Kabanata 16

Party

"You're gorgeously beautiful tonight, Meredith!"

Hindi mapakali si Mommy sa likod ko habang masayang naka tanghod sa repleksyon ko sa salamin.

I smiled a bit, gaya nito ay pinag masdan ko ng mabuti ang sarili ko sa salamin. I wore a tangerine colored dress in an offbeat way. I completely exuded the classic elegance of an typical beauty.

"Look at you, you'll completely stand out in the crowd for sure!" Mom praises.

I pursed my lips, and shake my head down. She haven't change at all, gusto nito palagi na nasa akin ang atensyon ng mga tao. Bilang isang Ina, I know that she really want the best for me. Gusto niyang ako parati ang centro ng usapan. Ngunit kahit ganoon, may pagka strikto ito pag dating saakin, hindi ko ito masisi kung bakit ganito nalang s'ya ka over protective saakin simula pa noon and I admire her for that.

Mom settled her soft hand on my both shoulder, "I'm sure Elwood and his Parents will be delighted to see you!"

I close my eyes and nod, "Yeah, for sure.." I say, exhaling.

"Ang mabuti pa sumunod kana saakin pag handa kana. Haharapin ko lang ang mga bisita."

Isang pasada ng tingin pa ang ibinigay nito saakin bago niya ako iwanan ng ngiti para lumabas.

I sighed deeply, hindi na rin ako nakipag talo dito nang sabihin n'ya na dumito muna ako ng mga ilan pang linggo pagkatapos ng birthday ni Daddy.

Alam kong mabigat na desisyon ang ginawa ko. Hindi pa kasi ako nakakapag paalam ng maayos kay Gabriel tungkol sa pag absent ko. I'm not sure kung may babalikan pa akong trabaho pag uwe ko doon. We haven't talk about what happened that night matapos namin mag hiwalay. I only send him a text that I will be out of town this week. Ngunit hindi ito nag reply.

Puno ang bakuran namin ng mga piling bisita buhat ng lumabas ako. Tulad ng inaasahan ko, na agaw ko ang pansin ng mga naka rarami. They are all watching my slowly but surely movement. Sa bawat pag tapak ng heel ko sa marangyang hagdanan ay ang sunud-sunod na kislapan ng mga camera saakin.

Gusto kong matawa, dahil parang ako ang may birthday kung pag tuonan nila ng pansin ang pag labas ko. Ilang pag tango at pag ngiti lang ang iginawad ko sa mga nadadaanan kong bisita, bago ko tungohin ang lamesa nila Daddy.

"Meredith, hija.."

Tumayo si Dad para salubongin ako ng mahigpit niyang yakap.

"Happy birthday, Daddy!" I sweetly said. Isang halik din sa pisngi ang iginawad ko dito bago kumalas.

"Thank you, sweetheart.."

Tinapik tapik nito ang puno ng buhok ko bago tumawa ng marahan saakin. I pout my lips and fall down my lashes like a mousy little girl.

I am his princess and his forever baby. Hindi ito nahihiyang ipakita ang sweetness n'ya saakin kahit pa sa harap ng maraming tao. Hindi rin ito nag kulang saakin bilang isang Ama. Dahil lahat ng hilingin ko ay agad nitong binibigay, kahit pa alam kong naka kontra si Mommy.

"Dad can you buy me a new car?"

Nakaharap kami noon sa almusal, while his at the newspaper. Bahagya muna itong humigop kape bago nya ibinaba ang tasa.

"How about the car I bought to you at your 15th birthday?" he asked, didn't bother to look at.

Kumibot ang labi ko. Ang tinutukoy nitong kotse ay ang Toyota Innova na kulay grey, na hindi ko naman madalas gamitin dahil mas gusto kong sumakay sa Hilux ni Elwood kung saan parati niya akong hatid sundo sa School.

Mas madalas din ito ang gamit ni Mommy na tinuring na rin niyang kaniya kaya hindi ko iyon type gamitin.

"Si Mom, ang gumagamit nun." I slightly pouted my lips, kahit pa alam kong hindi nya iyon nakita.

"Hmm?" aniya habang ang pansin ay nasa newspaper pa rin.

"How about our Ford ranger?" Mom, interrupted our very own conversation.

Muli akong ngumuso. Here we go again.. I rolled up my eyes and focus on my food lazily.

"Your Mom is right, walang gumagamit ng Ford, mas madalas ay si Carding lang ang may gamit nito pag ma mimili sila ni Felicia."

Ohright! Agad kong binaba ang kubyertos ko, dahilan upang maka gawa iyon ng maliit na ingay. And I'd wait for the signal then shoot..

Dad put down his newspaper and look at me with his concerned eyes.

Patay malisya akong humigop ng juice sa long glass bago muling hawakan ang kubyertos.

"And what is it then? May napili ka nabang brand?"

Agad na nag liwanag ang muka ko sa tanong niyang iyon. I almost answering his question very quick but Mom didn't allow me to speak.

"Gamitin mo ulit yung Innova, ako nalang ang gagamit nung Ford." agap ni Mommy.

"Mom, hayaan mo nalang kay Mang Carding ang ford. Walang sasakyan dito sa bahay kung sakaling pupunta sila sa Mall para mag grocery."

"Then, sa Dad mo nalang ako sasabay. Tutal iyon naman ang routine namin dati, right deer?" hinaplos pa ni Mommy ang braso ni Daddy na bahagyang ngumiti dito.

I bit my lip. Hindi ko tinuloy pa ang sasabihin. Mas pinili kong ituloy nalang ang pagkain dahil kahit sabihin ko pa kay Dad ang brand ng kotse na gusto ko ay sasalungat lamang doon si Mommy. I know it will cost too much money, but I badly needed a new car. Hindi dahil ayoko ng luma kundi dahil wala talaga akong magamit.

May sariling kotse si Daddy which is the BMW, sila ni Mommy ang gumamit nun. The ford is our old car, halos luma na rin iyon dahil palaging gamit sa pamamalengke nila mang Carding while the Innova is Dad's gift for me.

Alam kong kaya nilang bumile ng higit pa doon. Even the latest one, but they couldn't. Mom couldn't. Is her decision. And that's final.

Hindi rin kasi biro ang pag bili ng ilang Ten wheeler truck para sa business naming minahan. Maging ang dalawang private plane pang export ng produkto namin. May ilang elf van na rin ang meron kami para naman sa pag deliver ng ilang product naming tela at higit sa lahat ay ang tatlong armor truck para sa safety ng bawat kita sa Jewelry shop at sa ilang business pa namin around Queensland.

I understand that, alam kong hindi biro ang hinihiling ko, pero hindi naman masamang humiling kahit minsan, right? Isn't to much? I am the only child. Soon I will be the new president of my own company. Pero kahit kotse ay wala ako!? I know I'm being too childish and immature, masyadong mababaw ang dahilan ko para dito, pero hindi ba nila ako kayang pag bigyan?

Umiiling ako habang parating ang sasakyan ni Ellwood. Its almost seven in the morning at ma le-late na ako sa unang klase ko.

"Bakit ang tagal mo?!"

Pabalang kong sinara ang pinto ng kaniyang kotse at humalukipkip ng upo. Hindi na ako nag abala pang isuot ang seatbelt ko dahil sa bumabangong inis para dito.

"Woah! Excuse me?" he sarcastically said. Hindi rin naka ligtas saakin ang pag ngisi niya.

"Shut up! Just drive!" I spout.

"Seatbelt, please.." mahinahon na niyang sinabi bago itulak ang sasakyan paalis.

Sinunod ko ang sinabi niya na naka busangot ang muka. Damnit! bakit ba ayaw masuot?!

"Nag talo nanaman ba kayo ni Tita Minerva?" Ellie ask me gently, tila ayaw salubongin ang galit ko.

I sighed, natapos ko na kasing isuot ang seatbelt kaya umayos ako ng upo na diretso lang ang tingin sa daan.

"Hmm..Kailan ba kayo mag kaka sundo?" he asked with a hint of humor. Tila maliit na bagay lang sakaniya ang palagian naming pag tatalo ni Mom.

Nag buga ako ng hangin na puno ng sama ng loob. "I want a new car, konti nalang makukombinsi ko na si Dad na ibile ako, pero kumontra nanaman si Mommy!"

Gusto nang mamuo ng mga luha sa gilid ng mata ko dahil sa inis, kung hindi ko lang narinig ang mababang pag tawa ni Ellwood saakin.

Humarap ako dito at tinapunan siya ng matalim na tingin.. "God. I'm serious, Ellwood!"

"I know. I know.." he said, pero hindi pa rin nakaligtas saakin ang pag pipigil niya ng tawa.

