ 551 ต้นเหมย
ทุกคนในที่นี้ตกอยูู่ในความเงียบ
ทุกคนอดชื่นชมความกล้าหาญของเวินซิ่วอี๋ไม่ได้ ผ่านไปสามดือนแล้ว ความโกรธของฮ่องเต้ก็ยังไม่ลดลงเลย
ยิ่งกว่านั้น นี่คืองานเลี้ยงวันเกิดของเผยกุ้ยเฟย การพูดเรื่องนี้ขึ้นในงานเช่นนี้จะไม่เป็นการทำลายบรรยากาศงานหรอกหรือ อีกอย่างรอยยิ้มของฮ่องเต้ก็หายไปแล้ว
เผยกุ้ยเฟยเห็นเช่นนั้นก็รีบยิ้มออกมา “คุณหนูเวิน เรื่องนี้ฮุ่ยเฟยสามารถบอกเรื่องนี้กับฝ่าบาทได้ ไม่จำเป็นต้องให้เจ้าขอร้องหรอก ฝ่าบาทบอกจะประทานรางวัลให้คือประทานรางวัลให้ตัวเจ้าเอง เจ้าลองนึกดูอีกที”
เวินซิ่วอี๋กัดริมฝีปากของเธอและพูดอย่างเชื่องช้า “หม่อมฉัน หม่อมฉันไม่รู้ว่าต้องการสิ่งใดเพคะ...”
เผยกุ้ยเฟยหันศีรษะและพูดติดตลกกับฮ่องเต้ “ราวกับพวกนางสองคนพูดคุยกันมาก่อนเลย โอกาสดีๆ เช่นนี้ทั้งสองคนไม่รู้ว่าต้องการสิ่งใด”
ฮ่องเต้ยิ้ม “ช่างเถอะ เช่นนั้นก็ให้รางวัลเหมือนกัน สนมรักเพิ่มสินเดิมให้ทั้งสองคนแล้วกัน”
“เพคะ”
แล้วเรื่องนี้ก็จบไป
หลังจากงานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง ฮุ่ยเฟยกลับไปที่ห้องนอนของตนเอง โบกมือให้นางในทั้งหมดออกไป จนเหลือเพียงเวินซิ่วอี๋เท่านั้น
ロックされた章
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください