webnovel

CHAPTER 51-NAMIE, FROST BYTE PRINCESS II

A J E N T A

I just keep on turning the pages and I didn't get most of its tale. Its fatuous for my own perspective. But somehow everything is familiar. I feel that I've been in it. Then Who am I? Naramdaman ko nalang na hiniga nalang ni Namie ang kanyang ulo, nakatulog na pala sya. Inalis ko ang libro na hawak nya at nahagip saking mata ko ang salitang. ๐บ๐‘ค๐‘’๐‘‘ ๐‘ ๐‘ข๐‘– ๐‘™๐‘œ๐‘กโ„Ž๐‘’๐‘” ๐‘– ๐‘’๐‘‘๐‘™๐‘œ๐‘กโ„Ž๐‘–๐‘Ž ๐‘Ž๐‘› ๐‘ข๐‘–๐‘Ÿ. Di ko lang ito pinansin and close the book. Binuhat ko sya papunta sa kanyang silid at pinahiga sa kanyang kama at umalis

"Your not evil"-napabalingย ako sa likuran. She's talking in her sleep. Why is she keep saying that? I'm evil and she knows that!

Tomorrow i'll show her how evil I am.

Bumalik ako sa aklatan at balak konang ibalik ang libro ng bigla nalang ito nabuklat mag isa. It didn't surprised me but it gets my attention. Umupo ako at sinimulang basahin ito.

๐บ๐‘ค๐‘’๐‘‘ ๐‘ ๐‘ข๐‘– ๐‘™๐‘œ๐‘กโ„Ž๐‘’๐‘” ๐‘– ๐‘’๐‘‘โ„Ž๐‘œ๐‘กโ„Ž๐‘–๐‘Ž ๐‘Ž๐‘› ๐‘ข๐‘–๐‘Ÿ

๐˜ˆ๐˜ฏ๐˜จ ๐˜ฑ๐˜ข๐˜ฏ๐˜จ๐˜ข๐˜ฌ๐˜ฐ ๐˜ข๐˜บ ๐˜ฅ๐˜ช ๐˜ฎ๐˜ข๐˜ข๐˜ข๐˜ณ๐˜ช๐˜ฏ๐˜จ ๐˜ต๐˜ข๐˜ญ๐˜ช๐˜ฌ๐˜ถ๐˜ณ๐˜ข๐˜ฏ, ๐˜ด๐˜ข๐˜ฑ๐˜ข๐˜จ๐˜ข๐˜ฌ๐˜ข๐˜ต ๐˜ช๐˜ต๐˜ฐ'๐˜บ ๐˜ฏ๐˜ข๐˜จ๐˜ฃ๐˜ถ๐˜ฃ๐˜ถ๐˜ฃ๐˜จ๐˜ข ๐˜ฏ๐˜จ ๐˜ฌ๐˜ข๐˜ฎ๐˜ข๐˜ต๐˜ข๐˜บ๐˜ข๐˜ฏ

I started to dislike it and stared at it. I turn the pagesย  and one word that got my attention again. "Ajenta"- basa ko dito.ย  It remained empty. Why is it blank?

I heard a loud bang outside at yumanig ang buong paligid at napadilat ako ng biglang mawala ang libro na hawak kolang. Gumapang ako papunta sa bintana at nakita ko nandun sila sa labas na inaatake ang palasyo.

Tumayo ako at bilanse ang paa at lumukso palabas ng bintana. A wide grinned shows up in my face.

"Traitor!"

Natuwa nalang ako saking narinig na mula sa kanilang bibig. Here they are "long time no see Well.. your lost" The audacity of this people. Stepping their filth on my kingdom. Hinampas ko sila ng aking katana at napaatras sila sa lakas ng enerhiya na inilabas nito.ย  Marinig ko ang malakas na tunog ng drum and sinyales. War.

All of the guard defended the palac and they began to attacked them. But they have their eyes on me.

I look deeply in their eyes at isa isa silang napapaluhod at napasuka ng dugo. Nakalamang sila at di ko man lang napansin ang pag ulan ng apoy at nasira nito ang palasyo.

I saw figure of a broad shoulder coming with a blazing fire from his weapon and I saw his long hair. He has some guts to attacks me alone "Marko. Just in time to die!"-nasupresa sya sa bilis ko at muntikan na syang matamaan sa katawan. Masyado syang alarma para mailagan ang aking mga tira. Ang lakas din nya mas ginanahan ako. Gallant man i see.

Nagtagpo ang aming sandata at pareho ang lakas na naibubulas namin. We have our pride of desire to win. Sa palakasan halata naman na nakakalamang ako sa bilis. Inilabas ko ang scythe at napabitaw sya at lumukso paatras sakin

"Natatakot ka?"-panunuya ko na kinangisi niya

"I'm not"-pagmamatigas pa nito at sa isang kisap mata nya ay napasakamay ko na si yumie at dumugo ang kanyang leeg nito, di na sya makapumiglas dahil matutuluyan sya.

"AAAAAGGHHHH--"- napalingon ako ng marinig ko ang sigaw ni namie at napangiwi ako sa galit ng makita kong tinutukan ni leo ng sandata si namie na walang kalaban laban

"Bitawan mo sya! O mamatay ang isa nyong kasama!"-banta ko at di parin nila pinakakawalan si namie

"Last chance I will not speak again! or the people of this kingdom will die!" banta ko at Lahat ng mga haeannonian ay nakalutang sa ere at lahat sila ay sabay na umiyak sa sakit.

Its because I slowly crashing their bones and the most thrilled part is their heads will pop off like a bubbles.

โž–โž–โž–

Sumuko sila at ngayon ay nasa selda na nakayuko lahat habang ako masayang pinagmamasdan silang naghihirap.

"Hindi mo alam ang pinag gagawa mo!"

"Thea, don't do this"

Sinamaan kolang ng tingin ang isa sa kanila at napasigaw nalang ito. May babae na muntikan akong hampasin pero di pa ito nakalapit sakin ay pumutok lang siya sa likuran ko at bumagsak lang. "I just love the smell of blood for breakfast"

Mas lumaki ang ngisi ko ng mag sigawan na ang mga iba sa kanilang nakita. I motion my hands on my left at nagsigawan sila ng pigain ko ang bata sa ere kahit di ko ito hinahawakan.

"Tama na! thea!"-Maomao begged and I slowly put the little boy down and he ran back to his mother. That cell is going to torture them without noticing they are dying. I'm famished can't wait to eat them all at once.

"Ate thea"-napamulat ako ng bigla nalang akong yakapin ni namie na umiiyak. "Please save them. Promise me"

I looked away and sighed, casting bitterness in my mouth "I won't promise anything."

Malalim na ang gabi at nasa balkonahe patin ako at inaayos ng mga alalay ang nasira ng mga hayop nayun ang palasyo.

"Aaaaaahhh!! kumapit ka!!"

"Maawa po kayo iligtas nyo sya!"

Nakalutang lang ako sa ere at tiningan kung sino ang pinagkakaguluhan nila at isang lalake na may katandaan ang nakasabit lang sa pader na yelo. Malambot ang mga palad nila at di nito kayang humawak pa sa kabila at mapapabitaw na ito. I don't know what's got into me to help an incompetent soul but I didn't gave him a soft landing but rather help him fell on the icicle.

Nakita ko kung pano tumagos ito sa kanyang katawan at pagtalsik ng dugo nito saking mukha na pinahiran ko sabay dinilaan. And I mezmerize again. The red sticky thing is luscious.

"Hayop ka! Mga wala kayong puso--"- I use ability and she levitate and gasping for air. I choke her without even touching her. I knuckle my fist and her eyes turn white and her neck squeeze..

"Sino pang gustong sumuno---?"

Di ko natapos ang aking sinabi ng bigla nalang ako nakaramdam ng pagkahilo at paghihina ng katawan. Bumalik ako sa loob at walang lakas ang paa ko para lumakad at bumagsak lang ako."AAAGHHH! what is wrong with me!"-Napamaluktot lang ako at na parang pinaso ang aking puso ng apoy na di kung bakit ako nakaramdam ng ganito. Pumilit kong gumapang pero di ko nakayanan at napapikit nalang ako.

