0549 กล้าหาญ

บทที่ 549 กล้าหาญ

ขบวนสี่คนนั่งพรมบินเหาะวนขึ้นไปข้างบน ระหว่างทางจินเฟยเหยามองดูผนังภูเขาน้ำแข็งอย่างละเอียดว่ามีปากถ้ำหรือไม่ ทว่าผนังน้ำแข็งด้านล่างไม่มีอะไรเลย ผนังน้ำแข็งเรียบลื่นใสสว่างสามารถส่องต่างกระจกได้ พอเวลานานไปก็ทำให้คนเกิดความรู้สึกหลอนอย่างหนึ่งแยกแยะไม่ออกว่าที่แท้ฝั่งใดของน้ำแข็งจึงเป็นคนจริงๆ

ภูเขาน้ำแข็งลูกนี้สูงมาก บินฝ่าพายุหิมะมาหนึ่งชั่วยาม พวกเขาจึงเข้าใกล้ยอดเขา ทันใดนั้น จินเฟยเหยารู้สึกว่าเบื้องหน้าพร่าพรายราวกับผ่านสิ่งที่เป็นประกายระยิบระยับจึงรีบหยุดพรมบินแล้วถอยหลังมา บนผนังน้ำแข็งมีถ้ำแห่งหนึ่งที่เหมือนกับติดเศษกระจกแตกๆ ไว้เต็มไปหมด ปากถ้ำถูกแสงอาทิตย์สาดส่องสะท้อนแสงจำนวนนับไม่ถ้วนจนเกือบทำให้นางพลาดไป

จินเฟยเหยาพาทุกคนเดินเข้าไปในถ้ำ เงยหน้าขึ้นมองทิวทัศน์อันวิจิตรบรรจงนี้จนเกือบจะหลุดปากพูดออกมาว่างดงาม ถ้ำแห่งนี้สูงเท่าสามคน ด้านในสว่างจ้า พื้นลื่นเล็กน้อย นางเดินนำอยู่หน้าสุด ให้หวาหวั่นซีดึงไป๋เจี่ยนจู๋ให้อยู่เดินอยู่ตรงกลางห่างๆ จากนางหน่อย และมีพั่งจื่อรั้งท้ายสุด