Simula

Everything happens for a reason sabi nga ng iba. Pero ang hindi ko maintindihan bakit sa akin pa nangyari ang lahat ng ito?

3 years ago, I've living my happy and contented life with the only man I loved since childhood, Terenz Matthew Fabion. Nakilala ko siya dahil isa siya sa anak nila Tito Terensio at Tita Matilda, one of my Dad friends and colleague.

Si Renz ang panganay sa tatlong magkakapatid. Habang ako naman ang bunso sa amin. Palagi ko siyang nakikita na kasama ni Tito Teri kapag bumibisita ito sa amin. He was 15 when I first saw him, i was 9 years old back then.

I was playing with my dolls and toys when he approached me with a smile and gentle eyes. "Hi!" He greeted me cheerfully.

I was shy and I know my cheeks went red when he squatted and pat my head.

"H-hello.." I responded nervously and lowered my head.

He chuckled. "Ako nga pala si Terenz Matthew, but you can call me, Renz." Sabi nito at naglahad ng kamay.

"Iris A-amaya" nauutal pa ako sabihin ang pangalan ko ng tanggapin ko ang palad niya.

"Your name is beautiful. Just like you" puri nito.

I didn't say a word and I know I'm blushing. Buti na lang dumating si Daddy at Tito Teri sa harap namin. "Eli, mukhang sa susunod na mga taon, balae na ang itatawag ko sayo" biro ni Tito na sinundan ng malakas na halakhak ni Daddy.

"Hindi na ako magugulat, Teri, kung mangyayari man iyon" makahulagang tugon ni Daddy habang nakangiting nakatingin sa aming dalawa ni Renz.

Noon ay hindi ko masyadong naiintindihan ang sinasabi nila. I was so innocent back then. I don't know when and how I fell so hard with him. Ang alam ko lang, I depend on him a lot. Gusto kong nakukuha ang atensyon niya, sinusunod ko ang binibigay niyang opinyon sa lahat ng ginagawa ko.

I was so in-love with him to the point that I defy my parents. They always saying that he was a bad influence and it will lead me to my destruction. Hindi ako nakinig.

"Ahh.." I felt a sharp pain on my chest na nakapagpabalik sa akin sa reyalidad. My vision is starting to blurry but I can still hear clearly.

"Hindi ba tayo sasabit dito, Matty?"

Kilala ko ang boses na yun. Isa sa mga taong pinagkatiwalaan ko. "Tracy.." nahihirapan na akong huminga kaya halos hindi ko na rin marinig sarili kong boses.

"No we are not, Love. Tayong dalawa lang ang nakakaalam sa lugar na ito." I can hear Renz voice.

Naaninag kong lumapit si Tracy sakin. Ramdam kong hinawakan niya ang kamay ko. "Iris, yes this is Tracy."

"Help me.." sabi ko sa nanghihinang boses.

Mabilis niyang binitawan ang kamay ko. At tumawa ng malakas. "Why should I? Eh, yun nga ang gusto naming mangyari ni Matty, ang mamatay ka." Sabi nito.