490 แอบมอง

บทที่ 490 แอบมอง

กลางดึกที่เงียบสงบ หนิงซิวนั่งเล่นกู่ฉินอยู่บนหลังคาเรือนเล็ก

เสียงใสของกู่ฉินทำให้ค่ำคืนนี้เงียบสงบกว่าเดิม

หลังจากนั้นไม่นาน ร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นราวกับวิญญาณ ร่อนลงข้างกายเขา

“อยู่ในห้อง” หนิงซิวตอบโดยไม่ต้องรออีกฝ่ายถาม

คนๆ นั้นพยักหน้า จากนั้นกระโดดลงจากหลังคาแล้วผลักประตูเข้าไป

ภายในห้องมีชายหนึ่งหญิงหนึ่งนั่งแทบจะตัวติดกัน

“ท่านราชครู” บุรุษผู้นั้นยื่นมือทักทายเขาโดยไม่รู้สึกเขินอาย

ไร้ยางอาย

เสวียนเฟยสาปแช่งในใจ

แต่สีหน้าของเขายังคงสงบ อย่างไรท่านราชครูเป็นบุรุษที่อ่อนโยนและเงียบสงบ

“อาจารย์ฟู่ล่ะ” เขาปิดประตู

“ไม่น่าจะมาได้” หมิงเวยพูด “ไม่สะดวกเท่าไรนัก”

วรยุทธของฟู่จินอยู่ในระดับเดียวกับโจรข้างถนน ถ้าไม่จำเป็นก็อย่าออกไปข้างนอก มันไม่สนุกเลยหากถูกพบเข้า

เสวียนเฟยไม่สนใจ เขาถามว่า “วันนี้มีเรื่องอยากจะพูดด้วยหรือ”

“เรียกว่ามีเรื่องจะถามมากกว่าถึงจะถูก” หมิงเวยพูด “แผนสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี ท่านราชครูพอใจหรือไม่”