230

บทที่ 230 คนที่ฉันรัก ไม่ใช่คนรักของฉัน (10)

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอิทธิพลจากคำพูดเหล่านั้นที่เฮ่อจี้เฉินเขียนหรือไม่  จี้อี้รู้สึกราวกับว่าตนเองมองเห็นความรู้สึกโศกเศร้าอันเข้มข้นค่อยๆ แผ่ซึมออกมาจากด้านหลังของเขา

โศกเศร้า? 

ในความทรงจำของจี้อี้ หยิ่งยโส เอาแต่ตัวเองเป็นใหญ่ อวดดี คำบรรยายพวกนี้ต่างหากที่สามารถบรรยายถึงเฮ่อจี้เฉินได้ ความรู้สึกเสียใจ…คำคำนี้ มันไม่ใช่ตัวเขาเลยสักนิด..

เขามีเรื่องที่ทำให้รู้สึกเสียใจได้ด้วยรึไง? 

และดูจากประโยคนั้นที่เขาเพิ่งจะเขียนลงไป เหมือนกับว่าจะเป็น…ความเจ็บปวดจากความรักงั้นเหรอ?

เฮ่อจี้เฉินก็มีคนที่ชอบงั้นเหรอ? ก่อนหน้านี้ที่เขาและเธออยู่ที่เมืองซู ตอนที่ยังมีความสัมพันธ์อันดีต่อกันเป็นอยู่ช่วงระยะหนึ่ง ทำไมเธอถึงไม่รู้ว่าเขามีคนที่ชอบแล้ว? หรือว่า ในช่วงสี่ปีนี้ หลังจากที่แยกจากกัน เขาจะได้เจอกับคนที่ชอบแล้ว?

ถึงอย่างนั้นก็จินตนาการไม่ออกจริงๆ ว่าผู้หญิงที่เฮ่อจี้เฉินชอบ จะหน้าตาเป็นยังไง?

จี้อี้จ้องมองร่างของเฮ่อจี้เฉินแล้วอดที่จะเหม่อลอยไม่ได้ จนกระทั่งถังฮว่าฮว่าเห็นว่าเธอไม่ขยับตะเกียบ จึงแตะตัวเธอเล็กน้อย