0697 รอคอยเจ้า

บทที่ 697 รอคอยเจ้า

ศิลาวิญญาณไม่มีประโยชน์ เช่นนั้นต้องเก็บให้หมด จินเฟยเหยาจึงนำศิลาวิญญาณทั้งหมดไป มองวงเวทส่งตัวโล้นๆ นางนั่งอยู่บนแท่นศิลาใช้เวทศรน้ำแข็งสร้างแท่งน้ำแข็งออกมาสองแท่งแบ่งกันกินกับพั่งจื่อคนละแท่ง

กินไปกินมา วงเวทด้านหลังพลันส่งเสียงวิ้งๆ คนทั้งสองรีบหันกลับไปมอง พบว่าวงเวทส่งตัวกระพริบเหมือนทำงาน

“บังเอิญขนาดนี้เชียว? หรือว่ามีผู้บำเพ็ญเซียนส่งตัวมา” จินเฟยเหยาและพั่งจื่อกระโดดขึ้น หลังจากวงเวทส่งตัวทำงานก็กระโดดเข้าไปในวงเวทส่งตัวทันที

ทว่าวงเวทส่งตัวกลับไม่ได้ทำงานโดยสมบูรณ์ หลังจากกระพริบตรงกลางพลันรวมเป็นแสงสายหนึ่ง ลำแสงค่อยๆ กลายเป็นอักษรสองแถว จินเฟยเหยาอ่านอย่างสงสัย “อยากเปิดวงเวท เปลี่ยนผืนดินแล้งเป็นทุ่งหญ้า”

“อะไรน่ะ?” อ่านจบจินเฟยเหยาก็รู้สึกงุนงง เปลี่ยนผืนดินแล้งเป็นทุ่งหญ้า? นี่คือจะให้ตนเองทำให้ที่นี่มีหญ้าขึ้นหนาแน่น ถ้าตนเองมีความสามารถนี้ยังต้องซ่อมฟ้าทำไมกัน หรือว่าตนเองซ่อมฟ้าจนมีชื่อเสียง ใครๆ ก็นึกว่าตนเองสามารถทำให้พื้นดินเน่าๆ กลายเป็นโอเอซิสได้?