Tamayo's Residence 13

~Gabi~

"Yvonne… hindi ako ang Tita mo."

Sabi ng Tita ni Yvonne sakaniya nang matapos na ito sa pag gamot ng mga sugat at pasa ng dalaga sa katawan nito. Nagdikit ang kilay ng limang dwende at ng dalaga nang marinig ang sinabi ng Tita ng dalaga sakaniya kaya't nagkatinginan sa isa't isa ang anim at saka tinignan na ang Tita ng dalaga na katabi nito.

"Panong hindi ikaw ang Tita ko?"

Takang tanong ni Yvonne sakaniyang Tita habang nakatingin pa rin ito sakaniya. Napabuntong hininga na lamang ang Tita nito at saka yumuko, makalipas ng ilang segundo ay unti-unti nang nagbabago ang buhok at damit ng Tita ng dalaga. Mabilis na tumayo ang dalaga at saka lumayo sakaniyang Tita habang unti-unti na ito nagbabago ng anyo.

"Nagagalit na nga ako guguluhin pa isip ko!? Baka hindi ikaw ang totoong Josh?! O Justin! O Vester! O Paolo! O baka maski ako?! Argh! Sino ang sino?!"

Sigaw ni Felip sa apat na dwende habang nakahawak na ito sakaniyang ulo at pinanlalakihan ng mga mata ang Tita ni Yvonne na nag palit na ng anyo.

"K-kumalma ka ng-nga, Felip."

Pautal-utal na saway ni Paolo kay Felip habang nakatingin na sa babaeng nakaupo sa kama ni Yvonne. Tinignan na ng babae ang mga dwende, tinignan ang dalaga, tumayo at naglakad na papalapit dito.

"Kailangan mo nang umalis dito sa pamamahay na 'to at puntahan mo na si Jervin. Protektahan niyo ang isa't isa kahit san man kayo magpunta."

Sabi ng babae nang makatayo na ito sa harapan ni Yvonne habang seryoso na nitong tinitignan ang dalaga. Tinignan ng mabuti ng dalaga ang babae sakaniyang harapan at saka nanlaki ang mga mata nito nang mapagtanto kung sino ang nasakaniyang harapan.

"Kimberly Poblete…"

Banggit ni Yvonne sa pangalan ng babaeng nasakaniyang harapan na nagngangalang Kimberly. Nanlaki na rin ang mga mata ng mga dwende at saka nagtinginan sa isa't isa.

"Tsaka ko na ipapaliwanag ang lahat, pero sa ngayon ay kailangan mo munang makaalis sa lugar na 'to. Sana pagkatiwalaan ninyo ako ni Jervin pag nagkitang muli tayo sa hinaharap."

Sabi ni Kimberly kay Yvonne sabay hawak na nito sa pulso ng dalaga at saka hinila na ito patungo sa tapat ng pintuan ng cr ng kwarto nito. Malumanay na binitawan ng babae ang pulso ng dalaga at saka nginitian ito.

"Mag-iingat kayo palagi ni Jervin."

Nakangiting pamamaalam ni Kimberly kay Yvonne habang naluluha na ito. Tumango lamang ang dalaga bilang tugon nito sa babae at saka ibinaling na ang kaniyang tingin sa mga dwende na nakatayo na sa tabi ng babae.

"Alagaan mo ung kalusugan mo, ha. Mahina pa naman immune system mo."

Sabi ni Paolo kay Yvonne habang nakangiti ito sa dalaga at patuloy pa rin sakaniyang pag-iyak. Naupo na sa lapag ang dalaga at saka tumango sa gitnang dwende habang nginingitian ito.

"Mag-iingat ka Yvonne, ha. Babantayan ka pa namin sa future."

Nakangiting sabi naman ni Vester kay Yvonne habang tumutulo pa rin ang mga luha nito. Nginitian lamang pabalik ng dalaga ang pangalawa sa nakatatandang dwende habang nakatingin dito.

"Kapag may nanakit nanaman sayo sabihin mo sakin! Susugurin ko agad ang sinumang manakit sayo!"

