360 บ้านเกิด

บทที่ 360 บ้านเกิด

องค์หญิงหย่งชิงโกรธมากจากนั้นก็มีเสียงแผ่วเบาดังขึ้นในทันที “องค์หญิง บ่าวจะสั่งสอนสตรีผู้นี้เองขอรับ!”

หมิงเวยเงยหน้าขึ้นมองแล้วก็เห็นชายชราเดินออกมาจากความมืดอย่างเงียบๆ คนผู้นี้มีอายุใกล้เคียงกับองค์หญิงหย่งชิงใบหน้าไร้หนวดเครา ตัวบางอ้อนแอ้น ดูเป็นผู้ที่อยู่ใน ‘กฎเกณฑ์’ เป็นอย่างมาก

เขาเป็นขันที และก็เป็นยอดฝีมือด้วย

หมิงเวยยิ้ม “กงกงผู้นี้ท่านแน่ใจหรือว่าสามารถสั่งสอนข้าได้”

ขันทีชราเงยหน้าขึ้นแววตาราวกับงูพิษเขาพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า “แม่นางอย่าดูถูกคนแก่อย่างข้าเกินไป”

หมิงเวยยังคงหัวเราะต่อไป “เอาล่ะ แม้วรยุทธ์ของท่านจะสูง แต่หากพวกเราลงมือเขาวงกตในที่พำนักแห่งนี้จะยังคงรักษาไว้ได้หรือ”

ขันทีเฒ่าชะงัก เสียงขององค์หญิงหย่งชิงดังขึ้น “เจ้าเป็นผู้ใดกัน”

ซูถูเงยหน้าขึ้นแล้วตอบไปว่า “ท่านย่า นางเป็นผู้ช่วยที่หลานเชิญ...”

ยังไม่ทันพูดจบองค์หญิงหย่งชิงก็ต่อว่ากลับไป “โง่! นางมีที่มาไม่ชัดเจน แต่เจ้าก็เชื่อใจนางแล้วหรือ”