บทที่ 19 สามีภรรยาพบหน้า
อวี๋เซ่าชิงมองดูมือของบุตรสาวซึ่งกำลังจับมือของตน ความอบอุ่นแผ่ซ่านไปทั่วทั้งใจ “ได้...”
เถี่ยตั้นยักไหล่ “ได้อะไรกัน? ท่านพี่พาบุรุษกลับบ้านแบบนี้ ระวังโดนท่านแม่ตีนะ!”
อวี๋หวั่นเคาะหน้าผากเขาหนึ่งที
อวี๋เซ่าชิงมีม้าของตนเอง อวี๋หวั่นเช่ารถม้า และถามเถี่ยตั้นว่าจะนั่งไปด้วยกันไหม
“ข้าก็ต้องนั่งกับท่านพี่อยู่แล้ว!” เถี่ยตั้นน้อยตอบอย่างไม่ลังเล
รถม้าเคลื่อนออกไปแล้ว แต่เขาก็ยังอดจะเหลือบมองอาชาศึกตัวสูงใหญ่ไม่ได้
อวี๋เซ่าชิงสวมชุดเกราะสีน้ำเงินเข้มอยู่บนม้าศึก แสงเย็นๆ เรืองรองที่เส้นขอบฟ้า ร่างสูงกำยำ สายตาเด็ดเดี่ยว ม้าตัวนั้นไม่ใช่ม้าใช้งานหรือโดยสารซึ่งเถี่ยตั้นน้อยเคยพบเห็นทั่วไป หากแต่เป็นม้าศึกซึ่งผ่านสนามรบอันนองเลือดมาแล้ว รอบกายแผ่รัศมีของความยิ่งใหญ่น่าเกรงขาม
อวี๋เซ่าชิงสัมผัสได้ถึงสายตาที่มองมา จึงมองไปยังเด็กน้อยในรถม้า
เถี่ยตั้นน้อยรีบหันหน้ากลับแล้วมองตรงไปด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
เขารอจนอวี๋เซ่าชิงหันกลับไปมองทาง เขาจึงจับจ้องไปที่ม้าศึกของอวี๋เซ่าชิงอีกครั้ง
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com