chapter 10

Nagising ako hindi pamilyar na lugar. Bigla akong nataranta, may naka yukbong tao sa tabi ko. Sinubukan kong igalaw ang kamay ko at naigalaw ko naman. Biglang nag angat nang tingin ang taong nasa tabi ko, kapatid ko pala.

"Dok! Nagising na siya." may halong excitement na sigaw niya. Maya-maya pa ay dumating na ang doctor at chineck ako. Nagpaliwanag siya kung bakit narito ako sa hospital tsaka nag tanong nang kung ano anong mga tanong gaya na lang nang pangalan ko at kung alam ko ba daw ang nangyari sakin? Sinagot ko siya sa pangalan ko at sa nangyari sakin.

"Dok asan na si Jullie Ann? ok lang ba siya?" sunod sunod kong tanong sa kanya. Nanlaki ang mata nang doctor at tinanong niya ang kapatid ko kong may kasama ba daw ako sa aksidente. Teka? Hindi nila nakita si crush? at anong aksidenteng pinagsasasabi nito? Nag usap sila nang mahina na at ako pilit kong pinakikinggan ang pag uusap nila.

"Dok, asan si Jullie Ann?" sigaw ko sa kanila.

"Ate, kailangan ako ni jullie!" tuloy tuloy na sigaw ko. Ewan ko ba king san nanggahaling ang lakas ko at bumangon ako. Tinanggal ko yung mga aparatong naka lapat sa katawan ko pati na ang dextrose. Pinigilan ako nang doctir at nag tawag na siya nang back up, may itinurok siya sa leeg ko, hindi ko alam kung ano yun basta bigla akong nanghina at unti unting nawalan nang ulirat.

Nagising ako at nanlalabo ang mga mata ko, nakikita kong may maraming bulto nang tao ang unti unting nabuo dala nang unti unti pag linaw nang paningin ko. Nang makita ko na sila nandun sila mama at papa pati mga kapatid ko at may ibang tao pa dun, nakikita ko sa mga mata nila ang saya dahil siguro sa ligtas ako. Maya maya ay pumasok ang doktor na naman, chineck ang vitals ko at kinausap sila mama.

Lumapit sakin ang isa sa nakakatandang kapatid ko. "ate, asan si Jullie Ann?" mahinang tanong ko, hindi sa hininaan ko ang boses ko kundi dahil sa nanghihina pa talaga ako. Siya yung kapatid ko na palagi kong pinagkekwentuhan tungkol kay Jullie Ann. Siya din yung kapatid kong nakasagot nung unang tumawag si Jullie Ann sakin.

"magkasama ba kayo ni Jullie Ann?" tanong niya sakin. Nass isip ko na kung ano na kayang nangyari sa kanya. Sinubukan kong bumangon pero di ko na kaya mabigat ang katawan ko.

"magkasama kami, di ko lang sinabi sa inyu kasi nanganganib ang buhay niya." sagot ko sa kanya.

"natatandaan mo ba kung anong nangyari?" pagtataka niya. "ikwentu mo nga sakin kung ano ba ang nangyari." dagdag pa niya, at yun nag e kenwento ko sa kanya. Pero humingi muna ako nang pagkain kasi nagugutom at nauuhaw na ako.

Pagkatapos kong kumain ay tinanong niya ako, unti-unti na ring nagsialisan yung mga taong nangungumusta sakin kanina.

Nagsimula na akong ekwento sa kanya. Nasa kanto ako nung may sumakay na babae na di ko namalayan si Jullie Ann pala. Nangangaylangan siya nang saklolo dahil kinidnap siya kaya dinala ko siya sa bahay. Pagkatapos nun, kinagabihan, sinalakay na kami nung mga taong kumidnap sa kanya sinubukan ko siyang iligtas pero marami sila kaya na puruhan ako. Hindi maka paniwalang umuo lang sakin ang kapatid ko. tsaka nagpaalam at kinausap ang doctor. Ako naman hindi ko namalayang sa kakaisip ko kay Jullie Ann ay nakatulog na pala ako.