MYSELF 1

Kailangan kong magpakatatag para sa lahat ng plano ko. Kailangan kong matuto sa lahat ng hakbang na gagawin ko. Oo babae lang ako, pero kaya kong matuto para lang iparamdam sakanila ang lahat ng sakit na naramdaman ni mama.

Bago ako umalis ng bahay 4 yeara ago at nagtalo pa kami ni papa.

*FLASHBACK*

Kakarating lang ni papa pagkababa ko ng hagdan. Hindi ko siya pinansin at derederetso sa kusina. Siya naman ay nagtungo sa kanyang kwarto.

"Asan ang mama mo.?!"galit na tanong niya

"Wow nagtaning ka pa. At bakit mo ba siya hinahanap.? Ano bang pake mo?"

"Sumagut ka ng maayos, wag kang bastos."

"Nakakaubos kasi ng respeto ang katulad mong walang respeto sa babae." Galit na saad ko.

"BASTOS KANG BATA KA." Sigaw niya saakin at aambahan ng sampal.

"Oh sige eto o open kan sumampal! Wala kang kwentang tao!Napakasama ma mo! Hahanapin mo si mama ngayon ha! Wala na si mama, malaya ka na at ng babae mo!" Gulat sia sa sinabi ko."Gulat ka! Patay na ang mama ko ng dahil sayo! Namatay si mama ng dahil sa mga pinaggagagawa mo. Anong klase kang tao ha! Anong klase kang asawa na sa pitong araw na pinaglamayan si mama asan ka!? Sa mga araw na kailangan ka ni mama nasaan ka!?" Gulat parin siya sa mga sinasabi ko." Ayun nandoon ka sa babae mo, lahat ng oras sana na para kay mama inilaan mo sa babae mo! Ni minsan ba papa minahal mo man lang kami! Ni minsan ba nag-alala ka ba saamin! Ni minsam ba inisip mo rin kami!? Hindi! Wala kang pake kung mamamatay na kami! Sarili mo lang ang iniisip mo. Ngayung wala na si mama sana maging masaya ka na.!" 

"Bakit hindi niyo man lamg sinabi saakin?"

"Wow kasalanan pa namin ngayon! Pa ilang beses akong tumawag sayo, ilang beses akong nag message sayo puro ka seen seen! Saka wag ka nang mag inarte pa papa! Tapus na wala na si mama!" Huminga ako ng malalim saka tumalikod sakanya dahil babagsak na ang mga luha ko." Sana ikaw nalang ang nawala!"

Sakto naman ang pagtawag saakin ni ate Minda. Tapus na nilang ilagay sa kotse lahat ng bagahe ko. Hindi ko kayang tumira pa dito. Pumanhik muna ako sa kwarto ko at kinuha ang isang envelope sa kama. Binalikan ko si papa na nakatayo parin sa my dinning area.

"Siya nga pala papa, eto sampong DNA test natin sa Sampong ibat ibang ospital. Hindi ka niloko ni mama kaylan man! Anak mo ako, at kung gusto mong mag tes ng para sayo ng matauhan ka na. Eto sampong strand ng buhok ko." Saka ko nilagay sa lamesa lahat." Ah advice ko lng papa wag kang magpapasama kay Sofia, baka ulitin niya ung ginawa niyang pagbayad sa mga ospital na pupuntahan mo lumabas lang na negative ang resulta."

Napaupo siya sa nalamn niya. Iniwan ku siyang hawak hawak ang envelope.

* END OF FLASHBACK *

Nandito ako ngayon sa america, kasalukuyan ako ngayong nakatora dito sa condo ni tito. Lahay ng kailangan kong matutunan sa mga companya ay binigay lahat saakin ni tita. Habang nag-aaral ako ng management ay pinag aaralan ko rin ang mga companya ko sa pilipinas. Wala akong papalagpasing oras para matutunan lahat ng ko.

"Ma'am breakfast niyo po."

"Salamat po ate."

Nagbabasa ako ngayo ng notes for  exam. Final exam ko na ngayon then after gagraduate na ako. Habang narito rin ako ay pinapatakbo ko ang isa pang companya ni mama, ayon kay tita hindi ito alam ni papa. Kahit hindi umaalis si mama ng bahay ay napalago niya ng maayus ang companya niya.

After graduation ay balak kong magtravel muna bago bumalik ng pilipinas. Gusto kong matupad ang nauna kong plano sa buhay. Gusto kong magrelax muna bago ako humarap sakanilang lahat. Sa apan na taon kong pag aaral dito ay wala ni isa akong naging kaibigan. Mahirap magtiwala sa kahit na sino, ang sarili mo lang ang dapat mong pagkatiwalaan.

Kailangan lang maging matatag, hindi natin alam ang takbo ng isip ng mga taong nakapaligid saatin. Pagnakaharap ka ay parang tupang maamo,  pero pag wala ka na ay isang mabangis na ahas na handang tumuklaw. May mga taong hindi masaya sa mga mararating mo sa buhay gagawan ka ng kwento bumagsak ka lang. May mga taong kukunin ang loob mo hanggang magtiwala ka, pagkatapus ay sasaksakin  ka lang patalikod. Kaya ang hirap at ayaw ko ng magtiwala kanino man.

~○~

Eto ako ngayon at nag lalakad dito sa loob ng campus,papunta ako sa classroom para makapagtake ng exam. Habang naglalakad ay hinaramg ako ng isang grupo ng kababaihan. Binangga nila ako at napaupo ak sa sahig, hindi ko nalang sila pinansin. Galit kasi sila saakin dahil ako ang top ng buong klase bawal ang bully dito kaya hindi sila masyadong nananakit.

"Are you ok?" Tanong ni Ken ang heartthrob ng campus namin.

"Yah Im fine." Tipid na sagut ko, saka tumayo. Hindi ko rin inabot ang kamay niya. Tinalikuran ku na siya, at naglakad nang muli.

"Can we be friends?" Tanung nia habang inaabot ang kamay niya para makipagshake hands.

"I'm better alone."

"Why? I always see you all by yourself. Aren't you bored, you don't talk to someone, you don't even make freinds." I stop walking and face him, I smiled at him sweetly.

"Why do you even care?" With a seductive tone.

Ang mga taong nakapaligid saatin ay gustong makipaglaro lamang, kaya bibigyan ko sila ng magandang laro, kung saan ako ay mag eenjoy.

"Its just that, I thought you might need someone else. You know a companion instead." He replied.

"Or you might want someone to played, because you're bored."

"Maybe."

"Hmmm, well your right I'm bored, maybe we can play some other time?" I said

"Ok, I like that. So can I get your phone number?"

"Here." I give him myphone number." Well,see yah!"  The I walk away. Smirk when I turn my back on him. I never play this game before maybe its time for me to enjoy myself.

~○~

Its a very tiring day, I've finish all my exams. I have to go home for me to take a very long rest. Malapit na ako sa kotse ko nang may humila saaking kamay. Its Ken

"You tired? Lets go and chill."

"What about my car?"

"Its ok we will tell the guards that we'll  leave it here because its  broken."

"Ok." Hindi na ako nagpakipot pa dahil talagang kailangan kong magchill ngayon.

Sa isang bar kami pumunta at nasa VIP room kami at kami lang dalawa.

"So, you don't any boyfriend?"

"Nope!"

"Why? You're beautiful, it is impossible for you fir not habig a boyfriend."

"Boy well always be boys. They will court you and they will say I love you. If they found someone prettier than you they will cheat, they will dump you, the worst thing is that they will leave you crying." I stop and drink." Why do I even want to have a boyfriend if in the end they will just hurt me. I'm happy alone."

"Try me." He said with a teasing  look.

"Oh stop I know you. You just want something from me." Lumapit ako sakanya at ngumiti na nang aakit. Nakita ko ang paglunok niya.

I start trassing his face, down to his neck, while licking my lips and bite it. He holds my hand and stop my from what I am doing. Isinandal niya ako sa sandalan ng coach at unti unting nilapit ang kanyang mga labi. Hindi nagtagal ay naglapat na ang aming mga labi. He's a good kisser, I enjoy kissing him, until pinuto na namin ang halikan at hingal na hingal kami. Hinila niya ako patayo at nagtungo sa nakasarang pinto. Ngayun ko lang napansin na dalawa pala ang pinto doon. Nang makapasuk kami ay isang bedroom ang tumambad sa mga mata ko with a king size bed.

 Nang maisara na niya ang pinto ay isinandal ulit niya ako sa pader, at muling halikan. Naramdaman ko ang kamay niya na naglalakbay ang katawam ko. May kaba akong naramdaman kaya itinulak ko siya ng kaonti.

"What's wrong?"

"Im not sure."

"Oh baby just follow my lead, you will enjoy this I promise."

Nagsimula ulit niya akog halikan. At tuluyan na akong nadala sa mainiy na sensasyon. Naglalakbay na ang kanyang kamay sa katawan ko, naramdaman ko ang kamay niya sa isang dibdib ko. Minasahe nia ito.

* ugh s**t ganito pala to. Ang sarap*

Para akong nahihibang sa paghawak niya sa dibdib ko. Hanggang sa na tanggal na niya yung ibang saplot ko at ang natitira nalang ay ang maliit na telang tumatakip sa maselang bahagi ng katawan ko. Binuhat nia ako't inihiga sa kama. Pagkahiga ko ay nag alis na rin siya ng saplot, dahan dahan niyang ibinaba ang natitira kong saplo at mabilis niya akong kinubabawam.

"Are you ready?" He ask

"I guess?"

And then he trust inside me but he stop immediately. Nakaramdam ako ng kirot.

* s**t ang sakit*

"Youre a ver."

"Just continue what youre doing."

"As you wish."

At gumalaw na nga siya. Hanggang sa maabot namin ang dapag naming maabot.

~○~

 Pagkagisung ko kinaumagahan, napatayo ako bigla at tignan ang katabi ko. Akala ko panaginip. Nagbihis ako agad at agad agad na lumabas ng bar na yun.

Pumara agad ako ng taxi. Habang nasa byahe ay naaalala ko ang mga pangyayari kagabi. Ramdam kong namumula na ang mga pisngi ko. *sana hindi ko na siya makita pa.*

 Pagkarating ko ng condo ni tito ay naroon ang assistant ko.

"Ma'am you only have 45 mins to prepare, you have a meeting  today at 8 am. Its already 7:15." Sabi niya habanh sinusundan ako patungo sa kwarto ko.

"Ok thank you, just wait me out here. And can you pleass order me some breakfast."

"Ok ma'am."

Mahaba pa naman ang oraz kaya nababad muna ako sa shower. At habang napapapikit ako ay nakikita ko ang mga nangyari kagabi. Ganito pala ang pakiramdam.

Nagpatuloy akong maligo, nang matapos ako ay nag ayos na muna ako. At habang nag aayos ay nag RING ang phone ko

RING

RING

RING

Bagong number, hindi ko kilala kaya hindi ko nalang sinagot. Patuloy lang itong mag ring  hangan tumigil na. Isinilent mode ko muna ang phone ko dahil importante ang meeting na ito.

Habang nasa escalator kami ay iniinstruc saakin ni Mildred ang agenda ng meeting ngayon. Ako naman ay nakikinig lang.

Pagkapasuk ko ng conference room ay nagtayuan lahat sila. "You may sit down." Sabi ko at nag upuan naman sila.

Nagsimila na ang meeting, its about the new resort na ipapatayo namin sa Malibu. Pinapakingan ko lang ang mga proposal ng team na may hawak nito. May tatlo silang hinanda. Nanh matapos ang proposal nila ay namili na ang baord majority ang mangyayaring pagpili. Abd we choose the 2nd one.

After ng meeting ay wala na akong gagawin, wala naman ng pasuk, hinihintay nalang ang graduation. Pumasuk na ako ng office ko at tinignan ang phone ko.

Napamulagat ako ng makiga ang sandamak mak na miss call at textessage.

^ nasaan ka?

^ bakit ka umalis ng hindi man lang nag papaalam

Alam ko na kong sino ito kaya hindi ko na binasa yung iba. Iblinock ko nalang siya para hindi na makatawag.

Maghapon akong nasa office at nag babasa ng mga documents. Wala na akong ibang ginawa kundi ang alagaan ang kompanyang iniwan ni mama saakin. Ito nalang ang natitirang ala- ala ni mama.

*Tita Aileen

Hmm bat kaya napatawag to.

"Hello tita! May problema po ba." Hindi naman siya gaano kalaki gusto ko lanh malaman mo."

"Ano yun tita."

"Pinaupo ng papa mo si Sofia bilang isang vice president sa isang kompanya mo."

"Let them tita, hayaan natin silang mag pakasasa sa kinaroroonan nila ngayon."

"Ok, so kelan ka babalik?"

"Im goin to travel muna tita after 6 months of travelling ay babalik na ako."

"Gusto mu bang pumunta kami sa graduation mo."

"Its ok tita, alagaan mo nalang ang first pinsan ko."

"Ok, you take care ok,"

"Yes tita bye."

Sige lang magpakasaya kayo at mataas pa ang mga posisyon niyo jan sa mga ari arian ko. Pagbalik ko sisiguraduhin kong babagsak kayo. At sainyong pagbagsak ay sakiy na dinanas naming mag ina ang mararanasan niyo.

IPINAPANGAKO KO PAGBABAYRAN NIYO ANG PAGKAWALA NG MAMA KO.