ร้านหนอนหนังสือ
"เพราอะไรล่ะ"
"คุณงามความดีเป็นพยานสิ บดินทร์! ใครๆ ก็กลัวสิ่งที่ตัวเองมองไม่เห็นทั้งนั้นเเหละ นี่ยากซะจริงๆ เอาล่ะ มีมหาโจรกลุ่มหนึ่งที่เกิด... ใช้ปืนปล้นร้านทอง..." อะลีฟเริ่มหันรีหันขวาง หันมองไปที่รอบๆ ร้าน
"อย่าให้ฉันต้องเล่าเรื่องนี้อีกนะ คืออย่างนี้ เมื่อสักยี่สิบสองปีที่เเล้ว..."
เสียงของหนักหล่น
อะลีฟซึ่งตอนนี้หน้าซีดมาก พึมพำว่า "อยู่ไม่ได้เเล้ว"
อะลีฟรีบเร่งวิ่งหนี เขาไม่ลืมคว้าหมับที่เเขนบดินทร์ เเต่ยังไม่ทันก้าวถึงประตู อะลีฟหน้าซีดขาวราวกับกระดาษ เมื่อเขานึกขึ้นมาได้ว่าตนเองยังไม่ได้จ่ายเงินค่าตาชั่งทองเหลือง
นี่เป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาต้องการจะทำ เเต่ก็ไม่มีทางเลือก เขาหันหลังกลับเเล้ววิ่งเร็วจี๋ไปที่เครื่องรับชำระค่าสินค้าเเละใส่ธนบัตรกับหยอดเหรียญ เกือบทำพลัดหล่นจากมือเพราะความตื่นตกใจ
บดินทร์ดึงประตูเปิดออก ก่อนจะดันประตูค้างไว้ เเล้วพวกเขาก็พากันวิ่งออกไปข้างนอก
ที่หน้าร้าน บดินทร์กับอะลีฟสบตากัน ใครคนหนึ่งเริ่มหัวเราะหึๆ ตามมาด้วยรอยยิ้มของใครอีกคน เเละเเล้วคนทั้งคู่ต่างก็พากันหัวเราะในที่สุด
*****
= ร้านหนอนหนังสือ =
บดินทร์ก้มหัวเเละเดินเข้ามาในร้าน เเละเขาก็ต้องอ้าปากค้าง เขาเดินเข้ามาในห้องเเถวสามห้องที่หน้าตาโบราณหน่อย
หนังสือนานาประเภทเรียงรายอยู่บนชั้นวางสูงจนถึงเพดาน
อะลีฟหันหน้าจอให้เจ้าของร้านเห็นหมายเลขนัดรับหนังสือ
'โรเบิร์ต อาร์. ดับเบิลยู. เเพตตินสัน: เผ่าพันธุ์มนุษย์หมาป่า' ชายหนุ่มตาสองสี เขาสูงประมาณ 3 เมตร มีขนขึ้นปกคลุมใบหน้าซีกขวา เเขน หน้าท้อง เเละหลังส่วนล่าง ลักษณะวงกลมหลายตำเเหน่ง, 1 ใน 4 ของใบหน้า หน้าอก เเผ่นหลัง เเละเเขนท่อนบน-ข้อศอก ซีกซ้ายทั้งหมด ลำตัวของเขาใหญ่โตเหมือนหินก้อนมหึมาเเต่มีหัวเล็กๆ ติดอยู่ข้างบนเหมือนลูกมะม่วง ขาของเขายาวหนาเหมือนลำต้นของต้นไม้ เเละเท้าเเบนยาวเกือบ 50 เซนติเมตร
โรเบิร์ตกระดิกหูยาวๆ ของเขา ขณะส่งหนังสือให้ลูกค้าทั้งสองตรวจสอบ
มีความเห็นเกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้ใช่รึเปล่า คอมเมนต์มาได้เลยไรต์อยากฟัง