บทที่ 304 ตัดใจ
ม่านสีน้ำเงินเข้มทำให้บรรยากาศดูมืดมน
ฮ่องเต้เอนกายนอนลงบนเตียงและโอบกอดเผยกุ้ยเฟย พระองค์ตรัสกับนางว่า “เจ้าอย่าคิดมากเลยอายุครรภ์ยังน้อย ไม่ใช่ว่าพวกเรากับเขาไม่มีวาสนาต่อกัน เจ้าดูแลร่างกายให้ดีๆ ในอนาคตอาจมีโอกาสอีก ยังมีหญิงอายุสี่สิบที่ให้กำเนิดบุตรได้พวกเรายังมีเวลาอย่างน้อยยี่สิบปี...”
เผยกุ้ยเฟยกลับไม่พูดอะไรนางเอนกายพิงเขาจ้องไปที่ม่านด้วยสายตาว่างเปล่า
ฮ่องเต้เปลี่ยนเรื่อง “รอให้ร่างกายเจ้าแข็งแรงขึ้นอีกหน่อย พวกเราไปพักที่พระราชวังลั่วชานสิงดีหรือไม่ ที่นั่นมีน้ำพุร้อนหน้าหนาวกำลังสบาย”
“ขอบพระทัยเพคะ” เผยกุ้ยเฟยฝืนยิ้มราวกับกำลังปลอบโยนเขา
ฮ่องเต้ทุกข์ใจมากทรงประคองนางไว้ในอ้อมแขนแล้วเริ่มพูดถึงเรื่องนั้น “เจิ้นรู้ว่าเจ้ากังวลเรื่องชูเอ๋อร์ เรื่องนี้เจิ้นผิดเองที่โกรธไปชั่วขณะ…ตอนนั้นเจิ้นรับปากพี่ใหญ่ไว้แล้วเด็กคนนั้นเป็นเด็กดี เรื่องพวกนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลย เจ้าวางใจเถอะ เจิ้นจะสั่ง...”
“ฝ่าบาท!” เผยกุ้ยเฟยขัดจังหวะเขา
ฮ่องเต้ก้มหน้ามองนางแล้วพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “สิ่งที่เจ้าขอตราบเท่าที่เจิ้นทำได้เจิ้นจะให้สัญญากับเจ้า”
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください