บทที่ 233 ผ่านด่าน
เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวของเขาก็มีคนบ่นขึ้นมาว่า “เหตุใดถึงดูคุ้นเคยขนาดนั้น”
บุตรชายของเขาพูดขึ้นมาว่า “ท่านพ่อ นั่นไม่ใช่เขย่าลูกเต๋าหรือ”
อีกฝ่ายตกใจ “จริงด้วย!”
คำพูดนั้นทำให้ผู้เป็นฮูหยินจ้องเขม็ง “พวกเจ้าไปเล่นพนันมาหรือ”
ฮ่องเต้เห็นดังนั้นก็หุบยิ้ม “เด็กคนนี้นี่ หลายปีมานี้ไปขลุกอยู่กับอะไรแบบนั้นงั้นหรือ”
เผยกุ้ยเฟยเม้มปากแล้วหัวเราะ “เขาชื่นชอบการก่อเรื่อง”
เจียงเชิ่งเลิกคิ้วหลังจากคิดซ้ำไปซ้ำมาเขาก็พูดขึ้นมาว่า “เสด็จพ่อ น้องสามเป็นผู้ใหญ่แล้วยังก่อเรื่องเช่นนี้อีกดูไม่ค่อยเข้าท่าเท่าไร...”
ฮ่องเต้ไม่ใส่ใจ “มีผู้ใดบ้างที่ไม่เคยผ่านช่วงนี้มาตอนเจิ้นยังเด็กก็เคยทำเรื่องไร้สาระเหมือนกัน”
พูดถึงเรื่องนี้เผยกุ้ยเฟยก็หัวเราะขึ้นมา “ฝ่าบาทในตอนนั้นเคยทะเลาะกับเวินกั๋วกงซื่อจื่อที่เจ๋อกุ้ยโหลว วีรกรรมในครั้งนั้นเป็นที่จดจำของผู้อาวุโสทั้งหลาย”
ฮ่องเต้หัวเราะ “สนมรักยังจำเรื่องนี้ได้ ยี่สิบปีนี่ผ่านไปเร็วจริงๆ”
“นั่นเป็นครั้งแรกที่หม่อมฉันได้พบฝ่าบาทจะจำไม่ได้ได้อย่างไรกันเพคะ”
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください