503 สูดอากาศ

บทที่ 503 สูดอากาศ

เมื่อเห็นอันอ๋องและหยางชูเดินโอบไหล่กันเข้ามา ไท่จื่อแค่นหัวเราะ ทำปากยื่นอย่างดูถูก “น้องสามสดใสจริงๆ ! เข้ากับเข้าได้เป็นอย่างดี” Comment by นัชชา ตั้งประจักษ์ภักดี: 老三可真是出息！倒跟他混一块了ไม่มั่นใจคำแปล

เหวินยวนตอบว่า “อันอ๋องไม่พอพระทัยไท่จื่อ ทำตัวน้อยเนื้อต่ำใจต่อหน้าท่าน เลยต้องทำตัวสนิทสนมกับเขาหรือ” Comment by นัชชา ตั้งประจักษ์ภักดี: 可不得跟他混一块吗ไม่มั่นใจคำแปล

ไท่จื่อหัวเราะกับคำพูดนี้ “ก็จริง คนป่าเหมือนกัน เข้ากันได้ดี” Comment by นัชชา ตั้งประจักษ์ภักดี: 都跟野生似的，倒是真相衬 ไม่มั่นใจคำแปล

“พี่ใหญ่” ซิ่นอ๋องมาถึง เขาทักทายด้วยรอยยิ้ม

“น้องรองมาแล้ว! ” ไท่จื่อตอบกลับด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร

ซิ่นอ๋องเข้ามาพูดนินทา “อากาศร้อนเช่นนี้ พี่ใหญ่เหงื่อออกเต็มเลย ทำไมไม่ใช้ร่มล่ะ เดี๋ยวจะเป็นไข้แดดได้ เรื่องกระทรวงการคลังยังจำเป็นต้องพึ่งพาพี่ใหญ่! ”

ไท่จื่อยิ้มจอมปลอม “ดูน้องรองพูดสิ เรื่องกรมโยธาของน้องรองก็ทำได้ไม่เลวนะ! ”

“ไม่หรอกๆ ”

พี่น้องปรองดองกันทุกวัน

ทั้งสองพูดคุยตลอดทางจนกระทั่งเข้ามาในตหนักไท่หยวนและเข้าเฝ้าฮ่องเต้