Marahas akong bumaling ng tingin sa daan. Hindi pa rin talaga mawala ang iritasyon dito sa puso ko.

"Bakit kailangan mo pa ng bagong sasakyan? Hindi naman ako pumapalya sa pag sundo saiyo ha?" aniya, pagkatapos ng sandaling katahimikan.

"And your Innova's, regalo pa saiyo ni Tito 'yon. Ayaw mo na bang gamitin?" kalmado na ang boses nito na tila gusto ng maki simpatya sa namumuong yelo sa puso ko.

Hindi ko ito sinagot, imbes ay humilig ako sa carchair at doon piniling mag mukmok nalang habang tumatakbo ang sasakyan. Ayoko ng ipaliwanag sa kaniya ang dahilan kung bakit gusto ko ng bagong sasakyan. Dahil gaya ni Mommy, hindi rin ito payag na ibili ako ni Dad ng bagong sasakyan.

"I'll pick you up at five.. just make sure wala kayo lakad ng boyfriend mo.." he said in a low voice.

"Wag na, may lakad kami ni Zekiah." wala sa loob kong sinabi.

Na tahimik ito, kaya sinimulan ko ng baklasin ang seatbelt sa katawan, bago humarap dito.

"Alright, then... see you at dinner." aniya bago ako dampian ng halik sa pisngi.

I shut up my eyes, agad din akong dumilat at ngumiti dito. "Bye.. thanks for the ride.."

Pag pasok palang ng gate ay namataan ko na agad si Zekiah. He's taller than I remember, wearing his uniform and his black shoes in a formal way. His facial features were chiseled, his skin was flawlessly perfect, na pag na sisinagan ng araw ay mas lalong nakikita ang pag ka puro ng kulay nitong kayumanggi.

Naka sampay sa kanang balikat nito ang shoulder bag niyang hawak, while the other is into his pants pocket. He is too intense, rough and intimidating.

Agad akong lumapit dito wearing my lovely smile on my face. "Hi!"

He returns my smile. "We almost late.." aniya bago bumaba ang tingin sa kaniyang relong pambisig.

"Ang tagal kasi ni Ellwood!" maktol ko at bahagyang inayos ang buhok sa harap nito.

Bumalik ang tingin nito saakin at sa buhok na inayos ko. His dark eyes looked more intense and mysterious. Hindi ko kailan man nabasa kung ano ang nasa isipan niya.

He's a quiet person, hindi magsasalita kung hindi mo kakausapin. Kaya kung minsan ako nalang ang nagbubukas ng topic pag mag kasama kami, hindi naman ito pumalya na sagotin ang lahat ng tanong ko, lalo na pag tungkol sa academics kung saan ako mahina.

Isa yon sa mga nagustohan ko sa kaniya, he maybe a quiet person but he absolutely the most understanding boyfriend and a supportive one. Hindi ko hinihiling na maging showy ito sa feeling nya para saakin. Dahil kontento na ako kung ano ang meron kami ngayon.

Kinuha nito mula saakin ang hawak kong shoulder bag. "Lets go?" he said in his softer voice.

I blew out a breath, bago buong loob na inabot dito ang aking shoulder bag. Sabay na kaming nag lakad at agad kaming naka agaw ng pansin ng ilang estudyante. Most of them ay mga ka schoolmate ko in high school, habang ang ilan ay galing sa mas kilalang school na hindi ko naman binigyang pansin.

"Hi, Zeki!" some girls from the covered walk ang bumati dito.

Sinulyapan ito ni Zekiah at bahagyang nag ngiti. Dahil sa ginawa ng huli ay hindi napigilan ng mga ito ang tumili na parang uod na nilagyan ng asin dahil sa kilig..

I roll up my eyes. The hell? Hindi ba nila nakikita ka kasama nito ang girlfriend niya?

Agad akong humalukipkip at mas lalong hindi maitimpla ang muka habang nag lalakad. Hindi pa man kasi kami nakakarating sa unang klase ko ay binge na ang tenga ko dahil sa tawag ng ilang babae dito sa katabi ko.

Nakakainis dahil mukang gustong gusto ng mokong na ito ang atensyong binibigay sa kaniya ng mga kababaihan sa campus.

"Dito nalang ako, pumunta kana sa unang klase mo.." humarap ako dito buhat ng marating namin ang building ng second year college.

"Sa fourth floor pa ang room mo." he said calmly.

Mas lalo kong ikina inis ang pagiging kalmado nito matapos ng nangyare sa covered walk.

"Kaya ko ng mag isa. Diba late ka na rin?!" hindi ko gusto pero tumaas ang boses ko dito. Damnit! mukang madadala ko yata ang init ng ulo ko buong araw.

"Ihahatid kita.." he insisted, humakbang na ito para makapasok sa building na hindi ko na napigilan.

Nanatili ako sa aking kinatatayuan at sinundan lamang siya ng tingin na pa akyat na ng hagdanan. Hinintay kong lumingon ito para ayain akong umakyat na rin ngunit hindi nito ginawa.

Minsan iniisip ko kung bakit ba naging kami? Kung ano ba ang nagustohan ko sa kaniya? Oh siya saakin? Pero kada iisipin ko iyon ay tila kulang ang isang araw para masabi ko ang lahat dahil

sa dami ng katangian niya kumpara sa akin.

Inumpisahan ko na ring ihakbang ang mga paa ko at pilit na sinabayan siya sa pag akyat. He look at me over his shoulder and slightly twitched his lips sexily.

Ngumuso ako, hindi naman ganito ang ngiti niya sa mga babaeng nakasalubong namin kanina. He even wave his hand to greet them, na alam kong classmate nito ang iba habang ang ilan ay common friends namin. Agad na bumangon ang selos dito sa puso ko dahil doon.

We're on our halfway to the fourth floor nang maramdaman kong ginagap nito ang pala pulsohan ko. His sudden action makes me blush heavily.

My heart throbs and my knees tremble, hindi ako agad naka hakbang pa akyat dahil sa ginawa nito. Huminto rin ito sa pag hakbang at nilingon ako.

"Uh, sorry.." I consciously lowered my head down.

He laughs gently at my response. Yumuko ako at Itinuloy ang pag hakbang at na una pa sa kaniya ng Isang baitang. Ngunit halos maiwan ang katawan ko nang hilahin ako nito pabalik dahilan para masubsob ako sa naghihintay nitong balikat.

"Come here.."

Bago pa ako matauhan ay naikulong na niya ako sa dalawa nitong bisig. He ran his fingers at the small of my back, chin rested at the back of neck.

"You're jealous, aren't you?" bahagya nitong inamoy ang batok ko paakyat sa likod ng aking tenga.

Hindi agad ako naka sagot. Oh Meredith! Alam n'ya talaga kung ano ang ikinagagalit ko. And I hate it! His words were effective in calming my anger as if theres nothing happened awhile ago.

"I'm going to be late..." I said in a low voice.

Dahil sa sinabi ko ay mas lalong humigpit ang yapos nito saakin. Na alarma ako na baka may biglang umakyat dito at makita kaming dalawa. Kahit pa gusto kong ipa muka sa lahat na akin lang si Zekiah ay hindi ko 'yon pwedeng gawin dahil nasa School parin kami. Siguradong chismis ang aabotin naming dalawa pag nagkataon.

He started kissing my neck, caressing my back gently. I slowly crane my head towards the ceiling, and bite down my lip hard. Gusto ko itong itulak dahil wala kami sa tamang lugar pero hindi ko magawa.

Until he presses his lips to mine. I open my mouth slightly and his tongue fond mine. He tilts his head a bit to deepen the kiss, that it sent my mind into a sensual state of intoxication.

"What are you so mad about, huh?" his lips lightly feather mine.

I open my mouth to speak but he didn't allow me. Mas nanghina ang mga tuhod ko at mas humigit ang hawak ko sa kaniyang polo shirt. My heart feel real over flow, mabilis nitong napawi ang agam-agam ko kanina.

"Not here..." usal niya, matapos ay lumayo saakin ng buong rahan.

Sandali kong inayos ang sarili, Isang mabilis na pag suklay sa buhok ang ginawa ko bago ako makarinig ng ilang yabag pa akyat.

"Hi, Zeki! Hi Meredith!" bati ng Isang estudyante mula sa katabing room namin.

"Hi.." balik kong bati.

Napa singhap ako ng lampasan kami nito kay bumalik ang tingin ko kay Zekiah na hindi na maalis ang ngiti sa labi.

"I'll better be going.." pinandilatan ko ito ng mata at nauna nang humakbang paakyat.

Alam kong naka sunod pa rin siya saakin dahil nasa kaniya pa ang gamit ko. Mula dito ay rinig ko na ang ingay ng mga kaklase ko sa loob ng classroom namin, indekasyon na hindi pa nag sisimula ang klase.

