10 I Love You|GoodBye

Ashler POV...

Bakit ang hirap..??

Bakit ang sakit para sa akin ang binitawan niyang mga salita??

Ano nga bang magagawa ko kung ako naman ang may dahilan kung bakit siya na wala sa akin..??

Mahal ko siya pero kailangan ko ding ibigay sa kanya ang bagay na doon siya masaya.

Kung masaya sa piling ng iba, pipigilan ko parin ba??

Ayoko siyang isuko kaya kahit na paulit ulit niya parin akong ipagtulakan ay hindi parin ako susuko..

"Ashler..What's on your mind again??" tanong ni Marie..

Itong babaeng ito.. Napaka Kulit..Nandito na naman siya sa bahay ko..

"Nothing..Why are you here??"tanong ko na di parin tumitingin sa kanya..

"Why would I??I'm your girlfriend.. So, I'm here kasi nag aalala ako sayo.." sagot niya..

"Ahhhh..." tipid ko lang na sagot..

"Hey..What's on your mind??I'm not stupid Ashler..Alam ko kung sino ang nasa isip mo..Ang sakit lang dahil harap harapan mong pinapakita sa akin.."

"You know what Marie??Hindi ko gusto ang mga nangyari sa atin..Alam ko namang may mali din ako e, pero Marie alam mo kung sino ang mahal ko at si Charm lang un..Kahit kailan walang pwedeng pumalit dito.." turo ko sa may bandang puso ko..

"But..Sigh..Hi-Hindi pa ba sa-sa-sapat ako sayo..Binigay ko ang lahat sayo Ashler kahit na mag mukha akong walang karesperespeto sayo ginawa ko ang bagay na yon dahil-dahil..(hikbi) mahal kita..I Love you more than you love her.." sagot niya..

"I know Marie..I know a lot..I know how much you love me..But my heart saying that she love that woman..that woman maid me crazy every minute of seconds..Hindi ko kayang turuan ang puso ko Marie..Hindi ko kayang turuan ang puso ko na kung pwede ikaw nalang..."sagot ko na nakatingin na sa kanya..

"But..Why is she?? Why are you adore her so much?? Why are you love her that much?? Ashler.." sunod Sunod niyang tanong sa akin..

"I..I don't know either... Isa lang ang alam ko siya lang ang makapag buo ulit nitong puso ko na durog na durog na..Alam mo kung bakit?? Dahil tuwing nakikita ko siyang nasasaktan dahil sa akin triple ang balik sa akin..Ang pinaka ayokong makita sa lahat ay ang bawat pag patak ng luha niya dahil sa akin..So that's why may heart turn into a million pieces dahil ayoko sa lahat ang umiiyak siya dahil sa akin..Ganun ko siya kamahal.."sagot ko sa tanong niya..sabay patak ng luha sa aking mga mata..

"I know..And I'm sorry to love you...I love you Ashler...Tama ka..Dahil kahit ako hindi ko din kayang turuan ang puso ko..Hindi ko alam kung paano sabihin sa puso ko na tama na dahil sobrang sakit na e..Masakit na dahil ung taong mahal ko hindi ko man lang kayang hawakan..Na ung taong mahal ko iba ang mahal..Nagmahal nga ako sa mali nga lang..Mali dahil..dahil hindi ako ang mahal niya..Pero ito ako pinipilit ang sarili sa isang tao na alam ko naman na hindi magiging akin..Sorry..Sorry dahil kahit anong sabihin ko dito sa puso kong makulit ayaw niya paawat.." mahaba niyang sagot sa akin..

'Grabe..Ganun niya ba talaga ako kamahal..Umiiyak siya??' tanong ko sa aking sarili..

'Ang gago ko para itanong pa sa sarili ko ang bagay na un..'

"I'm sorry.." un lang ang salitang lumabas sa bibig ko sa haba haba ng sinabi niya un lang ang sinabi ko..

"Don't say that..I know..I know..Siguro dapat ako na lang ang magpaparaya kahit na Masakit kailangan..And I'm sorry kung pina tagal ko pa..Kaya ko lang naman na gawa na hawakan ka ng matagal dahil Nagbaba ka sakali din ako na baka matutunan mo din akong mahalin..Kahit saglit lang na panahon..Pero kailanman hindi nangyari.. Sorry kung naging selfish ako...Hindi ko man lang inintindi ang nararamdaman mo..Sana... Sana maging okay ka na..At sana maging masaya ka sa piling niya..Sana hindi pa huli sa inyong dalawa.."

"Marie..Where are you going??" tanong ko.

"In somewhere??Don't worry I'm okay.. I'm going to Australia for work and study..Tinanggap ko na ang offer sa akin ng Tito ko para naman din sa akin..Baka sakali kapag malayo ako sayo makalimot na ako.." ngiti niyang sagot sa akin..

"Thank..Thank You.." un lang ang lumabas sa bibig ko..

"Paano..Alis na ako..Maging masaya ka..May I ask a second time favor??" paki usap niya..

"What?? Say it kung kaya ko lang ba e.."sagot ko naman.

"Can I__Can I kiss you??" tanong niya na nagpa gulat sa akin..

"O-okay.."

Hinalikan niya ako sa labi pero dampi lang.. At nong humiwalay na siya...

