258 ลำบาก
บทที่ 258 ลำบาก
เมื่อฮ่องเต้เสด็จออกไป เผยกุ้ยเฟยก็ลืมตาขึ้นประตูห้องปิดลงเบาๆ เผยกุ้ยเฟยลุกขึ้นนั่งเงียบๆ ถึงนางจะไม่สนใจสิ่งต่างๆ แต่นางอยู่ข้างกายฮ่องเต้ตลอดทั้งวันมีหรือจะไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น
ที่อวี้หยางมารายงานนั้นนางเองก็รู้ ดูจากเนื้อหาและท่าทางของฮ่องเต้ในวันนี้ก็พอเดาได้ไม่ยาก ฮ่องเต้รู้สึกละอายใจต่อนางจึงทำตัวอ่อนโยนเป็นพิเศษ
จนถึงตอนนี้ยังมีเรื่องอะไรที่ต้องให้พระองค์รู้สึกละอายใจต่อนางบ้างล่ะ นอกจากคนผู้หนึ่ง เผยกุ้ยเฟยรู้ดีว่าตนเองไม่สามารถพูดออกไปได้ ฮ่องเต้ไม่ชอบ นางก็ได้แต่แอบมองเท่านั้น
นางจึงแสร้งทำเป็นไม่รู้และทำตัวอ่อนโยนกับเขามากขึ้นเช่นนี้ถึงจะทำให้ฮ่องเต้เห็นใจและมีที่ว่างให้นาง
ผ่านไปสักพักประตูถูกเปิดออกเบาๆ ฮ่องเต้เห็นนางลุกขึ้นนั่งจึงถามเสียงอ่อนโยน “ตื่นขึ้นมาทำไมหรือ”
เผยกุ้ยเฟยเงยหน้าขึ้น “ฝ่าบาทเสด็จไปที่ใดหรือเพคะ จู่ๆ ข้างกายก็ว่างเปล่าหม่อมฉันเลยตื่นขึ้นมา”
“รู้สึกอุดอู้นิดหน่อยเลยไปสูดอากาศข้างนอกมาน่ะ” ฮ่องเต้ถอดเสื้อคลุม จากนั้นนั่งลงบนเตียงและโอบไหล่นาง “เจิ้นผิดเองที่ทำให้เจ้าตื่น นอนต่อเถอะ”
ロックされた章
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください