0338 สังหาร

บทที่ 338 สังหาร

ราชันภูติยืนอยู่บนลานประลองอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนในอดีต เมื่อก่อนมักจะเปลือยท่อนบนสวมกางเกงหนังสัตว์เหมือนคนป่า วันนี้กลับสวมชุดเกราะสีทองทั้งตัว ดูแล้วน่าเกรงขามอย่างประหลาด แม้แต่บรรยากาศก็รู้สึกว่าแตกต่างออกไป

จินเฟยเหยาที่ยืนอยู่ด้านหลังเขาแอบพยักหน้า ‘คนต้องพึ่งพาเสื้อผ้าม้าต้องพึ่งพาอาน[footnoteRef:1]จริงๆ เพียงแต่สวมเสื้อผ้าแล้วไม่เห็นหน้ากากก็จำไม่ได้’ [1: คนต้องพึ่งพาเสื้อผ้าม้าต้องพึ่งพาอาน หมายถึง คนจะดูดีได้ต้องอาศัยการแต่งกายด้วยเสื้อผ้า ม้าจะดูน่าเกรงขามเพราะบนหลังมีอานอันงดงาม]

มองหาบนอัฒจันทร์ วันนี้นางไม่เห็นเงาร่างขององค์หญิงผิงอัน คิดไม่ถึงว่านางจะไม่มาในโอกาสสำคัญขนาดนี้ จินเฟยเหยาครุ่นคิด คงถูกองค์ชายใหญ่ฟ้องให้ฮ่องเต้เรียกตัวไปเสียแปดส่วน

นางคิดไว้ไม่ผิดจริงๆ เพียงแต่คนฟ้องไม่ใช่องค์ชายใหญ่ ทว่าเป็นท่านอ๋องจื้อ เขาคิดจะได้สิทธิ์ทาสของจินเฟยเหยามาจากมือองค์หญิงผิงอัน ดังนั้นจึงทูลฟ้องฮ่องเต้ บอกว่าองค์หญิงผิงอันเอาทาสคนหนึ่งมาสังหารแม่ทัพสามคนตาย