"I LOVE YOU AND GOOD BYE ASHLER...MASAKIT MAN SA AKIN NA I LET YOU GO PERO ITO LANG KASI ANG KAYA KONG IBIGAY PARA SUMAYA KA KAHIT SANDALI SA PANINGIN KO..MAHAL KITA HIGIT PA SA SARILI KO PERO AANHIN KO NAMAN ANG KASIYAHAN KO KUNG DI KA NAMAN MASAYA SA PILING KO..SABI NGA DIBA KUNG MAHAL MO KAHIT MASAKIT MAN ANG HILINGIN NIYA SAYO IBIBIGAY MO PARA LANG SIYA SUMAYA AT NGAUN NA NAPASAYA NA KITA FOR ONCE..I LOVE YOU AND GOOD BYE"salita niya at halik sa akin bago ako iwan..

Di ko alam kung ilang minuto na akong naka tayo..

Tulala ako..

Walang salitang gustong lumabas sa bibig ko..

Walang gustong pumasok na salita sa utak ko para masabi ng bibig ko..

Bakit??!

Parang...parang may libo libong kotsilyo ang naka tusok sa dibdib ko sa mga salitang binitawan niya..

Ang sakit..

Bakit??

Di ko alam kung hahabulin ko ba siya o hayaan nalang dahil din sa akin sobra siyang nasaktan..

Ganun ba ako ka makasarili dahil sarili ko lang ang iniisip ko..

Manhid na ba talaga ako...

Bakit di ko mapahalagahan ang isang taong tunay na nagmahal sa akin..Bakit di ko siya kayang ipaglaban?? tanong ko sa aking sarili..

♦♦♦♦♦♦♦♦

MARIE POV..

Ang sakit pala na sa kanya mo mismo marinig na hindi talaga niya ako kayang papasukin sa puso niya..

Ano nga bang laban ko sa totoong nag mamay ari ng puso niya??

Ano nga bang laban ko kung ung taong pinaglalaban ko ay iba ang pinaglalaban diba??

Kaya mabuti na siguro ung ginawa ko alam ko naman na masaya siya..

Un lang ang magagawa ko sa kanya ang palayain siya at ibalik sa totoong nag mamay ari sa kanya..

Ang tanong tatanggapin pa kaya??

Hayss..Bahala na..Ito na ang huli kong pagkakataon para maka usap siya..

Ilang saglit lang nakarating din ako sa isa pang taong special sa akin..

Kumatok ako..

At di naman nag tagal nag bukas din..

Nagulat yata dahil nanlalaki ang medyo singkit niyang mga mata..

"Please lang kung pumunta ka dito para manggulo wala akong oras.."pag susungit niya sa akin..

"I'm sorry.." sabi ko sa pagitan ng mga luhang bumagsak at hikbi na kumawala sa aking mga labi..

Nagtataka siguro kaya naka kunot ang kanyang magandang noo...

"Yah..Marie..Ano na naman bang drama 'to??Hindi ko na kayo ginugulo, hinayaan ko na kayo dahil para narin sa ikatatahimik ng puso ko pero Ano na naman to hah!?" Medyo pasigaw niyang tanong..

"Nandito ako para mag paalam sayo..I'm going to Australia..Nandito lang ako para sabihin sayo na sorry sa lahat ng na gawa ko..Alam kong ka kapalan na ng mukha ang magpakita pa sayo at humingi ng tawad sayo pero kasi..." putol kong sagot..

"Kasi??" malumanay na niyang tanong sa akin..

"Kasi...Kasi nandito din ako para sabihin sayong alagaan mo siya..Sana patawarin mo siya..Kahit siya nalang kahit wag na ako..Ako naman may kasalanan ng lahat e..Pero alam mo bang kahit kailan hindi kita nasa pawan sa puso niya.. Ang sakit dahil kahit anong gawin kong Laban talo parin dahil hindi naman niya ako pinag Laban e..Iba kasi ang pinaglalaban niya at ako ito pinipilit na kahit minsan ipaglaban niya din pero hindi nangyari..I'm sorry bespren sa lahat..Thank you sa totoong pagiging kaibigan mo Charm Antoinette Galviz.. Paalam.."

"Yah..Amh.. Marie Joy Santiago..Iiwan mo siya sa akin??Seriously?? Hahaha!! Really??Are. you. out. of. your. mind??Para ano?? Para ano pag balik mo Saka mo siya ulit kukunin sa akin??Hindi siya laruan para kapag sawa kana ipapahiram mo nalang sa iba.."

"No..I mean.. What i mean is sayo naman talaga siya diba??"

"Kahit kailan hindi ko siya inaring akin..Kaya nga nakuha siya ng iba e..At hindi pa ito ang panahon para patawarin ka.." sagot niya sabay Sara ng pinto..

'Alam kong nasasaktan parin siya..Pero ito ako lumalapit sa kanya at humihingi ng kapatawaran sa kabila ng aking nagawa..Hindi ako mawawalan ng pag asa..Alam kong darating din ang araw na mapapatawad mo ako..'bulong ko sa hangin..

"Thank You Charm..GOOD BYE MY BESPREN.."mahina kong bulong sa harap ng kanyang pinto..

Bawat hakbang palayo sa mga taong naging parte ng buhay ko pabigat ng pabigat..

Para bang hinihila ako pabalik.. Pero kahit na gusto mong bumalik pabalik hindi na pwede mangyari....

Hindi na pwede dahil may mga bagay na hindi na maaring ibalik pa mula sa simula..Mula umpisa hanggang sa katapusan...

Kaya kahit anong gusto mong balik ikaw lang ang masasaktan at ikaw lang din ang mahihirapan, kaya nga may salitang "Sorry", "I'm Sorry" dahil ung mga bagay at pagkakataon ng panahon na gusto mong balikan hindi na mangyayari.. Kaya nga may "Keep Moving Forward" para sa mga taong kailangan ng mag umpisa ulit at itama ang bagay na dapat itama..

Kaya ito ako kailangan kong magpakatatag para sa iba pang bagay na bubuuin ko..