webnovel

คนใสซื่ออย่างข้ามีเมตตาจะตาย

จินเฟยเหยาคิดว่าตนเองเป็นคนที่เอาใจใส่ที่สุด ใจกว้างที่สุด และจิตใจบริสุทธิ์ที่สุดในโลกนี้ นางไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเพราะเหตุใดคนในโลกนี้จึงชอบรังแกนาง... คิดไม่ถึงว่าน้องชายที่นางดูแลมาจนโตจะทรยศนางเพื่ออนาคตของตัวเอง คิดจะส่งนางไปเป็นเตาหลอมมนุษย์ บังคับให้นางต้องทรยศและเป็นศัตรูกับทั้งตระกูลเพื่อปกป้องชีวิตน้อยๆ ของตน นางเข้าสู่สำนักเซียนอย่างยากลำบาก ทว่าเพราะมีพลังบำเพ็ญต่ำต้อย จึงมักจะถูกคนเอาเปรียบ ถึงแม้โชคร้ายจะกลายเป็นดี ได้ตำราลับบำเพ็ญเซียนพิเศษเฉพาะมาก็ตาม เส้นทางแห่งการบำเพ็ญเซียนยังอีกยาวไกล ก่อนที่จะเดินสู่จุดสูงสุดต้องป้องกันตนเองให้ได้ก่อน! เซียนไม่ล่วงเกินนาง นางไม่ล่วงเกินเซียน หากเซียนล่วงเกินนาง นางก็จำเป็นต้องร้าย... อ้อไม่ใช่สิ พยายามสู้กลับเพื่อปกป้องตนเอง ดังนั้นนางจึงไร้ยางอายมากขึ้นทุกที...นางสาบานได้ ทั้งหมดเป็นเพราะนางถูกบีบบังคับจริงๆ นะ...

เจิ้งเยวี่ยชูซื่อ · 歴史
レビュー数が足りません
725 Chs

0562 การผลิตคราวละมากๆ

บทที่ 562 การผลิตคราวละมากๆ

ในที่สุดคนโง่ที่เชิญเทาเที่ยไปกินอาหารก็ปรากฏตัวขึ้น ณ โต๊ะสี่ตัวต่อกันที่ชั้นแปดของหอร้อยรส จินเฟยเหยาและพั่งจื่อไม่มีมารยาทบนโต๊ะอาหารเลยสักนิด นั่งดื่มกินอย่างบ้าคลั่งอยู่หน้าโต๊ะ หวาหวั่นซีและไห่หลันอินนั่งมองเจ้าตัวกินจุสองคนอยู่ด้านข้างเงียบๆ

“เจ้ากินช้าหน่อย ข้าช่วยขอให้เจ้าตั้งสามวัน ภายในสามวันมากินที่นี่ได้ ข้าเคยบอกเจ้าแล้วว่าสั่งอาหารอะไรได้บ้าง เจ้ากินอย่างวางใจเถอะ” ไห่หลันอินดื่มชาแล้วเอ่ยยิ้มๆ

“คืนนี้หอร้อยรสปิดหรือ?” หวาหวั่นซีที่อยู่ข้างๆ เงียบๆ พลันเอ่ยปากถาม

ไห่หลันอินส่ายศีรษะ “ไม่ปิด ผู้บำเพ็ญเซียนแบ่งแยกกลางวันกลางคืนที่ไหน ดึกดื่มค่ำคืนกำลังเป็นช่วงดูดซับปราณแห่งแสงจันทร์ คนที่ฝึกบำเพ็ญยิ่งเพิ่มมากขึ้น”

“เช่นนั้นก็ดี ท่าทางสามวันนี้พวกเขาคงจะไม่ลงจากหอร้อยรส” หวาหวั่นซีไม่ต้องถามความคิดของจินเฟยเหยาก็เดาออกว่านางอยากถามอะไร

ロックされた章

webnovel.com で好きな作者や翻訳者を応援してください