ตอนที่ 345 ที่รัก เป็นเด็กดีหน่อย
“ประธานลู่คะ ดึกมากแล้ว คืนนี้พระจันทร์สวยจริงๆ ฮ่าๆ คุณรีบกลับไปเถอะค่ะ ฉันก็จะกลับไปนอนแล้วเหมือนกัน ฮ่าๆ บ๊ายบาย...”
หนิงซีนำเอาความรวดเร็วที่เร็วที่สุดในชีวิตออกมาใช้ เธอเผ่นแนบไม่เห็นแม้แต่เงาในเวลาหนึ่งวินาที เธอไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าเมื่อครู่ได้พูดอะไรกับลู่ถิงเซียวไปบ้าง
ลู่ถิงเซียวยังคงยืนอยู่ที่เดิม ทีแรกมองไปยังแผ่นหลังของหญิงสาวที่วิ่งหนีไปอย่างน่าเวทนา ทันใดนั้นก็เงยหน้าขึ้น ดวงตาดำขลับนั้นจ้องมองอย่างเลื่อยลอยไปยังทิศทางหนึ่งในความมืดมิด...
จวบจนพุ่งพรวดเข้าไปอยู่ในห้อง ปิดประตูดัง ‘ปัง’ หัวใจของหนิงซีก็ยังไม่อาจสงบลงได้ เต้นแรงจนเกือบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว
หลังสูดลมหายใจเข้าลึกๆ หลายครั้ง เธอถึงได้หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาอีก อ่านดูอีกรอบหนึ่ง [YS : ที่รัก เธอลองกล้าตกลงดูสิ ^_^]
เป็นประโยคนี้ เธอไม่ได้ดูผิด มีสัญลักษณ์ที่ใครบางคนชอบใช้เวลาข่มขู่คน สัญลักษณ์หน้ายิ้มที่แสนจะทุเรศนั่น!
ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!
อย่าบอกนะว่าเมื่อครู่นี้เจ้าหมอนี่อยู่ใกล้ๆ แถวๆ นี้?
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com