270 ไม่ดี

บทที่ 270 ไม่ดี

หมิงเวยพูดช้าๆ “ในเมื่อท่านบอกว่าช่างมัน ถ้างั้นข้ากลับล่ะ!”

“เดี๋ยวก่อน!”

หมิงเวยหมุนตัวกลับมา นางเห็นหยางชูคอตกก็อดหัวเราะไม่ได้ “มีอะไรก็พูดมาเถอะ อย่าทำหน้าเศร้าเลยเจ้าค่ะ”

“....” ในใจเขาทั้งโกรธทั้งวิตกกังวล แต่เมื่อนางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนมันก็ละลายไปอย่างรวดเร็ว หยางชูปรับอารมณ์ให้เย็นลงเขานั่งลงจากนั้นก็พูดว่า

“ท่านถอนหมั้นเถอะ”

เกี่ยวกับการแต่งงานของนางพวกเขายังพูดถึงเรื่องนี้หลายครั้งแต่ก็ไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้กันอย่างจริงจัง ความสัมพันธ์ระหว่างหมิงเวยกับจี้เสียวอู่เป็นอย่างไร หยางชูรู้เป็นอย่างดี

สัญญาหมั้นหมายนี้เป็นเพียงแค่ในนามเท่านั้น ถึงจะเป็นแค่ในนามแต่ก็เป็นสัญญาหมั้นหมาย เมื่อถึงเวลาหนึ่งมันจะกลายเป็นสิ่งขวางหูขวางตา หมิงเวยนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับเขาและรินชาให้ตนเอง

นางดื่มช้าๆ แต่หยางชูกลับรอไม่ไหว “ตกลงว่าอย่างไร ท่านพูดอะไรสักอย่างสิ!”

หมิงเวยเงยหน้าขึ้นเห็นใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวลไม่รู้ทำไมตนถึงได้หลุดหัวเราะออกมา

“ท่านหัวเราะอะไร ตอบรับคำขอข้าใช่หรือไม่” หยางชูอดไม่ได้ที่จะคว้าตัวนางมาเขย่า