บทที่ 398 เจ้าเวหาสุดหล่อ

บทที่ 398 เจ้าเวหาสุดหล่อ

มือสังหารอีกกลุ่มหนึ่งมีจำนวนค่อนข้างเยอะ กู้เจียวนับดูแล้วมีทั้งหมดหกคน แต่ละคนดูแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก ทั้งยังทำให้กู้เจียวรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก

สามคนกับนกอีกหนึ่งตัวซ่อนตัวอยู่บนกิ่งก้านของต้นไม้ กู้เจียวกับกู้เฉิงเฟิงรวบรวมสติเพ่งมอง กู้เจียวใช้มือปิดจมูกของหญิงชราเอาไว้ ไม่ได้หมายจะเอาชีวิตแต่อย่างใด เพียงแค่ต้องการเก็บเสียงก็เท่านั้น

เสี่ยวจิ่วเห็นกู้เจียวอุดปากอีกคน ดวงตาเจ้านกน้อยก็มองล่อกแล่ก สยายปีกออกมาแล้วปิดหัวของมันเอง

กู้เฉิงเฟิงที่อยู่ข้างกัน ...ไม่สิ เจ้าเป็นแค่นกนะ เจ้าจะปิดปากตัวเองทำไม

คนพวกนั้นไม่รู้ว่ากู้เจียวและพวกอยู่บนต้นไม้ เมื่ออีกฝ่ายพากันเดินผ่านไป พวกเขาก็ใช้วิชาตัวเบาไล่ตามไป

เมื่อมั่นใจว่าคนพวกนั้นออกไปไกลแล้ว กู้เฉิงเฟิงจึงได้เอ่ยปากขึ้น “แล้วตอนนี้จะทำเช่นไร”

รถม้าก็ไม่มี ม้าก็วิ่งเตลิดไปแล้ว พวกเขาคงเดินเท้ากลับเมืองหลวงไม่ได้หรอกนะ

ที่นี่อยู่ห่างจากเมืองหลวงค่อนข้างไกล ต่อให้ควบม้าเร็วฟาดแส้ไม่หยุดก็ยังใช้เวลากว่าหลายชั่วยาม หากต้องเดินกลับจริงๆ มีหวังขาขาดเป็นแน่

“รอฟ้าสว่างค่อยว่ากัน” กู้เจียวเอ่ย