356 แสงจันทร์

บทที่ 356 แสงจันทร์

ทั้งแปดเผ่าเดินทางมาถึงแต่ก็ไม่ได้ทักทายอะไรกัน จนกระทั่งวันต่อมาหมิงเวยได้พบกับหัวหน้าเผ่าทั้งแปด

ทั้งแปดเผ่าให้ความสำคัญกับงานสำคัญอย่างพิธีกรรมเทียนเสินมาก พวกเขามารวมตัวกันตั้งแต่ฟ้ายังไม่ทันสว่าง ทุ่งหญ้าโล่งตรงทางเข้าหุบเขาแสงจันทร์มีการตั้งกระโจมสำหรับหัวหน้าเผ่าทั้งแปดและมีการถวายเครื่องบูชาอันล้ำค่า นักบวชทั้งแปดเผ่าทั้งร้องทั้งเต้น สวดคาถาโบราณ และสุดท้ายก็นำทางหูเหรินทั้งแปดเผ่าไปกราบไหว้เทพเจ้า

หมิงเวยเองก็เดินตามไปในบางครั้งความต้องการของสตรีที่มีต่อชาวโลกนั้นต่ำมาก แม้ใบหน้าของนางจะเป็นชาวจงหยวน แต่ก็สวมชุดของชาวหู เหล่าหูเหรินจึงมองนางเป็นทาสหญิงจากจงหยวนที่มาจากการปล้นสะดม

สตรี หากแย่งชิงมาก็ถือว่าเป็นของตนเองแม้จะไม่มีสายเลือดของหูเหรินแต่ก็เป็นสมบัติของเผ่า การคุกเข่ากราบไหว้จึงไม่ใช่ปัญหา!

คนเดียวในที่นี้ที่ไม่คำนับคือโหวเหลียง ก่อนเริ่มพิธีเขาเลี่ยงไปทางด้านหลัง

น่าซูอยากให้เขาอยู่ต่อ แต่เขากลับโบกมือ “นักปราชญ์จงหยวนแสดงความเคารพต่อสวรรค์ พื้นดิน ผู้นำ บรรพชนและอาจารย์เท่านั้น หวังว่าองค์ชายจะไม่บังคับข้า”