บทที่ 45 จอมมารน้อยมาแล้ว!
หลังจากอวี๋หวั่นให้กำเนิดเยี่ยนเสี่ยวซื่อก็พักฟื้นอยู่ในห้องไม่ไปไหน เพื่อให้เธอพักผ่อนอย่างเต็มที่และเยี่ยนจิ่วเฉาถอนพิษอย่างสงบสุข
พวกเขาตัดสินใจไม่จัดพิธีทรงสามและวันครบเดือนให้ใหญ่โตนัก รอจนอายุครบหนึ่งปีค่อยเฉลิมฉลองครั้งใหญ่ด้วยกัน
ตอนเย็นอวี๋หวั่นกินอาหารอิ่มแล้ว เยี่ยนเสี่ยวซื่อก็กินจนอิ่มหนำ เรอเล็กๆ สองครั้งในอ้อมแขนอวี๋หวั่น
แม้จะบอกว่าการคลอดนางทำให้สายเลือดสตรีศักดิ์สิทธิ์ของตนหมดสิ้นไป แต่ผู้ใดให้เป็นสายเลือดแท้ๆ เล่า จะไม่รักได้อย่างไร?
อวี๋หวั่นโอบกอดเยี่ยนเสี่ยวซื่อด้วยอารมณ์ซับซ้อน ทอดถอนใจยาวเหยียด "เจ้าโตขึ้นต้องเป็นเด็กดีนะ รู้หรือไม่ว่าเพื่อให้กำเนิดเจ้า แม่ต้องจ่ายไปมากมายเท่าใด? เดิมทีแม่เป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงพลังเหนือผู้ใด ทว่ายามนี้กลับไม่เป็นสิ่งใดแล้ว หากต่อไปเจ้าไม่เชื่อฟังแม่ แม่จะตีเจ้า!”
เยี่ยนเสี่ยวซื่อ "...”
อวี๋หวั่นกอดบุตรสาวตัวน้อยพูดคุยกันไปสักพัก สองมารดาบุตรก็ง่วงนอน
เมื่อเห็นเปลือกตาสองแม่ลูกเริ่มปิดปรือเป็นจังหวะสอดประสาน ผิงเอ๋อร์ก็หัวเราะออกมาอย่างอดกลั้น
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com