Chapter 16 : ถามใจ

วันรุ่งขึ้นทั้งสองคนยังคงเก็บตัวเงียบอยู่ที่คอนโด แพทยังคงมีอาการซึมเศร้าวิตกกังวลอยู่ตลอด ขณะที่จูลเอง ก็นั่งเฝ้าหน้าทีวีตลอดวัน เพื่อเช็คข่าวว่ามีความเคลื่อนไหวอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือไม่ ทั้งสองคนไม่พูดคุยกันเลยตั้งแต่กลับมา . . . จนกระทั่งช่วงค่ำของวันนั้น จึงมีข่าวว่าพบผู้เสียชีวิต ในโรงแรมหรู เป็นนักเรียนนอก ไม่มีร่องรอยการทำร้ายร่างกาย คาดว่าเสียชีวิตจากการเสพยาเกินขนาด . . . ถึงตอนนี้ข่าวจะทำให้ทั้งสองคนสบายใจขึ้นว่าตำรวจไม่รู้สิ่งที่เกิดขึ้นในห้องวันนั้น แต่จูลเองก็ยังไม่ชะล่าใจ ยังคงติดตามอยู่เป็นสัปดาห์ จนเรื่องเงียบไปและมั่นใจเพราะไม่มีตำรวจติดต่อมา

ผ่านไปกว่าหนึ่งสัปดาห์ ที่แพทไม่ยอมคุยกับจูลเลย ถึงแม้เรื่องเคสคดีจะผ่านไปด้วยดี ไม่มีเรื่องใดๆมาถึงตัวพวกเขาได้ แต่บรรยากาศระหว่างเขาทั้งสองคนมันดิ่งมากๆ . . . จูลเองก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง แต่เธอก็รู้ว่าจากนิสัยแพท ปล่อยไปอีกสักพักก็คงจะหายได้เอง . . . ซึ่งในระหว่างนี้ จูลยังคงอัพคลิป อัพภาพลงใน OnlyFriends และสื่อต่างๆของพวกเขาปกติ จากภาพและคลิปเก่าที่ทำสต๊อกเก็บไว้ เพื่อไม่ให้ดูมีอะไรที่ผิดปกติไป ซึ่งในระหว่างที่กำลังเลือกรูปอยู่นั้น แพทก็ได้เดินเข้ามาพูดบางอย่าง

แพท : " เค้าพอแล้ว เค้าจะไม่ทำอะไรแบบนี้อีกแล้ว "

จูล : " ตัวเองหมายความว่ายังไง "

แพท : " จูล ตัวเองทำได้ยังไง ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น คนตายทั้งคนนะ น้องมันตายเพราะพวกเรา "

จูล : " น้องมันไม่ได้ตายเพราะพวกเราแพท มันตายเพราะยา มันเล่นยาเอง และมันก็เล่นมาก่อนอยู่แล้วที่ญี่ปุ่น . . . ที่เค้าเอายาให้ ก็เพราะมันขอนะแพท เราไม่ได้บังคับอะไรน้องมันเลย . . . ตั้งแต่ต้นน้องมันก็เป็นคนติดต่อมาเอง ว่าอยากทำงานด้วย "

แพท : " ตัวเองพูดแบบนี้ได้ยังไง น้องมันเพิ่งอายุ 17 แค่ 17 เองนะ "

จูล : " เค้าไม่เคยรู้มาก่อนนิว่าน้องมันอายุแค่นั้น มันดูโตจะตาย แล้วมันก็เคยทำมาก่อนแล้วด้วย ไม่ใช่เพิ่งมาทำกับเราครั้งแรก . . . ฟังให้ดีนะแพท น้องมันไม่ได้ตายเพราะเรา เราเองเป็นคนช่วยน้องมันปกปิดด้วยซ้ำ . . . อย่างน้อยครอบครัวเขา เพื่อนเขาก็ไม่รู้ว่าน้องมันทำอะไรไปบ้าง เราช่วยลบ ช่วยคลีนให้เขาด้วยซ้ำ . . . ลองคิดดูถ้าน้องมันไปเสพยาแล้วตายที่อื่น พวกรูป พวกแอคเค้าใต้ดินพวกนี้อาจจะถูกขุดขึ้นมาก็ได้ "

แพท : " เค้าไม่คิดเลยว่าตัวเองจะคิดแบบนี้ได้ . . . ช่างเถอะ ตัวเองเลือกละกัน . . . ถ้าตัวเองอยากทำต่อ ก็ไปทำกับคนอื่น เค้าพอแล้ว . . . และจริงๆเราควรจะหยุดมาตั้งนานแล้ว แค่นี้เราก็มีมากเกินกว่าที่คิดไว้ตอนแรกที่เริ่มทำไม่รู้เท่าไหร่แล้ว " แพทพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูสงบลงและดูจริงจังขึ้น

แพทหยิบกุญแจรถและหยิบกระเป๋าใบเล็กที่เตรียมไว้ก่อนหน้านี้ และเดินออกจากห้องไป โดยที่จูลเพียงแค่มองตาม ไม่ได้ห้ามอะไร

.

