Chapter Ten

"Hi." bati ni Ginger kay Autumn sa mahinang boses.

She is currently in the library and reading a book entitled 'SAMSARA' which is one of the works of Chad Y Realoza. Even before Ginger approached her, Autumn already knew what her purpose was. She remained silent and focused only on what she was reading.

"Sorry. na-istorbo ba kita?" nakangiting sabi nito.

"Bakit?"— tanong niya habang nililipat ang pahina ng kaniyang binabasa.

"We have an ordinance here at our school that you need to answer some questions, like a survey. Usually you just say yes or no. so sana hindi maka istorbo sayo 'to." inilagad ni Ginger ang isanh answer sheets at iniabot kay Autumn. Tinanggap naman ito ng babae.

"Alam mo ang ganda mo." sabi ni Ginger habang pinapanood ang pag-sagot ni Autumn.

"Salamat."—Autumn.

"Madalas kang topic ng mga boys dito. Siguro madami kang manliligaw 'no?"—Ginger.

Wala naman."—Autumn.

"Talaga?.. Ang humble mo naman."—Ginger.

"Hindi ako nililigawan ng lalaking 'yon, wag kang magalala."

She knew Ginger wanted to know if Vergel was courting her.

"H..ha.?" maang-maangang tanong ni Ginger.

"Gusto mo malaman iyon di ba?"—Autumn.

"H..hindi ah. Ano ka ba. Hahaha."—Ginger.

"Ganun ba. okay.."—Autumn.

"Pero alam mo, natutuwa ako sa kaniya."—Ginger.

"Kanino?"—Autumn.

"Kay Vergel."—Ginger.

"Hmm."—Autumn.

"Palagi kasi siyang kinukuyog dahil sa sabi-sabi noon."—Ginger.

"Sabi-sabi?"— Autumn.

"Oum."—Ginger.

"A..anong klaseng sabi-sabi naman yon?"—Autumn.

"Sabi nila mga alagad daw ng dilim ang pinagsisilbihan ng parents nya. Para sa ganitong panahon mahirap na iyon paniwalaan. Pero kahit na ganun parang ginagawa parin nilang katatawanan ang mga magulang niya.

"Saan naman nila nakuha yung ganung haka-haka?"—Autumn.

"Ewan ko. Hindi malinaw sakin. At ayoko din gumawa ng kwento.Sabi ng mga dating nakatira sa lugar na 'to baog daw yung parents niya. Kaya ngulat sila nang magkaron sila ng anak. Si Vergel nga iyon. Parang ang chika nakipag-deal sila sa demonyo para magkaroon ng anak. Hanggang sa kinasanayan na ng tao. Nagpasa-pasa ang chismis na iyon hanggang ngayon." kwento ni Ginger.

"G..ganun ba?"—Autumn.

"Kaya nga nagpapasalamat ako sa pagdating mo."—Ginger.

"Bakit?"—Autumn.

"Shempre dahil sayo napatunayan na hindi totoo yung chismis na alipin sila ng demonyo." masayang sabi ni Ginger. But Autumn could not answer. Probably because of the guilt she felt for Vergel's family.

"May gusto ka ba sa kaniya?" Ginger suddenly asked.

"Ha?"—Autumn.

"Gusto mo ba sya?"—Ginger.

"Sino?"—Vergel.

"Si Vergel. May gusto ka ba sa kanya?"—Ginger.

For a few moments, Autumn's mind seemed blank.

"Hindi. Wala."

Moments later a sweet smile gently drew on Ginger's lips.

"Hayyy." bigla itong sumandal sa balikat ni Autumn.

"Buti nalang. Kinabahan ako."—Ginger.

"Ano?"—Autumn.

"Kasi kung ikaw ang magiging karibal ko, siguradong wala akong laban sayo."—Ginger.

"Since hindi naman pala kita magiging karibal, pwede bang maging magkaibigan na tayo?"—Ginger.

Ginger held out his hand to shake hands with Autumn. Autumn accepted Ginger's hand.

"Friends?"—Ginger.

Autumn only nodded.

"Vergel" pabalik na sana siya sa classroom nila nang tawagin siya ni Milo.

"Balita?"tanong nito nang makalapit sa kaniya.

"Wala pa eh. Pero nasabi ko na. sa kanya." sabi niya kay Milo.

"Ano bang sabi nya?"—Milo.

"Pag-iisipan nya pa daw eh."—Vergel.

"Sana makapag-decide na sya para magawa na namin yung photoshoot."—Milo.

"Bakit nagmamadali ka?"—Vergel.

"Eh paano laban na nila Joko sa main. Kasama ako doon kasi ako kukuha ng picture doon."—Milo.

"Ganun ba."—Vergel.

"Gusto ko nga magpatulong kay Rafa kaso may lakad daw sya sa linggo."—Milo.

"Oo. Hindi mo maasahan iyon pag linggo. Pero mamaya kausapin ko si Elizarde."—Vergel.

"Sige pre salamat."—Milo.

"Gege."—Vergel.

"Alipin. Nasaan ka?" parang mayroon nang telepono sa loob ng tenga niya. Mabuti na lamang at nasasanay na sya. Tinakpan niya ang bibig nya gamit ang panyo para hindi isipin ng iba na nagsasalita sya mag-isa.

"Ibabalik ko lang sana yung listahan ng order ng mga teacher sa canteen. Bakit?" sagot niya.

"Papunta na ko."—Autumn.

"Okay sige."—Vergel.

"Vergel!" tawag ni Rafa na pababa na ng hagdan. Hindi niya alam na mayroong dalawang lalaki sa kaniyang likuran na may buhat na trey at may lagay na soup.

"Alipin."

Bigla na lang sumulpot si Autumn.

"Huyy.." akala niya'y mabibitawan ng lalaki ang trey kaya hinika niya ai Autumn palapit sa kaniya. Nskaiwas naman ang mga lalaki kaya hindi natuloy ang pagbibitaw sa trey. Nagmukha tuloy silang magkayakap. Sa ganung pwesto sila naabutan ni Rafa at ng ilan.

"S.sorry.." agad naman din lumayo si Vergel kay Autumn. Parang napako si Autumn sa kaniyang kinatatayuan.

"Ayos ah. Mala-titanic ah." sarkastikong sabi ni Rafa.

"Siraulo."—Vergel.

"Uy!…. nakapag decide kana?" tanong ni Rafa kay Autumn.

"Ha.. oo.. sige." tila wala parin sa sarili si Autumn.

"Do pumapayag kana?!"—Rafa.

"Oh Vergel, sabihan mo na si Milo. para maumpisahan ko na yung article."—Vergel.

"S..sige.."—Vergel.

"Sige pre." paalam ni Rafa na agad naman tumalikod sa kanila.

Hinatid na lang siya ng tanaw nina Autumn at Vergel.

"Sorry ah."—Vergel.

"Ewan ko sayo." masungit syang tinalikuran ni Autumn. Napapailing na lang si Vergel.

"Sungit." pabulong na sabi niya.