"Hi, Zeki!" halos sabay-sabay na bati ng grupo nila Tyra dito ang sosyalera kong classmate. Agad akong pumihit para tignan ang magiging reaksyon nito sa ginawang iyon ni Tyra.

Tumango lamang ito ngunit hindi ngumiti. I hitched my brows at him and narrowing him my gaze.

He sighs, and tilts his head a little, hinuli nito ang braso ko at bahagyang pinisil. "Hihintayin kita sa dating lugar.." he said softly.

Inabot nito ang shoulder bag ko at walang pasabing dinampian ako ng halik sa pisngi bago umalis. Doon ko narinig na tumili ang ilan kong ka eskwela habang inulan naman ng tukso si Tyra para inisin.

"Shut up!" singhal nito sa mga kasama.

Lihim akong ngumiti habang tanaw ito paalis. Nang bumaling ako sa mga ito ay mabilis kong hinawi ang buhok ko para sila lampasan.

"Tss.. akala mo kung sinong maganda!" patutsada nitong sinabi nang makalampas ako.

Agad na nag pantig ang tenga ko at haharap sana dito nang hilahin ni Zuay ang kamay ko para pigilan.

"Hayaan mo nalang yang mga yan. Insecure lang kasi boyfriend mo ang pinaka hot at pinaka matalino dito sa School." bulong nito saakin.

Agad akong nagpaka hinahon at ibinalik ang tamang ayos ng sarili. Ginawa ko nga ang sinabi nito at hinayaan lang silang mag pa rinig at pagtawanan ang nakita kanina.

I didn't bother at all, but those girls are getting into my nerves. Iyon lang naman ang ikina iinis ko. Palagi niyang sinasabi na pinakitutungohan lang niya ng maayos ang babae kaya kahit di n'ya kilala ay nginingitian niya basta binati siya.

"Bakit nga ba hindi maubos ubos yang umaaligid kay Zeki, gayong alam naman ng lahat na girlfriend ka nya?" Tawin spoke in her louder voice enough to be heard by anyone.

"Insecurity kills right?!" Zuay clearly enunciate.

Namilog ang mata ko sa narinig. Sabi nila ay hayaan ko nalang ang mga patutsada ng mga ito pero ano itong halos maki pag pa rinigan sila sa grupo nila Tyra.

"Just mind your own business, Cowgirl!" Tyra said sarcastically, crossing her two arm against her chest while she was sitting at the table.

"Look who's talking, bitch!" balik nitong sinabi.

Her brows draw apart, tila hindi gusto ang sinabi ni Zuay. Tumayo ito at lumapit sa tapat ng lamesa nito.

"Kung ako saiyo, mananahimik nalang ako. Balita ko tagilid ang kompaniya ng pamilya mo. And your last resort is our company. Ayaw mo naman siguro na tanggihan ni Dad ang proposal ng Daddy mo kung sakali.. right?" she said with all her guts.

Tila na yanig naman si Zuay sa sinabi nito na walang lakas na sumandal sa kaniyang arm chair. Kumibot ang labi ko. How dare her. Hindi nito dapat dinadamay ang personal nilang buhay dito, lalo na ang kompaniya nila dahil lang sa simpleng pag tatalo.

"So If I were you, I better zipped my mouth and shut up!" muli itong inulan ng tukso ng grupo nila Tyra na may kasamang pang iinsulto.

Kung hindi lang dumating ang professor namin ay baka sinubukan ko na ring tumayo para harapin ito.

"Wag mo nalang pansinin yung grupo nila Tyra, ganon lang talaga 'yon kasi insecure!" na nginginig ang laman ni Tawin ng magsalita.

Sinulyapan ko si Zuay na tahimik na sini sipsip ang juice na hawak niya. I felt guilty about it. Alam kong gusto lang nila ako ipagtangol kay Tyra pero muka ito pa ang napa sama ngayon.

"I'm sorry, Zuay." hinaplos ko ang braso nito na ngumiti naman saakin.

"Yaan n'yo na iyon. I'm sure hindi naman malalaman ni Dad ang nangyare dito. Yung Tyra na iyon? Once na maka bawi ang kompanya namin, makikita n'ya talaga ang hinahanap nya!" palaban pa rin ang boses nito ng magsalita.

"Kung gusto mo ka kausapin ko si Dad tungkol sa problema ng kompaniya nyo. I'm sure, he is willing to help your company.."

Agad na nagliwanag ang muka nito ngunit agad ring napawi ang ngiti. "Wag na, nakakahiya naman kay Mr. Cervantes."

"Ano kaba, hindi ganon si Daddy. Watch me, ako ang bahala d'yan sa problema nyo."

Sa huli ay nag pasalamat ito saakin at itinuloy na nga namin pare pareho ang pagkain.

Pasado alas singko ng hapon ay narito na ako sa tagpuan namin ni Hezekiah. Dito mismo sa likod ng Emerson University. Sa ilalim ng puno ng mangga kung saan tanaw ko ang soccer field ng Unibersidad. Nasa fourth year college na ito taking up Business Management habang ako ay nasa sekondarya pa lamang.

Kulay kahel na ang langit, madalang na rin ang tao sa paligid, maging sa soccer field na kanina ay may nag pa practice ng game. Bahagya akong sumandal sa malaking puno at pumikit.

Ganito ko pinapalipas ang oras habang nag hihintay kay Zekia. Ala sais pa kasi ang labas nito mula sa huli nitong subject kaya madalas na ako ang naghihintay dito sa meeting place namin.

Napa kislot ako ng maramdaman kong may tumabi ng upo saakin. I slowly looked up at him and suddenly I feel like melting to the ground because of his smile.

Hindi na nito ngayon suot ang polo shirt niya kundi ay tanging V-neck shirt nalang at suot nito. Pansin ko rin ang pawis sa noo nito, siguradong tumakbo ito para lang makarating dito.

"Sorry, medyo natagalan ako.." aniya na pinutol ang tingin saakin.

Umayos ako ng upo, maging ang nagulong buhok ay inayos ko rin. Sumulyap itong muli saakin kaya mas inayos kong maige ang buhok ko.

"Uh, kamusta ang klase mo?" I mere whisper to him.

"Ayos naman.."

Tumango ako at binalik ang pansin sa field. Kasabay ng malakas na hangin ay ang unti-unting pag bayo ng puso ko sa sobrang kaba.

Muli ko itong sinulyapan na tila may hinahanap sa loob ng kaniyang Bag.

"Here.."

Nanlaki ang mata ko sa siopao na inabot n'ya saakin. Mainit-init pa ito ng tanggapin ko.

"T-thanks.." I pursed my lips. Gusto ko sana itong yakapin dahil sobrang natuwa ako sa sorpresa n'ya pero na unahan na ako ng hiya.

May nilabas din itong isa pang supot kung saan naroon ang Zesto juice na inabot din nito saakin.

"Ikaw?" nahihiya kong sambit.

"I'm fine.. Ubosin mo na yan bago pa lumubog ang araw.." aniya na sinimulang hubarin ang suot na V-neck shirt.

Napa awang ang labi ko, tila binigyang pugay ng kulay kahel na langit ang kaonting sinag na tumatama dito. He had a ramrod straight and rock-jawed with a sets of deeper eyes and wide sloping shoulders.

The kind of body that will stop you in tracks. The rest of the world could be as rough as it desired but it never effected him, he shone his inner handsomeness all the same. I guess that's part why I fell in love with him.

Nag punas ito ng pawis gamit ang kaniyang damit. Isang T-shirt muli ang kinuha nito para suotin at sa huli ay nilatag ang hinubad na V-neck shirt sa tabi ko at walang pasabing nahiga, humilig ang ulo nito sa dalawa kong mga hita, crossing his arms around his chest secretively.

"W-what are you doing?" I stammered. Nais kong mag mura, how come my voice suddenly sounded so small?

His sexy plump lips move slightly. "I'll wait here until you finish your food." he said in a hushed voice.

Hindi na ako nakapag salita pa dahil pumikit na ito. Tila gustong gumawa ng  maikling tulog. Nanatili akong nakatitig sa kaniya at hindi gumagalaw.

My heart pounding so fast, tumatagal ay mas lalo pa itong bumibilis, kada nararamdaman ko ang malalalim nitong pag hinga.

"Eat.. parating na si Iseah." aniya habang naka pikit.

Napa lunok ako at bumaling ng tingin sa soccer field. Ang tinutukoy kasi nito Iseah ay ang kapatid niyang lalaki na dito rin mismo nag aaral. Second year college na din ito na may kursong Accountancy.

Sa huli ay tinuloy ko na ang pagkain na mabilis ko naman na ubos.