417 ค้นหาคน
บทที่ 417 ค้นหาคน
หมิงเวยและหนิงซิววาดเส้นทาง และทุกคนก็จูงม้าฝ่าหิมะไปอย่างระมัดระวัง หิมะในป่าเขาหนาเกินไป หากมันพังทลายลงอีกครั้งแม้แต่พวกเขาก็ถูกฝังลงไปด้วยคงกลายเป็นการออกเดินทางส่งตนเองไปตาย
การเดินทางใช้เวลาสามวันก็เดินทางมาถึงจุดหมายพวกเขาเจาะเข้าไปในป่าอีกสองวัน แต่ก็ยังไม่พบอะไรเลย
“พักผ่อนเถอะ” เมื่อเห็นว่าเริ่มมืดแล้วหยางชูจึงสั่ง ทุกคนตั้งค่ายรวบรวมฟืนก่อไฟ
“พวกเราจะหาจงซู่เจอจริงๆ หรือ” มองหิมะอันกว้างใหญ่ตรงหน้าก็อดสงสัยไม่ได้
“หากแม่ทัพจงยังมีชีวิตอยู่เขาควรจะอยู่ในบริเวณนี้เจ้าค่ะ” หมิงเวยลูบมือของเขา และกล่าวว่า “ที่นี่คือเชิงเหมินดูจากลักษณะพื้นที่แล้วต้นไม้เจริญแข็งแรง มีพื้นที่สำหรับหลบซ่อน”
หยางชูคว้ามือของนางเขาปลดเสื้อตนเองแล้วจับมือนางใส่เข้าไป มืออันเย็นเฉียบสัมผัสหน้าอกอันอบอุ่นของเขาความเย็นนั้นทำเอาเขาถึงกับสั่น
“บอกแล้วว่าไม่ต้องตามมา ตัวเย็นเช่นนี้หากป่วยขึ้นมาจะทำอย่างไร”
หมิงเวยยิ้ม “มีท่านอยู่ไม่ใช่หรือเจ้าคะ”
“ข้าไม่ใช่เซียน” เขาทำให้มือนางอุ่นขึ้นแล้วกางแขนออก “มา”
หมิงเวยโน้มตัวไปข้างหน้าปล่อยให้เขากอดแน่นแต่โดยดี
ロックされた章
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください