webnovel

The Return Of the Unknown (Original Version)

"I saw the devil, and the devil a lot like me...now...how about we play hide and seek?" a masked person said those chilling words, while looking at a mirror. The school in chaos and bloody... A bloodthirsty, mysterious killer lurks inside the school, and no one will escape. How can Moon, a girl who only wants to prove herself for the fact that banned her from her happiness, can survive in hell? Any real life scenes, words, nor names of people are purely coincidental. Plagiarism is a crime, presenting someone else's work or ideas as your own, with or without their consent, by incorporating it into your work without full acknowledgement. All published and unpublished material, whether in manuscript, printed or electronic form, is covered under this definition. Plagiarism may be intentional or reckless, or unintentional. You have been warned. -RavenIce

raven_ice · Fantasi
Peringkat tidak cukup
14 Chs

4: Ruthless Past

(Monday, 6:17 pm) (Continuation of Moon's PoV) (August 5, 2019)

◆◆❃◆◆ᴍᴏᴏɴ's ᴘᴏᴠ◆◆❃◆◆

"Hem. Sino na ulit ang pinaguusapan natin?" nulit. Kanina niya pa kasi yan tinatanong habang kumakain dito sa dorm ko. Habang ako, kanina ko pa iniiwasan ang mga tanong niya. Kakatapos lang naming kumain at nakikinig na lang kami ng music.

"Ha?" patay malisya kong tanong habang napansin kong napakuyom na siya ng kamao. Alam ko na kanina pa siya gigil na gigil sakin eh. Pasalamat na lang at natutunan kong lagyan ng boundary ang utak ko dahil kung hindi, malalaman ni Andrew lahat ng nasa isip ko.

"Sabi ko, sino ang sinasabi mong may faint spirit beast sa aura nila?" alam kong pinapakalma niya na lang ang sarili niya kasi nga, gigil na gigil na siya. Pfft.

"Ah, yon. Si Derek Manediul. Yung new student." nakita ko naman na natigilan siya sa sinabi ko. Teka, kilala niya ba ito?

"Kilala mo ba siya, Andrew?"

"Well...forget it. About tomorrow, wag ka na munang pumasok." teka teka. Tama ba ako ng naririnig? Hindi ako papasok?

"What?" tanong ko sabay higop ng sabaw ng sinigang.

"Magbibigay naang ako ng excuse letter kay HM" hala baket?

"Then, anong mangyayari kay Derek?"

"Wala, hahayaan na lang natin siyang sumama sa physical exam since kaklase natin siya." nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.

"Andrew, dapat luma--."

"No. My decision was final. I doubt that even the HM will continue it without any good excuses. Isa pa, kung ang interest ni Sir Max sa laban bukas ay para icheck ang kaya ni Derek, dapat ang lumaban ay ang malakas na. Wait a minute, ba't parang interested ka sa kanya? " may punto siya--what? IS HE OVEREACTING

"Pero, maraming tututol. Everyone of us including you and I undergo skill practice before! They will say it's unfair! " naalala ko nanaman ang nakaraan. The previous council president put the practices in the most dangerous way. Kahit na maraming tutol, wala silang magagawa since the previous president is ruthless. Pero, hindi talaga maiiwasan ang bloodshed kasi nangaagawan sila ng posisyon at ranggo.

"I understand. Pero, kailangan muna natin siyang obserbahan. Atsaka, isa siyang Manediul. His family is known for the skills. " he gazed at me telling me na okay lang talaga even though he invaded my mind while reminiscing the past bloodshed.

Napakaswerte ko. Eversince na si Andrew ang naging bestfriend ko, lagi niya akong pinroprotektahan. Siya ang laging kasama ko sa secret trainings namin with the HM. Hinahayaan niya kaming magtrain sa lugar niya ng walang nakakaalam. Mas maganda nga kasi makapartner pa kami ni Andrew sa academic life kasi training buddy na rin ang partners.

"Oo nga pala. Pinapasabi ng HM na malapit na ang 'Battle of the Dragons'. After ng physical exam, magsisimula na ang elimination. Baka naman, wag mo ng suotin yang panget na wig mo sa masquerade ball ha?" masquerade ball before the elimination HM? Hahaha. Siguro pag sasama ako sa ball, makikilala nila agad ako since I always wore my mask inside the school premises. Kahit kailan talaga mahilig ang HM sa mga parties.

"Ano, lalaban ka pa ba o magtratrain ka na starting tomorrow?" napangisi ako habang umiiling.

Pagkatapos ng usapan na yun, umalis na siya dahil may aasikasuhin pa siyang mga school papers regarding sa next physical exam. Nandito ako ngayon sa harap ng salamin at tintignan ang hawak ko ngayon.

Isang BLACK dagger.

Isang nakakapangilabot na ngisi ang nakita ko sa repleksiyon ko sa salamin.

"Malapit na, Lan..."

(Tuesday, 4:09 pm) (-.-) (August 6,2019)

Attack.

Attack.

Withdraw.

Attack.

Withdraw.

Attack.

Napatingin ako sa relo ko para malaman what time it is. 4:09 ...shocks! Malapit na umuwi si Andrew! Bwisit! Ayaw kong maabutan niyang nandito ako!

Inayos ko ang mga ginamit kong daggers pagkatapos kong magpahinga saglit bago bumaba sa ikaunang palapag ng gusaling ito.

Hindi ako pumasok ng buong araw kasi, ang sinabi raw ni Andrew na excuse ay may sakit ako ngayon kaya hindi ako makakapasok. Pero alam ng HM na nagtratraining ako.

Mula pagkagising ko ng mga alas-nuwebe, pumunta na ako dito sa private building namin para magensayo sa paghawak ng baril. May archery, combat, at firing range field dito sa secret part ng school. Malawak kasi ang sakop na lupa ng Uccidere High kaya may mga field for trainings na kami dito. Ang mga dating lugar para sana sa isa pang gymnasium ay ginawang training grounds. Hinayaan kami ng HM na dito sa isang private building consisting of four floors kami magtrain since naging part kami ng student council. Minsan nga, ang HM mismo ang nakikipaglaban samin. Wala daw kasi siyang magawa minsan.

Papunta na sana ako sa dorm ng makita ko ang isang pigurang nakatayo medyo malayo sakin. Nakatingin siya sakin ng masama habang ako ay nakapoker face lang. Lumapit siya lalo at mas nakita ko ang mukha niya. Matagal ng apanahon nang huli blaming nagkita pero kilalang kilala ko ang matang nanggigigil na balak atang patayin ako on the spot.

"Oh, look who's back! It such a surprise na makita pa kitang buhay at nag-aaral pa sa Uccidere High! And oh, why wearing a hoodie?" sarkastikong sinabi ni Lily, ang dati kong best---friend. Kilalang kilala niya talaga ako kasi nagawa niyang makilala ako kahit na matagal ng panahon ang nakakalipas. At ako namang si tanga na nakalimutan kung saan ko nailagay ang maskara ko kaya hindi ko ito suot at nakahoodie lang.

"So, inisip mo pala noon na magcocommit ako ng suicide dahil sa nangyari?" she smiled sadistically sa sinabi ko. How dare she?

"Well as a matter of fact oo. Just imagine, the spoiled brat who is eventually left by her family? Well lemme guess, you plan on coming back do you? Living in hell and even disguises as a mystery girl huh?" kay bilis nga naman ng panahon...parang kailan lang, siya ang bestfriend ko, at ngayon, siya at ng pamilya niya ang dahilan kung bakit ako nahiwalay sa pamilya ko.

"Oh, I think it must be difficult exhausting all your vocabulary into a single sentence, Lily. Oh, and one more thing, you are so fake you make barbie doll look real." halos umusok na ang ilong niya dahil sa mga sinabi ko. Idadgdag pa ang pagkakaswal kong pagkakasabi ng nga salita.

"Y-you! How dare you bitch!"

"Excuse me, I am a human not a mirror. O, baka gusto mo pang itagalog ko ang sinabi ko?" may halo mang bitterness at sarcasm ang sinabi ko, bakit ko babawiin? Isa pa...

...nagbago na ako.

"You insult me!" napatakip na lang ako ng tenga ng sumigaw siya. Ansakit halos mabingi na ako.

"Oh, I am not insulting you, I am just describing you. And of you think that I am mean? I am sorry but I am brutally honest." hindi makapaniwalang nakatingin sakin si Lily sa mga nasabi ko. There's no way I regret telling her those things. After what she did to me? Never in my life. Never.

"Huh, thinks you can just get away with this? Just wait brat." tsk. Napakaahas niya talaga. Umaasa lang sa back-up. Tsk. Pati ako nabibitteran na sa mga iniisip ko. She closed her mind just to take caution with me huh?

"I'll be waiting." mahina pa akong natawa. Sino ba naman kasi ang maglalagay ng ganoong karaming make up sa mukha niya na nagmumukha na siyang clown?

"Hmph. Just buzzin by to warn you, even in hell, I can make your life miserable. Sa tingin ko nga, dapat mas brutal ang pagpapalayas sayo sa posisyon mo, at mas dapat pala, ang family ng ex-lover mo ang nakaharap mo noon no? Para mas maging memorable ang araw na iyon ano?" ako naman ngayon ang napatingin ng seryoso sakanya. Anong kinalaman ng pamilya n---

"Sino ba kamo? Pamilya ng ex lover ko? I remembered that they aren't in the coubtry when your fuckin plan started. Tas may gana kang sabihin na sana sila mismo ang pagparamdam sakin ng sakit?" she awfully glared at me which I hate it.

"Oh, keep glaring, maybe you'll find a brain back there." ngumisi ako habang siya ay nagngingit ngit na sa galit.

"Come on, kung malakas ka, why hide here in hell? Bakit? May tinatakasan ka ba?" tanong niya habang kinukusot ang hawak niyang panyo. Tss. Halata ka masyado.

"Tinatakasan? Hah. At ano naman ang tatakasan ko?" napacross arms ako at mataman siyang tinignan.

"Well, heh. The truth hurts isn't? Kaya siguro hindi ka nagpakita for over two years kasi tinatakasan mo ang past mo, hindi ba?" nakuyom ang kamao ko sa mga sinabi niya. Pero, kapag sasabihin kong hindi yun totoo, sinong niloloko ko?

"Oooh. Silence means yes. Kaysa insultuhin mo ako, tignan mo muna yang tinatago mong sikreto. You hace two secrets, alin doon ang gusto mong sabihin ko?" dagdag niya na kinainis ko pa. Ano bang ginagawa niya rito? Hindi naman siya estudyante ng U-High ah?

"Oops! Time is so fast. Baka hinahanap na nila ako. Ciao!" ngumisi pa siya ng nakakaloko bago umalis. Damn it. Naaksaya ang oras ko sa walang kwenta niyang mga pangbwibwisit.

Tinignan ko ang relo ko at iyon ang dahilan kung bakit dali dali akong tumakbo pumunta sa dorm ko.

"Andrew, what happened?" nakita ko siya sa tapat ng pinto ng dorm niya at mukhang pagod na pagod. But he managed to block all his thoughts so I can't read it.

"Ah, okay naman." wait what the? So snob na siya ngayon? Bago pa ako nagsalita, pumasok na siya sa dorm niya at sinundan ko siya. Malaya akong nakakapasok sa dorm niya di tulad ng ibang student council officers. Kahit na mas matanda sila samin, hindi pa rin sila pinahihintulatan ni Andrew para pasukin ng basta-basta ang dorm naming dalawa. Pagkapasok ko sa sala niya, maayos naman ito. Halatang laging nililinisan. Pero mas maayos naman ang dorm ko kesa kay Andrew. Tinignan niya ako at saka hinayaang umupo sa bar counter niya.

=-=-=-=-=-=-=

"What the." you can really compare me to the surprised faces of an anime character when she just fuckin' know that she won on a bet.

"I didn't let him live, afterall, he broke the school rules by fighting me and challenging me. " I heard him whisper something pero hindi ko masyadong narinig.

"Oh okay." I took a sip of the orange juice he made. Expect ko na na madadlian lang siya pero ngayon ko lang narinig mula sa kanya na nahirapan siya.

"By the way, there are students from Akademi High who will join the elimination for 'Battle of the Dragons'. " napahawak na lang ako sa ulo ko dahil mastrestress na nanaman ako. Tinignan ko siya at nagulat ako na seryosong seryoso siya.

"I don't like that look Andrew." tinignan niya ng masama. Ano nanaman?!

"Kasi mas--well nothing. I heard na dalawang students ang representatives ng Royal Family. And I know that you will hate what news I will say."

"What is it then?"

"One of them is the crown princess..."

No.

No.

NO.

NOO!

"...who is no other than Allesandra Shaki Crown." sa sinabi niyang iyon ay nabitawan ko pa ang hawak kong baso.

Goodness gracious!

WHAT THE HELL IS HAPPENING?

To be continued...

Okay guys. First, let me clear some things, Uccidere High is not a most likely school where students are allowed to go in and out. Parang ang Hell University (I am a big fan of that story)"once you enter, you cannot leave" yung parang ganon na dating ang school na to. Secluded private school and dating.

'Battle of the Dragons' where the students of all assassin and summoner schools will join.

raven_icecreators' thoughts