စတင်ခြင်း
ရက်စွဲ ၃၆၉၀ ဧပြီလ ၁၂ရက်နေ့
ထိုနေ့တွင်ဂိမ်းတစ်ခုစတင်မိတ်ဆက်ခဲ့လေသည်
ထိုဂိမ်းအားကမ္ဘာအနှံ့တွင်တစ်ချိန်တည်းချပြမယ်ဖစ်သည် လူအားလုံးစိတ်ဝင်ကြနေပေသည်
ဘာဖစ်လို့လဲဆိုတော့ ဒီဂိမ်းက အပြင်မှာပါသက်ရောက်မှုရှိမယ်လို့ကုမ္ပဏီကကြေညယထားလို့ဖစ်တယ်(ဥပမာ-ရိမ်းထဲကပိုက်ဆံတေလက်နက်တေဟာအပြင်မှာအသုံးပြုနေတဲ့ပိုက်ဆံပမာဏနဲ့လဲလှယ်သုံးစွဲလို့ရလို့ပါပဲ)ထိုဂိမ်းနာမည်ကတော့
Legends of the world(LOW)....
ထိုစဉ်မြန်မာနိုင်ငံ ရန်ကုန်မြို့တစ်နေရာလက်ဖက်ရည်ဆိုင်တစ်ဆိုင်၌
လူတေအားလုံးပြောနေကြတယ်
ဒီနေ့ည၁၂ဆိုထွက်ပီနော် အင်း ဟုတ်တယ်
ထိုအကြောင်းအရာကိုလက်ဖက်ရည်သောက်ရည်းနားစွင့်နေသူမှာလင်းလက် သူက တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားတစ်ယောက် ဂိမ်းဆော့ရတာဝါသနာပါတဲ့လူငယ် သူလည်းအ့ကြောင်းကိူကြားနေတာကြာပီ ကြေညာထားပေမယ့် ကေယဘဟာလဖစ်မယ်ကိုသူစိုးရိမ်နေတယ် ဘာလို့လဲဆိုတော့သူစိတ်ဝင်စားတာက ဂိမ်းထဲကပစ္စည်းတေက
အပြင်မှာပါလဲလို့ရတယ်လို့သူကြားထားတာကို
နားစွင့်နေရင်း သူပခုံးပေါ်ကိုလက်တစ်ဖက်တင်လိုက်တာသူသိလိုက်တယ် တစ်ခြားသူ မဟုတ် သူ့သူငယ်ချင်းရန်ပိုင် ဟှောင့် မင်းကကြာလိုက်တာကွာ ငါဖြင့်စောင့်နေတာ ကြာပီ ဟုတ်တယ်ကွာ အိမ်မှာအမေပွမ်နေလို့နောက်ကျသွားတာ
လင်းလက်က ဟှောင့်ရန်ပိုင် မင်းကြားပီးပီလား
ဟိုဂိမ်းအကြောင်း ရန်ပိုင်က ပြောမနေနဲ့ ငါ့ကောင်ရေ ငါလည်းစောင့်နေတာကွ ဟုတ်မဟုတ်တော့မသိဘူး ငါလည်းဆော့ကြည့်မလို့ကွ ဂိမ်းမဆော့တဲ့ငါတောင်ကြားပီးဆော့ချင်သွားပီ အေးဟှောင့် ဒါနဲ့ငါကြားတာ ဂိမ်းက သူဆော့ရမယ့်ဟာက ဖုန်းနဲ့လည်းမရဘူး ကွန်ပျူတာနဲ့လည်းမရဘူးတဲ့ကွ
သူ့ဆော့ရမယ့်ပစ္စည်းလာမယ်ဆိုလား VRလိုသဘောမျိုးဆိုလားငါကြားတာပဲ
လင်းလက် : ဟေ ဟုတ်လား အ့တာဆိုဈေးကတော့ရှယ်ပေးရမယ်ထင်တယ် ရန်ပိုင်: အ့လိုလည်းမဟုတ်သေးဘူးကွ ကုမ္ပဏီကလစဉ်အရစ်ကျသွင်းလို့ရတယ်ပြောတယ်ကွ လင်းလက်:အေးအ့ဆိုလည်းငါတို့သွားဝယ်ကြရအောင်လေ
ရန်ပိုင်: အေး ခုသွားမယ်တော်ကြာတန်းစီနေရမယ်ဟှောင့်ရေ လင်းလက်: ညီလေးရေရှင်းမယ်ဟေ့
သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်စားထားတာတေရှင်းပီး
ဂိမ်းဝယ်ဖို့ထွက်လာကြတော့တယ်