Not All Alone

WHAT HAPPENED #2

Not all alone

Their eyes was black and it seems like it was about to pop up dahil sa laki nito. I noticed their veins showing and it was violet! What's really unbelievable was their body was just like humans kaya akala ko tao sila.

They were uttering and I don't even understand what they're saying tapos bigla silang sumigaw and it was high pitched kaya napatakip ako ng tainga.

Inilabas nila ang isang mahabang bagay mula sa pantalon nila, pointed it and aimed on me. Yumuko ako nang nagsimula silang paputukan ako. Their weapons was different parang baril kung umasta pero ibang iba ang disenyo pati na rin ang balang ibinabato nito.

I was stunned nung nakita kong muntik na akong matamaan sinulyapan ko ang pader at lusaw na ito ngayon dahil sa hugis bolang likido na bala. Magiging ice cream ako pag nagkataon.

Pano ako makakalaban sa kanila? Napahilamos ako ng mukha. Theirs was guns and mine's is just a freaking baseball bat! 'Anong gagawin ko isway ang bat at pabalikin ang bala sa kanila?'

Puro iwas ang ginawa ko habang gumagapang papasok sa loob, I hid on the bathroom.

Nakayuko lang ako and thinking a way how to surivive. Bigla na lang sumagi sa isip ko ang isang paraan. The plan I was thinking is not brilliant at all, ayokong gawin pero ayoko naman ma-tegi dito.

I ran down stairs and went to the garage. I started the engine of my car.  Mas dumami ang putok ng baril, are they gathering outside the gates?!

"Papa god help po!" I did sign of the cross before stepping into the gas. Huminga pa ako ng malalim ng tatlong beses,

Bang!

Nasira ko ang gate pero I did not crash into anybody, lumingon ako sa gilid ko and saw they were firing on somebody else. In just a glimpse, bumagsak ang katawan nila sa kalsada and violet blood was flowing over the street.

"Dimunyu, yawa!" rinig kong asik ng isa. I can't see them, outside na kasi sila ng bounderies ng gate kaya wala ng ilaw banda do'n.

I drove my Porsche to them. The light on my car lit them... I see they're all boys.

Nasilaw sila sa ilaw kaya agad silang napatakip ng mukha and they screamed like girls, parang kanina ang tapang nila habang nakikipag-laban sa isang dosenang 'yun tapos iwas na iwas sila sa ilaw?

I shook my head to stop my self to sulk at them I need to thank them afterall,

"Hey, uhm... excuse me" kinuha ko ang phone ko at bumaba ng kotse. "Salamat pala dahil niligtas niyo ako."

Agad umapela ang isa sa kanila.

"Ha? Eh hindi naman para sa'yo" the other man covered his mouth to stop him from spilling something. Kinagat nito ang kamay niya kaya napabitaw ito, he screamed in pain.

"Tanga! Baka makatulong din sa'ten 'yan Rolex." bulong nung isa pero rinig ko naman.

Lumapit siya sa akin and offered his hand, "Hi I'm handsome, and you are?" tinaas niya ang kilay niya habang hinihintay ang sagot ko at ang kamay.

"Beauty," Sinakyan ko ang trip niya.

"Andami talagang joker sa mundo, ha ha ha!" Rolex.

Sinamaan ko siya ng tingin. Anong joke do'n? Baka 'yung sinabi nung isa.

"Napasok mo na pala 'yung mansion, marami ka bang nakuha?" I showed my confusion, "Ah! Hindi mo pa ba 'yan napapasok? Join us, parte-parte na lang tayo ng makukuha sa loob." 'handsome' said while wiggling his eye brows

I scoffed at what I heard. So they were planning to rob my house? The side of my lip rose in amusion

"Bat' ko nanakawan bahay ko?"

"Wow." he was astounded.

I disgustedly look at them tinignan din nila ako pabalik pero 'yung tahimik na isa ang napansin ko.

He's staring directlty to me na para bang kinikilala niya ako base sa kilos ko.

Itinaas ko ang kamay ko kung saan hawak ko ang cellphone, "Akala ko pa naman magiging all well na 'yung mangyayari. Mukhang gagantsohin niyo pa ak—"

"AH!!!" Natigil ako sa panenermon nang pumutok ang baril niya diretso sa kamay ko. I turned pale ng makitang rumagasa ang dugo mula doon.

Napahigpit ang hawak ko sa bagay ba nasa kamay ko dumaplis ang bala sa kamay ko, pinuruhan nito ang cellphone ko na basag at may butas na ngayon.

"M-my treasure"

"We need a place to sleep." ani niya habang walang pakeng lumakad papasok sa bahay ko.

"'Yung kamay mo, nadugo." Casual na casual niyang sinabi, my faced crumpled.

"Alam ko!" sumigaw ako sa harap ng mukha niya.

"Concerned lang naman eh, attitude ka girl?" sumunod siyang pumasok.

Natira si Rolex na mukhang may sasabihin pa ngunit inunahan ko na, "Ano? Concerned ka din?" umiling-iling siya habang tikom ang labi.

"Nakakaloka ang happenings, aigu!"