๐ด ๐‘๐‘Ÿ๐‘œ๐‘š๐‘–๐‘ ๐‘’ ๐‘ โ„Ž๐‘Ž๐‘™๐‘™ ๐‘›๐‘œ๐‘ก ๐‘๐‘’ ๐‘๐‘Ÿ๐‘œ๐‘˜๐‘’๐‘›

๐ป๐‘–๐‘ ๐‘ก๐‘œ๐‘Ÿ๐‘ฆ ๐‘Ÿ๐‘’๐‘๐‘’๐‘Ž๐‘ก๐‘  ๐‘–๐‘ก๐‘ ๐‘’๐‘™๐‘“...

Dahan dahan akong napamulat at nakadapa parin ako sa sahig kung saan ako bumagsak. Anong nangyari bat ako nanghina? Tumayo ako at inayos ang sarili ko papunta sa trono na kung saan naghihintay sakin ang reyna.

"I heard about the enchanted garden's yellow crystal. You must bring that crystal to me"

"Yes your majesty"

Tumalikod na ako at may akmang palabas ng may mahagip akong puting damit na dumaan lang saking kanan. Papunta iyon sa selda, sinundan ko ito at pailihim na minasid

Nakita ko si namie na nakayuko sa harap ng mga kalaban ko na humahagulgol ng iyak.

"Please save them even and you can do what ever you want. Tanggap ko kahit patayin nyo ako. Thea is on her way to enchanted garden"

"No, no she can't do that!!!"-yumie burst in tears. Whatta brat I unsheathed my sword and about to slain her but the people began to shout, showing threats against me. ย "Thea you don't know what you are doing!! Ajenta wake up she's controlling you!"

I felt a suddenly dizziness and some voices ringing in my ears. Its keeps echoing and echoing. I rushed away and the voices disappeared

๐น๐‘œ๐‘™๐‘™๐‘œ๐‘ค ๐‘กโ„Ž๐‘ฆ ๐‘–๐‘›๐‘๐‘œ๐‘š๐‘๐‘’๐‘ก๐‘’๐‘›๐‘ก ๐‘ ๐‘œ๐‘ข๐‘™

I just saw a will-o-the wisp calling me. My feet just move on its on and i don't know why I follow some small moving blue light gas. Hanggang sa napahinto lang ako sa isang silid. Binuksan ko ito ng dahan dahan at agad akong nagtago ng may marinig akong mga boses na nagsasalita. "Pagkatapos nating makuha ang mga crystal siya na ang isusunod natin. She'll turn her back at us. Kaya nya tayong talunin mag isa kapag makuha na natin iyon maaari na natin siyang matalo..."-sabi ng isa sa mga tao sa loob. Are they talking to me? I even heard the Queen's voice

"We'll slain Namie, she's just a naive one and she's useless"-dinig ko mismo sa binitawang salita ng reyna. Kailangan lang nila ang crystal para maging immortal at pinakamalakas na kaharian they use me because I am the only one who can do it.

"All she knew is killing. Without knowing that its her weakness haha--"

Someone shushed them "The walls have ears"

"Nah, she's on her way to the enchanted garden by now"

I slight smirk on my lips shows up with a mixed of scoffed. So that's how it is. Now I get it. Ako ang gumagawa sa trabaho at ako lang ang pagpatay sa sarili ko. Ang galing ng plano nila. Well serve me right. I've been stabbed by my back.

Lumabas na sila at nanatili parin akong sa king pinagtataguan. The room is clear at akmang aalis na ako ay may nakita akong bukas na balumbon.

They are going to hunt all of the crystal para makuha na nila ang kalahati ng sacred diamond at talunin ang mga dyosa.

"Its will never happen"

Napamaluktot ako ulit. Kumikirot ang puso ko sa walang dahilan. Nasagi sa isipan na kapag may napapatay ako ay mas lalo naman akong nanghihina. Bat ganon? May nahulog ako at nakita ko ang isang dyamante at nakita ko sa ibaba nito ang mga crystal.Nasa kanila na ang tatlong crystal kapag makuha pa nila ang ikaapat ay possibleng di ko na sila kayang talunin.

