Vol.2-111 ครอบครัวกลมเกลียว (1)

บทที่ 111 ครอบครัวกลมเกลียว (1)

เถี่ยตั้นน้อยพาเด็กจ้ำม่ำทั้งสามไปหาเพื่อนในหมู่บ้าน อ๋องผู้ยิ่งใหญ่กลับหมู่บ้านเล็กๆ การบอกความในใจอย่างตรงไปตรงมาเป็นสิ่งจำเป็น

คนในครอบครัวพูดคุยกันอย่างมีความสุขสักพัก ลุงใหญ่กับป้าสะใภัใหญ่ก็เข้าครัวทำอาหารกลางวัน อวี๋เซ่าชิงตามเข้าไปด้วย แต่ถูกป้าใหญ่ถมึงตาขับออกมา อวี๋เซ่าชิงไม่อาจอยู่เฉยๆ ได้ จึงหันไปให้อาหารม้า

เยี่ยนจิ่วเฉาพูดน้อย นางเจียงก็ไม่พูดมากมาก พวกเขาสองคนนั่งอยู่ในห้องโถง นางเจียงยิ้มกริ่มมองเยี่ยนจิ่วเฉา

อวี๋หวั่นสงสัย “ท่านแม่ เหตุใดท่านจึงเอาแต่จ้องเขา?”

นางเจียงยิ้ม “เขาดูดี”

อวี๋หวั่น “...”

เยี่ยนจิ่วเฉาพูดถึงแผนที่จะให้อวี๋เซ่าชิง นางเจียงและเถี่ยตั้นน้อยย้ายไปอยู่ที่บ้านหลังถัดไป ตอนแรกอวี๋หวั่นซื้อบ้านหลังเก่าของสกุลติง เพราะราคาถูก แต่บ้านทั้งผุพังทั้งเล็ก หลังคารั่วซึม หน้าหนาวก็หนาว หน้าร้อนก็ร้อน แน่นอน เขากังวลว่าครอบครัวอวี๋หวั่นจะไม่สบายใจที่อาศัยอยู่ในบ้านลูกเขย เยี่ยนจิ่วเฉาหมายถึงการอาศัยอยู่ชั่วคราว และรื้อบ้านหลังเก่าเพื่อสร้างใหม่ หลังจากสร้างเสร็จ บ้านทั้งสองก็จะเปิดถึงกันไม่แยกบ้านกันอีก