129 ความเป็นธรรม
บทที่ 129 ความเป็นธรรม
หมิงเวยยิ้มแต่ไม่พูดอะไร มองอาหว่านที่พานายท่านหกและฮูหยินหกเข้ามาในห้องเซ่นไหว้ผู้ตาย นางรู้ว่าเรื่องนี้ให้อาหว่านไปจัดการจึงจะดีที่สุด
“ท่านแม่!”
เมื่อเห็นฮูหยินผู้เฒ่า ฮูหยินหกก็รีบเข้าไปบ่นว่า “เด็กคนนี้ไร้มารยาทมากเจ้าค่ะ! บุกเข้าไปในเรือนของพวกเราทำร้ายบ่าวบาดเจ็บไปหลายคน แล้วยังบังคับให้พาท่านพี่มาที่นี่อีก ท่านพี่ป่วยเช่นนี้ยังจะมาเคลื่อนย้ายเขาอีก นางต้องการเอาชีวิตของท่านพี่เป็นแน่!”
อาหว่านมองดูพวกเขาอย่างเหยียดหยันแล้วไม่สนใจ นางรายงานกับหมิงเวยไปว่า “คุณหนู บ่าวปฏิบัติภารกิจลุล่วงแล้วเจ้าค่ะ”
หมิงเวยอยากหัวเราะ เด็กคนนี้ต่อหน้านางทำตัวไม่เกรงใจนาง แต่ตอนนี้เพื่อการแสดงแล้วจึงยอมแทนตัวเองว่าบ่าว ในใจคิดเช่นนั้น แต่นางทำได้เพียงทำสีหน้านิ่งสงบ “ทำได้ดีมาก”
ฮูหยินหกโกรธกว่าเดิม “ท่านแม่ ท่านได้ยินหรือไม่ คำพูดนั่นเรียกว่าอะไร! อาตนเองเป็นเช่นนี้ยังพูดออกมาได้ว่าดี!”
ฮูหยินผู้เฒ่าเองก็โกรธถึงนายท่านหกจะเป็นคนไม่ดี แต่เขาก็เป็นบุตรชายของนาง!
ロックされた章
webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください