บทที่ 306 ออกจากคุก
รถม้าค่อยๆ เคลื่อนตัวไปยังจวนโป๋วหลิงโหว
อาสวนและอาหว่านนั่งหน้ารถเคียงข้างกัน
เมื่อเห็นอาหว่านหันหลังกลับบ่อยๆ อาสวนก็กระซิบ “มองถนนดีๆ อย่าแอบฟัง!”
อาหว่านไม่พอใจ “ข้าแค่แอบฟังแล้วทำไมเจ้าวางใจพวกเขาเพียงนั้นเลยหรือ”
“มีอะไรให้ต้องกังวลกัน” อาสวนไม่เข้าใจ “แม่นางหมิงช่วยเหลือคุณชายอยู่หลายครั้ง เจ้าเองก็รู้” อาหว่านแค่นหัวเราะแล้วหันหน้าไปทางอื่น
ทั้งสองเติบโตขึ้นมาด้วยกัน อาสวนปฏิบัติต่อนางเหมือนเป็นน้องสาวเสมอ เขามองนางแล้วถามว่า “เหตุใดเจ้าถึงต้องเกลียดแม่นางหมิงเพียงนั้นด้วย นางเป็นคนที่คุณชายต้องการแต่งงานด้วยเพราะฉะนั้นนางไม่ใช่คนอื่น”
อาหว่านยิ่งไม่พอใจ “นางหมั้นหมายกับผู้อื่นแล้ว! แล้วยังไม่ถอนหมั้นด้วย แต่ก็ยังรั้งคุณชายเอาไว้ นางเห็นคุณชายเป็นอะไรกัน!”
อาสวนได้ยินเช่นนั้นก็อดไม่ได้ที่จะถาม “พูดเช่นนี้คงไม่ใช่เพราะว่า...”
อาหว่านกลอกตาใส่เขา “เพราะว่าอะไร! ข้าก็แค่ไม่ชอบนางก็เท่านั้น!”
อาสวนได้ยินเช่นนั้นก็หัวเราะ
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください