Can I

Keren's Point of View

Lumabas ako ng kwarto ko, suot ang damit na siyang ibinigay sa akin ni Khyle. Hindi ko alam ngunit napakasarap sa pakiramdam ang isuot ang ganitong bagay mula sa kaniya.

Pababang tinahak ko ang aming sala kung saan nag-aabang ang aking pamilya.

"Dalaga na ang bunso namin." pang-aasar sa akin ni Kuya Kenzo habang inaalalayan ako pababa sa hagdan. Natawa lang ako sa kaniya.

"It's almost time, let's go na." sambit ni Daddy at sumunod naman kami palabas ng bahay. Ngunit may humawak ng kamay ko dahilan para malingon ko kung sino ang gumawa nuon.

"Kuya Kieffer," tawag ko sa kaniya at agad na binitiwan naman niya ang kamay ko at saka ngumiti sa akin.

"I just want to give you something." he said and walk behind me. Nagulat na lang ako ng maramdan na may isinuot siyang kwintas sa akin.

"Kuya.." tawag ko sa kaniya at saka niyakap. This was the necklace I requested him to buy me nuong nasa Paris kami last year.

"Kieffer! Keren! Come on, iiwan na namin kayo!" agad naman kaming natatawang tumakbo palabas ni kuya Kieffer ng marinig namin ang naiiritang boses ni Kuya Kenzo.

Halos dalawampu'ng minuto ang naging byahe namin papuntang tagaytay. Kung bakit duon kami pupunta ay hindi ko alam.

Habang nasa daan kami ay panay ang tingin ko sa tanawin sa bintana. Napakaganda sa lugar na ito. Ngunit nasagi sa isipan ko ang alaala namin dito ni Khyle nuong kami'y bata pa.

'Nasaan na kaya 'yung mokong na 'yun??'

Ilalabas ko na sana ang cellphone ko para contact-in sya ay nagsalita naman si Mommy na syang nakabaling ng atensyon ko.

"Where here!" she said happily.

Agad na nai-park ni Daddy sa may entrance ng hotel ang kotse at bumaba naman kami.

"Wow!" naibulalas ko ng mapagmasdan ang kabuoan ng lugar.

Khyle's Point of View

Hindi na ako makapag-antay na makarating na sila dito. From the place of the event, to the decorations, I planned all of this to surprise her.

Today is the day that I waited the most. I know she have read the Diary I left her. And I hope she remembers all the memories we have with the help of that.

I love her. I really do. And I'm willing to wait and to do whatever I can just to make her mine and for her to love me. I will really do that. Because that's how much I love her. She's my everything.

As every minute pass by I can't stop myself from smiling.

"Naks naman, insan. Inlove na inlove?" nakangiting nilingon ko naman si Kerby.

Yes, Kerby and I are cousins. Both father side. And I can say I'm lucky that he's there to help me. He is also the one I take in charged to take care and look after Keren when I was gone.

"Thanks, bro." sabi ko dito sabay yakap. Ngunit agad din syang lumayo sa akin.

"Kadiri ka, insan! Bakla ka ba? May pa-yakap-yakap ka pang nalalaman." diring-diring sambit nito at pareho naman kaming natawa.

"Ulol! Ikaw ang bakla!" sagot ko sa kaniya at nagtawanan ulit kami.

"Kuya Khyle!" agad na napalingon naman ako sa likod ko ng makita si Sydney.

"Hey, Syd." tawag ko naman sa kaniya at saka lumapit dito.

"The sounds needed are doing great. And also the lights and other stuffs are also ready." she said and I just smile.

"Yah! Khyle! Andyan na silaaaaaa!!"

Third Person's Point of View

Bakit napakandilim naman ata sa lugar na 'to? Brown out ba? Wala silang generator?? laman ng isip ni Keren.

Patuloy lang siyang naglakad papasok sa loob ng hotel na 'yun nang hindi namamalayang hindi na niya kasama ang pamilya niya.

"Mom, are you sure we're at the right place?" she asked and looked at her back but she saw, no one.

'Ha? Nasaan na sila? Sila Mommy? Daddy? Kuya Kenzo and Kieff?? Iniwan na ba nila ako? Halaaaa!!' sigaw niya sa kaniyang isip lamang.

Palabas na sana siya nuon ng biglang magbukasan lahat ng ilaw na syang ikinatigil niya.

"K-Khyle?" sambit niya ng makita si Khyle na nasa may gitna ng lugar na iyon. Naglakad papalapit si Khyle sa kaniya ng may ngiti sa labi at agad na bumilis naman ang tibok ng puso niya.

Nang makarating si Khyle sa lapit ni Keren ay kahit kabado ay hindi niya mapigilan ang ngumiti.

This is it, Khyle. This is it!

"Keren," tawag ni Khyle Kaye Keren at agad na natulala ang dalaga sa gwapo ng binatang nasa harapan niya.

"You are my life and my everything. I know your memories aren't are all back--but I just want to say that... I love you, and I don't want to ever let you go." sambit ni Khyle sabay luhod sa harapan ni Keren na syang ikinagulat nito dahilan para mailagay ang kaniyang kamay sa bibig.

"Keren Perpetua Geronimo, can I court you?" tanong ni Khyle at di na mapigilan ni Keren ang tumango habang nakangiti.

"Yes, Khyle!" sagot ni Keren at agad na tumayo naman si Khyle at sumigaw ng malakas.

"Yes! She said yes!!" sigaw niya na syang ikinatawa ng dalaga. Ngunit nagulat sya ng kasabay ng pagtugtog ng musika mula sa kung saan ay nagsilabasan ang kanilang pamilya at kaibigan.

"Beeeeeess!" sigaw ni Franz at saka nakangiting lumapit sa dalawa.

"Bess!" tawag naman pabalik ni Keren at saka nagyakap ang dalawa.

"Congrats!" bati naman ni Franz kay Khyle ngumiti lang naman ito sa dalaga.

"Ayieeeeeee!!" tili naman ng mga kaklase nila sa dalawa.

"I love you, Ren-Ren, now until forever." sambit ni Khyle dahilan para mag blush si Keren.

"Can I say something crazy?" natatawang tanong ni Keren.

"That would be awesome, I love crazy." sagot naman ni Khyle na natatawa pa.

"I love you too, Kay-Kay.."

— E N D —