207 พลาด
บทที่ 207 พลาด
เช้าวันที่ท้องฟ้าสดใสหมิงเวยตื่นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวและเปิดประตูห้อง
มนุษย์น่ะ เปลี่ยนจากประหยัดมาฟุ่มเฟือยนั้นง่าย แต่จากฟุ่มเฟือยมาประหยัดนั้นยาก หลังจากให้ตัวฝูติดตามนางมาหลายเดือนหมิงเวยเริ่มไม่คุ้ยเคยกับการอาบน้ำด้วยตนเอง
หวังว่าตัวฝูจะกลับมาเร็วๆ…
หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จหมิงเวยก็เดินออกมาจากซอยแต่กลับถูกขวางเอาไว้เสียก่อน รถม้าที่แสนคุ้นเคยหยุดอยู่ที่มุมถนน หมิงเวยไม่เกรงใจนางขึ้นรถม้าทันที
หยางชูเอนกายอย่างเกียจคร้านอยู่อีกด้าน เขายกผ้าม่านขึ้นเพื่อมองทิวทัศน์ด้านนอกและเมื่อเห็นนางขึ้นมาเขาก็กล่าวทักทาย “ไป ไปดูละครกัน”
“ละคร ละครอะไรหรือเจ้าคะ”
หยางชูยิ้มตาหยี “ละครสนุก”
รถม้าเคลื่อนที่อยู่นานกว่าจะหยุดลง ที่นี่เป็นตรอกแคบๆ และผู้ที่อาศัยอยู่ล้วนเป็นสามลัทธิเก้าอาชีพ ส่วนใหญ่เป็นแขกต่างเมืองที่ไม่ได้เข้าเมืองหลวงมานาน
ทันทีที่รถม้าของพวกเขามาถึงก็ดึงดูดผู้คนจำนวนมากให้หันมามอง
หมิงเวยกลอกตา “ท่านคิดจะทำอะไรกันแน่”
หยางชูยิ้มอย่างมีเลศนัย “เดี๋ยวก็รู้เอง”
ロックされた章
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください