380 หมื่นธนู
บทที่ 380 หมื่นธนู
หยางชูโกรธมาก “เด็กนี่! ตีคนห้ามตีหน้าไม่เคยได้ยินหรืออย่างไร”
ก็บอกไปแล้วว่านางเป็นสตรีของเขายังมาขอแต่งงานต่อหน้าคนจำนวนมากอีก รักษาหน้ากันหน่อย!
ยิ่งกว่านั้นเขายังไม่กล้าคิดถึงเรื่องลูกเลย แต่เด็กนี่กลับพูดเรื่องลูกออกมา
หยามหน้า หยามหน้ากันเกินไปแล้ว!
ซูถูไม่ได้มองเขา แต่มองหมิงเวย “ท่านว่าอย่างไร”
หมิงเวยตกใจไปครู่หนึ่งแล้วหัวเราะออกมาดังๆ
“ท่านกล้าหัวเราะ! มีคนมาหยามหน้าข้าถึงเพียงนี้ไม่รู้หรือว่าควรตอกกลับไป” หยางชูพูดอย่างโกรธๆ
น่าซูเลิกคิ้ว “แม่นางหมิงสามีของเจ้าพูดไม่ดีต่อเจ้าเลย! เจ้ากลับไปกับพวกเราเถอะ อย่างน้อยพี่เจ็ดไม่ดุด่าเจ้าแน่นอน”
หมิงเวยลำบากใจมาก “ท่านก็ได้ยินแล้วข้าใช้เวลาไม่น้อยเพื่อเข้าหาเขา หากข้าตัดสินใจไปมันไม่เสียเปล่าไปหน่อยหรือ”
น่าซูไม่เห็นด้วย “ดูหน้าขาวๆ ของเขาสินั่นคือหนุ่มที่อ่อนต่อโลกในจงหยวนหรือ ไม่มีความเป็นบุรุษเลยสักนิดสู้พี่เจ็ดก็ไม่ได้”
“ท่านว่าผู้ใดอ่อนต่อโลกกัน” หยางชูโกรธจริงๆ “มาๆๆ มาสู้กันสักตั้งผู้ใดแพ้คนนั้นต้องเรียกบิดา”
น่าซูปฏิเสธ “ข้าไม่อยากเป็นบุตรของท่านหรอกนะ! รู้สึกเหมือนตัวเองแก่”
ロックされた章
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください