314 อ้อมกอด
บทที่ 314 อ้อมกอด
อาหว่านวิ่งออกไปข้างนอกเพื่อดูแล้วนางก็ต้องตกตะลึง
แขกที่มาหามีมากเกินไปแล้ว!
นางนับคร่าวๆ พบว่ามีประมาณร้อยคนเสื้อผ้าของพวกเขาทั้งเก่าทั้งขาดดูแล้วน่าจะเป็นผู้ลี้ภัย พวกเขานำเกวียนมามากมาย และยังมีของใช้ประจำวันในครัวด้วย!
แล้วนางก็เห็นหนิงซิวที่กำลังคุยกับขุนศึกอยู่
“อาจารย์หนิงทำอะไรหรือเจ้าคะ” อาหว่านงุนงง “ไปหาคนเยอะแยะถึงเพียงนี้มาจากที่ใดกัน”
หนิงซิวมาที่เกาถางกับพวกเขาด้วยเมื่อไม่กี่วันก่อนหน้านี้เขาได้พาคนไปซื้อของในเมือง ฤดูใบไม้ผลิกลับคืนสู่ผืนแผ่นดินกว้าง ทุกสรรพสิ่งฟื้นคืนกลับมาอุดมสมบูรณ์ พวกเขาต้องการตั้งถิ่นฐานที่นี่จึงมีของให้ซื้อมากมาย
อาหว่านหันไปพูดกับหยางชูกลับพบว่าเขาจ้องมองไปข้างหน้าอย่างคนสติหลุดลอย อาหว่านแปลกใจนางจึงมองตามสายตาเขาไปก็เห็นเพียงผู้ลี้ภัยจำนวนมากมารวมตัวกันที่นั่นหลายคนมาล้อมวงกันเพื่อพูดคุย
เกิดอะไรขึ้น คุณชายมองอะไรกันแน่ อาหว่านคิดแล้วนางก็เห็นหยางชูกำลังเดินไปทางด้านนั้น เขาเดินไม่เร็ว แต่เป้าหมายชัดเจนก้าวเดินของเขาแต่ละก้าวล้วนมั่นคง
“คุณชาย!” เหล่าขุนศึกตะโกนขึ้น แต่เขาไม่สนใจ
ロックされた章
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください