บทที่ 263 ไม่เชื่อ
เสวียนเฟย “....” นี่เขาไม่ได้ถูกลวนลามอยู่ใช่หรือไม่
ทางด้านหมิงเวยหุบยิ้มแล้วถามอย่างจริงจัง “ข้าออกจากเสวียนตูกวันแล้ว ท่านไม่ควรโล่งใจหรอกหรือ เหตุใดถึงเรียกข้ามาหรือว่า...คิดถึงข้าจริงๆ”
เสวียนเฟยจิตใจแห้งเหี่ยวครึ่งแรกฟังดูจริงจัง แต่เหตุใดประโยคหลังถึง…
เขาตอบด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง “ท่านอย่าพูดจาบ่ายเบี่ยงข้าเรียกท่านมาเพื่อยุติเรื่องนี้อย่างเป็นทางการ”
หมิงเวยยอมรับการตัดสินใจ “ท่านเจ้าสำนักว่าอย่างไรก็ทำตามนั้น ท่านต้องการจบอย่างไร”
เสวียนเฟยถาม “เรื่องดาวตี้ชิงท่านคิดจะทำอย่างไร”
หมิงเวยตอบด้วยความประหลาดใจ “ข้าปิดบังทุกอย่างแล้วท่านนักพรตคิดจะทำอะไรอีก”
“ท่าน...” เสวียนเฟยตกใจ “ไม่เตรียมการอะไรเลยหรือ”
“ต้องทำอะไร อ้อ!” หมิงเวยตระหนักได้ทันทีว่า “ท่านกลัวว่าสักวันตนเองจะกลายเป็นดาวมารจึงวางแผนที่จะตามหาดาวตี้ชิงเพื่อหาหนทางให้ตนเอง นี่เป็นความคิดที่ดี...”
“พอแล้ว!”
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください