Chapter 14, 7 days of love

Day 2

14 days

Tagaytay

to

Bagiou

TODAY is my second day here in tagaytay at dahil sa limitado lang ang oras ko ay tapos na ako sa pag impaki ng mga gamit para pumonta sa next distination ko at yon ang bagiou.

Nasa first list siya ng to do list ni kuya pero, Una kung pinuntahan ang ganda ng Taal volcano dahil naring mas malapit ito sa manila.

After tanawin ang ganda ng view sa bulkonahi ng tinitirahan niyang hotel ay agad niyang binitbit ang di kalakihang bag na dala niya at ang maliit niyang bag na isinaklay niya sa likuran, after locking the door ay agad niyang tinungo ang elevator at pinindot ang groundfloor ng hotel.

Matapos maibigay ang susi ng room niya sa counter ng hotel ay, tinungo niya agad ang labasan subalit sa di malamang dahilan ay nabangga siya ng isang lalaki.

"Ouch,! pagiinda ko ng sakit dahil napaupo ako sa sahig.

"Sorry! sorry ! paulit ulit nitong sabi habang ina-alalayan akong tumayo.

"Okay lang, hindi kanaman masyadong nagmamadali no, sabi ko ng makatayo na ako ng lubosan.

"Pasensiya na talaga, may naiwan kasi ako sa room at malapit na ang flight ko, pagpapaliwanag nito

"Okay lang! cge na baka maiwan kapa ng flight mo, at kunin mona yong naiwan mo, sabi ko sa kanya

" Cge salamat, see you when I see you , sabi nito habang mabilis na lumakad papuntang counter

Hindi ko napigilan ang sarili ko na mapangiti, naweirdohan ako sa sarili ko, sa di malamang dahilan,

Haist magtigil ka junoh! sabi ko sa sarili ko habang tinatahak ang daan papalabas ng hotel.

Habang naghihintay ng taxi ay diko naiwasang tumingin sa relo ko lalo pat baka maiwan ako ng bus, buti nalamang at may dalawa pa akong oras bago iwan ng bus papuntang bagoiu

Ng makapara ng taxi, ay agad kung sinabi kung saan ako pupunta at dahil may kalayuan ay napapayag din naman si kuyang driver at okay lang din sa akin kahit magkano bayad.

Saktong pag andar ng taxi ay siya ding pagtunog ng cellphone ko, After checking the ID caller ay agad ko itong sinagot,

"Ma! bakit? bungad ko sa mama ko

"Kumosta kana anak? tanong nito sa akin

"Okay naman po ako, bakit kapala napatawag? sagot ko sa kabilang linya

"Wala lang, kasi nasabi ni Jerome nasa tagaytay ka raw? ani nito sa kabilang linya

"Yeah! need ko din ng rest ehh! pagsisinungaling ko rito

"Okay kalang ba anak? bakas ang pangamba nito boses

" Mama naman, Oo okay na okay lang ako, at tiyaka need ko din itong vacation kasi babad ako palagi sa trabaho. Tugon ko

"Cge! kung yan ang sabi mo, basta kung may iniinda ka sabihin mo lang ha anak! sabi nito sa kabilang linya

"Opo ma! tugon ko

"Cge nak tawag nalang ako ulit kasi si tiyo mo ay may pupuntahan kami, love you nak. Sabi nito sa kabilang linya

"Lab you din ma, ingat sa biyahe

"Ikaw din diyan, tugon nito sa akin.

Katapos patayin ang tawag ay agad koding inilagay sa bag ko ang cellphone kung dala, hindi korin in off baka may tumawag din.

Napatingin nalaman ako sa daanan habang iniisip ang mga bagay na nagpapasakit sa aking isipan.

Una paano ko sasabihin kay mama na may cancer din ako sa utak na tulad ni kuya at ni papa.

Pangalawa ay kung anu ang magiging reaction nito lalo pat sariwa pa sa amin ang pagkamatay ni kuya.

"Haist! hindi ko maiwasang mapabuntong hininga habang iniisip ang mga bagay na iyon.

"Mukhang malalim ang iniisip natin sir ah! sabi ni manong driver na sa tingin ko ay nasa 40's na.

"Oo nga ehh! kuya, tugon ko sa kanya habang tinitingan siya sa salamin.

