1016

ตอนที่ 1016 แยกจาก（6）

พูดจบ แม้กระทั่งผมหานจือฟานก็ไม่ได้เป่าให้แห้งอีก และก็เดินเข้าไปในห้องแต่งตัวทันที

พอออกมาอีกครั้ง หานจือฟานก็สวมชุดสูทอย่างสง่างาม เขาผูกเนคไทอย่างกระฉับกระเฉงไปด้วย และก็กวาดสายตามองเฉิงเว่ยหว่านที่ยังอยู่บนระเบียงไปด้วย คล้ายว่าโทสะที่ยังคงหลงเหลือ ยังไม่ได้จางหายไปหมด น้ำเสียงที่พูดจึงแฝงไปด้วยความร้ายกาจอยู่หลายส่วน: “เธอวางใจ รอให้ชดใช้หนี้ระหว่างเธอกับฉันหมดแล้ว เธออยากจะอยู่ต่อ ฉันก็จะไม่ให้เธออยู่!”

เมื่อประโยคถูกพ่นออกมาจากในปาก หานจือฟานก็ดึงเนคไทอย่างแรง หลังจากนั้นก็หยิบกระเป๋าสตางค์และโทรศัพท์ เดินจากไปอย่างสง่าผ่าเผย

......

และตั้งแต่วันนั้น หานจือฟานก็เริ่มกลับบ้านมาทุกคืน