Vol.2-304 อาหวั่น เขาคือท่านตาของเจ้า

บทที่ 304 อาหวั่น เขาคือท่านตาของเจ้า

อวี๋หวั่นลุกขึ้นมาจากรถเข็นของลุงใหญ่แล้ว แต่เธอก็ยังถูกหนอนพิษตัวหนึ่งตามวอแวอยู่

อวี๋หวั่นก้มหน้าลงไปมองหนอนน้อยซึ่งห้อยต่องแต่งอยู่บนตัวเธอ

ในสายตาของคนอื่น นี่เป็นของศักดิ์สิทธิ์ ไม่อาจจับต้องได้ด้วยมือเปล่า แต่ในสายตาของอวี๋หวั่น มันก็เป็นแค่หนอนน้อยตัวหนึ่งไม่ใช่หรือ!

ถึงจะไม่น่าเอ็นดูเท่าลูกๆ ของเธอ!

แต่ก็น่ารักดี!

หึ!

“ลงมา” อวี๋หวั่นเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

ไม่ลง! ให้ตายก็ไม่ลง!

หงึกๆๆ~

สัตว์พิษตัวน้อยของอวี๋หวั่นกระโดดขึ้นมาลากเจ้าหนอนพิษลงไปบนพื้น!

ราชินีสัตว์พิษซึ่งได้รับความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสแทบร้องไห้ออกมา

กระนั้นมันก็ไม่ได้หนีไป

มันยังคงยืนหยัดอยู่ตรงนั้น!

มันปีนขึ้นไปหาอวี๋หวั่นอีกครั้งหนึ่ง ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่ไปไหน!

สัตว์พิษของอวี๋หวั่นพุ่งเข้าไปหมายจะจัดการมัน

อวี๋หวั่นจึงบอกว่า “เจ้าเบาๆ หน่อย เดี๋ยวมันตาย สามีข้ายังต้องใช้มันถอนพิษอีกนะ”

สัตว์พิษตัวน้อยขึ้นไปนั่งไขว่ห้างกอดอกบนหัวไหล่ของอวี๋หวั่นด้วยความขุ่นเคือง มันมองลงมายังเจ้าหนอนน่า

สมเพชที่ยังคงเกาะแกะเจ้านายของตนไม่เลิก