Inis na sigaw ni Felip kay Yvonne habang sinasapak nito ang hangin. Natawa lamang sina Kimberly, Vester, Paolo at ang dalaga dahil sa sinabi at inasta ng pangalawa na nakababatang dwende, kaya't natawa na rin ito ng bahagya sakaniyang sarili nang marinig ang kanilang tawa habang tumutulo pa rin ang kaniyang mga luha sa mata.

"Wag kang gagawa ng mga kung anu-anong kalokohang, ha. Pasaway ka pa namang bata ka."

Naiiyak na sabi ni Josh kay Yvonne habang naka cross arms na ito at saka nakabusangot. Natawa lamang ang dalaga sa inasta ng nakatatandang dwende sakanilang harapan.

"Yvonne…"

Naiiyak na tawag ni Justin kay Yvonne habang naglalakad na ito papalapit sa dalaga. Ngumiti ang dalaga sa nakababatang dwende at saka inilapat ang kaniyang palad sa sahig upang upuan ng nakababatang dwende.

"Kapag naging kasing laki na ako ng tao hahanapin kita at poprotektahan kita. Gagawin ko ang lahat para lang hindi ka na masaktan ulit."

Umiiyak na sabi ni Justin kay Yvonne habang nakaupo pa rin ito sa palad ng dalaga at malapit na ito sa mukha nito. Nagdikit ang kilay ng dalaga sa sinabi ng nakababatang dwende at kaagad na Tiningala si Kimberly.

"Wala nang imposible sa panahong ito."

Nakangiting sabi ni Kimberly kay Yvonne kaya't mabilis na lumingon sa babae ang limang dwende habang nanlalaki ang mga mata nito. Bahagyang nagulantang ang babae nang magsi tinginan sakaniya ang mga dwende kaya't tinignan na lang niya ang dalaga sabay lunok.

"Malapit na mag alas siyete. Umalis ka na hanggat maaga pa."

Sabi ni Kimberly kay Yvonne habang nakatingin pa rin ito sa dalaga. Dahan-dahang inilapag ng dalaga ang kaniyang palad upang makababa na si Justin mula roon.

"Mamimiss ko kayo."

Sabi ni Yvonne sa limang dwende sabay tayo na mula sakaniyang pagkakaupo sa lapag, hinawakan na ang doorknob ng pintuan ng kaniyang cr, binuksan na ito at saka pumasok na.

"Letivate."

Sambit ni Yvonne nang maisara na niya ang pintuan at saka lumutang na siya. Lumipad na ito patungo sa bintana ng kwarto ni Jervin at nasilayan ito na naglalakad ng pabalik-balik sa loob ng kwarto nito.

"Argh! Ba't ba kasi hindi ko alam kung san ung bahay ni Yvonne?! Nakapunta lang ako dati sa bahay niya dahil sa tulong ni Madam Hong!"

Sabi ni Jervin sakaniyang sarili habang patuloy pa rin ito sakaniyang paglalakad ng pabalik-balik at nakahawak na sakaniyang beywang at ulo.

"Ginagawa neto?"

Takang tanong ni Yvonne sakaniyang sarili habang patuloy pa rin nitong pinapanuod ang binata sa kwarto nito.

"Ano ba yan! Pano ba ako makakapunta sa bahay nun?! Natataranta na ako! Baka kung ano na nangyari sakaniya! Argh! Nakakairita!"

Inis na sigaw ni Jervin nang tumigil na itong maglakad. Napaluhod na lamang ito sa lapag habang nakayuko.

"Nangyayari dun?"

Takang tanong muli ni Yvonne sakaniyang sarili habang patuloy pa rin ito sa panunuod sa binata.

"Sana okay ka lang, Yvonne… ayokong may masamang mangyari nanaman sayo."

Sabi ni Jervin sa ere habang nakayuko pa rin ito at nagsimula nang umiyak. Lumapit na si Yvonne sa bintana ng kwarto ng binata at saka naghanap ng bagay na pepwedeng ibato roon. Nang walang mahanap na bagay ay napabuntong hininga ang dalaga at saka ngumiti.

"Ganun ba talaga ako kahalaga sayo?"