0074 ปิศาจยายแก่เข้าสิงร่าง

บทที่ 74 ปิศาจยายแก่เข้าสิงร่าง

ไม่ได้พบกันหลายปี สยงเทียนคุนสูงขึ้น จินเฟยเหยาสูงแค่ไหล่เขา นึกถึงตอนนั้นทั้งสองคนยังสูงเท่าๆ กัน นางยิ้ม พบว่าบนร่างของสยงเทียนคุนมีกลิ่นหอมของใบชาลอยอยู่จางๆ ที่แท้เขายังใช้กลิ่นหอมของหญ้าซวิน[footnoteRef:1] นางสูดดมเบาๆ กลิ่นคาวโลหิตพุ่งเข้าจมูกอย่างไม่ถูกจังหวะ [1: หญ้าซวิน คือ หญ้าหอมชนิดหนึ่ง]

จินเฟยเหยาหันหน้าไปมอง ดอกจวี๋ฮวาทั่วท้องนภาหายไปแล้ว มีสามศพนอนอยู่บนสนามหญ้า หญ้าสีเขียวรอบด้านถูกโลหิตสดย้อมเป็นสีแดง ในอากาศมีกลิ่นคาวโลหิตอันเข้มข้นลอยอยู่ทั่ว

ศิษย์สำนักจ้งเทียนหนีไปได้สามคน ตายไปห้าคน จินเฟยเหยาสังหารไปสองคน ไร้ซากศพ สยงเทียนคุนกำจัดไปหนึ่ง ส่วนที่เหลืออีกสองคนที่โดนปราณกระบี่รูปดอกจวี๋ฮวาฟันบาดเจ็บในการต่อสู้อันดุเดือดก็ถูกผู้บำเพ็ญเซียนของสำนักอวิ๋นซานฆ่าตาย

ดอกจวี๋ฮวาหายไป ผู้บำเพ็ญเซียนของสำนักอวิ๋นซานเริ่มจัดการสินสงคราม ในนั้นมีส่วนของจินเฟยเหยาด้วย ไม่อาจถูกคนของสำนักอวิ๋นซานเอาไป นางดึงมือของสยงเทียนคุนที่โอบนางออก ก้าวยาวๆ ไปตรงสถานที่ซึ่งผู้บำเพ็ญเซียนจอกสุราถูกเผาตาย