130 ไม่คู่ควร

บทที่ 130 ไม่คู่ควร

หมิงเฉิงยิ้มอย่างขมขื่นหากย้อนกลับไปเมื่อสี่เดือนก่อนได้ เขาก็อยากเรียกสติตนเองเช่นกัน เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นในตระกูลหมิงเริ่มจากความคิดชั่วร้ายที่แล่นเข้ามาเมื่อสี่เดือนก่อน

เสี่ยวชีตกใจจนล้มป่วย ท่านป้าสามฆ่าตัวตาย จนกระทั่งวันนี้ที่ต้องเผชิญหน้ากับวิกฤตยึดทรัพย์และประหารทั้งตระกูล แต่ละอย่างที่ถาโถมเข้ามาไม่มีที่ว่างให้หันหลังกลับ

“เฉิงเอ๋อร์ เหตุใดเจ้าถึงทำเช่นนี้”

เมื่อได้ยินคำถามของบิดาหมิงเฉิงตอบไปว่า “เพราะลูกคิดไปเองว่าตนเองถูกมากเกินไป”

เขาขยับสายตามองเริ่มจากท่านพ่อ ท่านแม่แล้วเลื่อนหยุดอยู่ตรงคำว่า ‘奠[footnoteRef:1]’ ตัวใหญ่บนห้องเซ่นไหว้ผู้ตาย [1: 奠 : เป็นคำที่ใช้แปะตัวโตๆ ในงานศพ จะใช้สีขาวดำ ถ้าเห็นอักษรตัวนี้แปลว่ามีใครเสียชีวิตแล้ว เป็นอักษรเดี่ยวใช้คล้ายๆ กับในงานแต่งที่ชอบแปะคำว่า 囍 สีแดง ]

“ท่านพ่อ อันที่จริงลูกไม่ได้เพิ่งทราบว่าผู้ใดอยู่ในใจของท่าน”

นายท่านสี่ตกใจ “แต่ท่านพ่อคงจำไม่ได้แล้ว ตอนที่ลูกยังเด็กมีครั้งหนึ่งท่านดื่มเหล้ากลับมาแล้วอยู่ในห้องหนังสือคนเดียว...”