411

ตอนที่ 411 แท้จริงแล้ว คือหวั่นไหวสินะ （1）

เฮ่อจี้เฉินไม่ได้พูดอะไรและยกแก้วชาขึ้นมาจิบ หลังจากนั้นเขาก็หลุบสายตาลงต่ำมองน้ำชาสีแดงในมือชั่วครู่ ถึงจะวางแก้วชาลงและเงยหน้าขึ้นมามองไปที่จี้อี้ พร้อมกับเอ่ยว่า “จี้อี้”

เมื่อจี้อี้ได้ยิน เธอก็ยกเปลือกตาขึ้นมองไปที่เฮ่อจี้เฉิน

ชายหนุ่มที่เพิ่งอาบน้ำมา ใบหน้าของเขานั้นสะอาดสะอ้าน เส้นผมนุ่มลื่น สวยงามและประณีตราวกับเขาได้เดินออกมาจากภาพวาด

จี้อี้มองอย่างมึนงงชั่วครู่ และถึงจะขานตอบ “อื้อ” อย่างแผ่วเบา

เฮ่อจี้เฉินไม่ได้รีบร้อนที่จะเปิดปาก ราวกับเขากำลังครุ่นคิดอยู่ว่าจะเริ่มพูดยังไงดี ผ่านไปประมาณสิบวินาที ริมฝีปากที่สวยงามของเขาถึงจะเริ่มขยับ “เรื่องคืนนั้นที่เกิดขึ้นที่เซี่ยงไฮ้ เป็นฉันไม่ดีเอง...”

จี้อี้รู้ว่าที่เฮ่อจี้เฉินมาหาตนเองก็เพื่อที่จะคุยเรื่องคืนนั้นอย่างแน่นอน เพียงแต่เธอคิดไม่ถึงว่า เขาไม่ได้พูดอ้อมค้อมอะไรเยอะ แต่กลับพูดตรงประเด็น ปลายนิ้วของเธอสั่นไหวไปชั่วครู่ เธอรู้ว่าเขายังพูดไม่จบเลยไม่ได้ส่งเสียงแทรกออกมา

“ขอโทษนะ” เฮ่อจี้เฉินส่งเสียงอีกรอบ