๐‘Œ๐‘œ๐‘ข๐‘Ÿ ๐‘›๐‘œ๐‘ก ๐‘’๐‘ฃ๐‘–๐‘™

๐‘Œ๐‘œ๐‘ข๐‘Ÿ ๐‘—๐‘ข๐‘ ๐‘ก ๐‘Ž ๐‘ฃ๐‘–๐‘๐‘ก๐‘–๐‘š....

Namie might be right. I'm not evil then what am i? Kailangan kong malaman ang pagkatao ko.

Oo nga no? Bakit hinde.

Lumabas ako ng silid. Parang nabunutan ako ng tinik. Kaya pala ako iniuutusan kase di nila kayang sugurin ang kaharian dahil sila ay walang crystal kagaya sa mga ibang kaharian. The frost byte kingdom at kasama sa napapakababang uri ng kaharian and silly me. I have fallen to a trap. Well not for long...

"Thea"-napahinto ako ng may tumawag sa pangalan ko

"Shit!" Humarap ako sakanya. Isa sa ministro ng reyna.

"I thought your on your way to the enchanted garden?"

"W..well I had forgotten my.. scythe" I sighed in relief after

"Oh, Nakita mo ba si namie? I haven't seen her around"

"Neither am I. May inutos sakin ang reyna, Aalis na ako"-Diin kong pananalita at tinalikuran sya agad. Kasama siya sa royal court.

"Bat dito sa dumaan sa pribadong lugar ng palasyo?"-bigla nyang tanong at napadilat ako but I prefer not to feel guilty at di ako nagpatinag and leaned back with a slight grin but angry at the same time.

"Napadaan lang. Masama ba?"-Binigyan kolang sya ng inis na tingin at umalis lang ito. What are they planning now? I'm not planning to steal that crystal but rather had no choice to find an alliance to overthrow the empire

"The plan?"-biglang tanong ng reyna at yumuko ako

"Enchanted garden is my next destination and I'll bring the yellow crystal "-I said confidently

She laughed demonic together with her stupid kin. Never knowing na ibabalik ko sa kanila ang ginawa nilang pang aahas sakin. Bumaba ako sa selda at nagsigawan ang mga bata sa king pagdating. Namie still kneeling at them, protecting themm

"What are you doing here?"-inis nitong sigaw

"You want to live? or die"-diretso kong sambit

They scoffed in disbelief except for marko whose sitting at the back crossing her both arms. "What are you planning to do? You grown conscience?"

"Pest!"-I curse him pero kampante parin ito. I heard a low chuckles in him

"Namie. I know you wanna help. athen help me, Keep this as a secret"

"And why should we trust you. We ain't falling for your dirty tricks!"

"I'm your only change! shut that crao and listen!" I shouted in range and everythinh went silence. I heard a loud thudding sound of marching coming. I narrowed my eyes and there are men coming and I slashed them in half. I went back and they couldn't believe their eyes as I betrayed my own army. Ibinigay ko sa kanila ang mapa ng palasyo at mga lugar na pwede silang makapasok na di napapansin ng reyna pati ang kanyang mga ministro at tagasunod

"Tomorrow will be the perfect night"-namie said with a smile "Lets go to the ball. All of us"-said she

"Is this satrap?!"-inis na sambit ni Idio sakin at nakatali parin ang mga kamay nito. His trying to break the cell in his might para atakihin ako.

Di ko alam na bat ako nagkaroon ng interest na tumulong sa kalaban ko. Maybe I'm just tired of following orders around.

"Not to worry. You'll trust me"-wika ko at umalis.

"Maybe she's planning to kill us!"

"No. She's not, she starting to learn"-walang takot na wika ni marko na kinabusangot ko sa kanya " You're an epitome of grace"

Di ko alam na napangiti na pala ako sa sinabi ni marko sakin. That silly cockroach tss. But I don't know if I can stop myself from doing the thing I love. ๐‘˜๐‘–๐‘™๐‘™๐‘–๐‘›๐‘”