.

.

## Music Start (เพลงถามใจ)

. . . . " ก็มีสิ่งหนึ่งที่ยังค้างใจอยู่ และคิดว่าเธอก็คงรู้ดี

ว่ารักที่มีให้เธอน้อยเกินไป เธอจึงไม่เคยแน่ใจในรักเรา " . . . .

.

.

.

แพทขับรถออกมาอย่างไร้จุดหมาย เธอเปิดกระจกด้านหน้าออกทั้งสองข้าง ให้ลมธรรมชาติเข้าปะทะกับใบหน้า มือซ้ายเอื้อมไปเปิดเพลงที่วิทยุให้ดังขึ้น . . . วิวสองข้างทางผ่านตึกสูงที่ยังเปิดไฟในยามค่ำคืน

ฝั่งของจูล ยังคงนั่งอยู่ที่หน้าจอ Laptop เธอคลิ๊กเปิดดู Folder รูปเก่าๆ ที่ทั้งสองคนเคยถ่ายด้วยกัน ตอนไปเที่ยว เปิดไล่ไปทีละรูป ทีละรูป

แพทยังคงขับรถต่อไป แต่ในตอนนี้ภาพวิวสองข้างทาง เปลี่ยนจากตึกสูง เป็นบ้าน ตึกแถว ที่ดูเหมือนเป็นย่านชานเมืองออกมาอีกหน่อย . . . สายลมดูเหมือนจะเย็นขึ้นเล็กน้อย จากความรู้สึกที่ปะทะหน้า ที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาของแพทในตอนนี้

จูลยังคงอยู่หน้า Laptop เขาปิด Folder รูปของทั้งสองคน และเปิด Browser ดูหน้าแอป 2-3 ที่ ที่มีผลงานของของทั้งสองคนลงไว้ เข้าค่อยๆสกอลอ่านข้อความที่คอมเม้นในละรูป แต่ละคลิปที่ลงไว้ ซึ่งมีข้อความอยู่หลากหลายภาษา ทั้ง อังกฤษ ญี่ปุ่น จีน เกาหลี สเปน ซึ่งถึงแม้จะแปลไม่ออกบ้าง แต่มันก็เหมือนเป็นความภาคภูมิใจเล็กๆ

แพทตอนนี้ยังคงขับรอต่อโดยยังไม่รู้จุดหมาย แต่ตอนนี้วิวทั้งสองข้างทางก็เปลี่ยนอีกครั้ง จากย่านชานเมือง กลายเป็นทุ่งหญ้า ต้นไม้ มีแต่ธรรมชาติแทบไม่เห็นบ้านหรือผู้คน มีเพียงรถที่วิ่งสวนทางมานานๆครั้ง

จูลที่ยังอยู่หน้า Laptop ในตอนนี้ เขาสลับจากหน้า Timeline ที่โชว์รูปผลงานและคอมเม้นต่างๆ มาที่หน้า Admin Console ที่มีตัวเลขสถิติ และกราฟต่างๆ รวมถึงยอดเงินรายได้ และจำนวนสมาชิกที่ติดตาม ซึ่งในทุกๆ Section ล้วนเป็นสีเขียว และกราฟก็ทะยานอยู่ในขาขึ้น บ่งบอกถึงความสำเร็จ อาจเรียกได้ว่าสูงสุดแล้วในวงการตอนนี้ . . . แต่แล้วจูลก็เลื่อนเม้าส์ลงมาที่ปุ่ม Delete Account ที่อยู่ด้านล่างสุด แล้ววางเม้าส์อยู่ตรงนั้น พร้อมนั่งคิดอยู่ครู่ใหญ่ . . . ก่อนที่ภาพจะตัดมืดดำไป พร้อมเสียง 'คลิ๊ก'

.

.

.

## Music End

. . . . " แค่อยากจะถามเธอหน่อย ถามใจเธอหน่อย เธอลืมผู้ชายคนนี้ได้หรือไร " . . . . ##