0537 ตำแหน่งลอย

บทที่ 537 ตำแหน่งลอย

“ขอเพียงวาดลวดลายแสดงศักดิ์ฐานะนี้ลงไป ต่อไปเจ้าก็คือฝ่าบาทของเผ่าปิศาจ ตอนนี้ทั้งโลกปิศาจมีฝ่าบาทเพียงสิบหกคน เจ้าคือคนที่สิบเจ็ด” มหาจี้ซือถือพู่กันวิญญาณและชามน้ำบริสุทธิ์ เอ่ยกับจินเฟยเหยาที่คุกเข่าอยู่เบื้องหน้าอย่างจริงจัง

จินเฟยเหยาพยักหน้า “รู้แล้ว”

ตอนนี้นางไม่มีความคาดหวังอื่น หวังเพียงพิธีจะจบลงโดยเร็ว เดิมทีนึกว่าถึงเป็นพิธีอันยิ่งใหญ่ แค่สองสามชั่วยามก็น่าจะเพียงพอ แต่คิดไม่ถึงว่าพิธีการกลับดำเนินไปถึงสามวันเต็มๆ

ต้องแช่ในสระน้ำซึ่งมีตัวยาที่อธิบายไม่ได้สองชั่วยามก่อน จากนั้นจึงเคี้ยวใบไม้ที่ขมมากและต้องกินถึงสามสิบหกใบ กินใบไม้เสร็จยังดื่มน้ำชาลงไปไม่น้อย บอกว่าชำระอวัยวะภายในให้บริสุทธิ์ ทำให้ท้องจินเฟยเหยาเริ่มหิว

เท่านี้ยังไม่พอ สุดท้ายยังให้นางนั่งขัดสมาธิ มหาจี้ซือเดินวนรอบนางพลางท่องคาถาภาษาเผ่าปิศาจที่ฟังไม่เข้าใจ มือถือชามใส่น้ำบริสุทธิ์ ใช้ไม้ไผ่อันเล็กๆ จุ่มแล้วประพรมลงบนตัวนางไม่หยุด

ท่องพลางประพรมไป ด้านข้างยังจุดธูป ทำให้จินเฟยเหยาง่วงเหงาอยากนอน