"Alam mo sir kung anu man yang mga bagay na nagpapagulo diyan sa isipan mo ay, dapat mong mailabas yan kasi alam mo ang buhay ay parang isang kaperasong papel yan kung marunong ka magingat ay di makukusot at masisira yan. Katulad ng buhay hanggang maaga pa ay gawin mong maging masaya ang bawat taong nasa paligid mo at huwag mo silang hayaang masaktan dahil lang sa ayaw mona lumaban.  sabi ni kuyang driver na hindi ko maiawasang mapangiti sa sinabi nito.

"Ang lalim mano ahh, pero salamat sa advice, tugon ko sa kanya habang ngumingiti at gayon din ang ginawa nito.

Matapos ang mahabang biyahe ay nakarating din ako sa sakayan, katapos kunin ang gamit ay agad din ako nagbayad kay manong driver.

"Sir teka lang, Subra po bayad niya, ani nito

"Opo manong driver, sinadya ko talaga yan kasi naman ang ganda niyong magpasaya ng pasahero, tugon ko rito habang ngumingiti

"Mauna na ho ako, sabi konaman ulit

"SALAMAT sir, ingat kayo sa biyahe ani nito

NGUMIti nalamang ako bilang tugon.

Buti nalang at may bus na papalis papuntang bagiou at hindi puno kayat hindi na ako nahirapang maghintay pa ng masasakyan.

Katapos mailagay ang bag sa lalagyan ng gamit ay agad din akong naupo. At kinuha ang ipad na nasa bag ko at earphones dahil malayolayo din ang biyahe papuntang bagiou.

Naramdaman ko ang pagvibrate ng phone ko at nakita kung tumatawag si  Jerome.

"Hey! bakit? sabi ko agad ng sagutin ko ang tawag

" Nasaan ka ngayon? tanong nito sa kabilang linya

" Nasa bus! tugon ko naman

" Anung ginagawa mo sa bus at saan ka pupunta? tanong ulit nito sa akin

"Bagiou, sagot ko naman

"Haist! basta ingat ka sa biyahe at wag  mong kakalimutang tumawag kapag may nararamdaman kang sakit, pag alala nitong sabi

"Opo doctor, at nga pala huwag mong sasabhin ka mama na papunta ako ng bagiou, sabi ko sa kanya

"Bakit naman? tanong ulit nito

"Ahh basta please lang pabor lang ok! sagot konaman

"Cge, basta ingat ka diyan at bye na.. Ani nito

"Ge bye,

Ako narin ang pumatay ng tawag at inilagay sa bag ang phone ko at mulang inilagay sa tenga ang earphones.

Habang pinapakinggan ang MAYBE its you ni Jolina magdangal ay hindi ko maiawasang maisip si jerome.

Lalo pat nasa chorus na, hindi ko tuloy nakayang pigilin ang sariling luha na kumawala sa hawlang pilit kung kinakandado sa oras na nakakausap ko si jerome.

Tugma talaga ng Chorus siya yong lalaking nagustohan ko pero sa huli kaibigan lang ang kahahantungan ng relasyon meron kami.

"Maybe its you, I'm wishing for

Who made this broken heart of mine.

Ang sakit lang sa piling na Oo concern nga siya lalo pat nalaman nito ang sakit ko ay mas dumoble ang pagka concern nito sa akin, mukha tuloy parang may gusto siya sa akin,

Pero malabo lalo pat buntis na ang nobya nitong si Jema at kailanman ay hindi ko nakitaan ng senyalis na magkakagusto din ito sa kapwa lalaki.

Isa sa mga rason kung bakit gusto ko mona lumayo sa kanya para naman makalimutan kung may gusto ako sa kanya. Lalo pat sa oras na nakikita ko siyang kasama si Jema ay doble ang sakit at selos na naramdaman ko, kahit na alam kung wala akong karapatang makaramdam ng ganoong feelings.

Iwinaksi kona lamang ang mga bagay na iyon at natulog nalamang ako dahil sa malayo layo pa ang biyahing pabagyo.

WELCOME BAGIOU CITY

Sigaw ko ng makababa ako ng bus, at wala akong paki kahit pinagtitinginan ako ng mga tao, Dahik sa masaya ako ay wala mona akong hiyang tao.

Agad akung nagpapara ng sasayan papuntang hotel na pinareserve ko bago paman ako pumonta ng bagiou.

Y.Y