บทที่ 264 เปิดโปง
บทที่ 264 เปิดโปง
กู้เหยี่ยนถีบผ้าห่มกลางดึก เช้ามาจึงไอโครกนิดหน่อย แม่นางเหยาไม่วางใจ จึงไม่ให้เขาไปเรียน และแน่นอนว่าไม่ได้เรียนงานฝีมือกับปรมาจารย์หลี่ว์และหนานเซียง
กู้เสี่ยวซุ่นยังคงไปเรียนเช่นเดิม หลิวเฉวียนเป็นคนไปส่งเขา
หลายเดือนที่ผ่านมานี้ปรมาจารย์หลี่ว์ไม่ได้สอนเคล็ดวิชาอะไรมากมาย แต่ให้กู้เสี่ยวซุ่นกะเทาะไม้อยู่อย่างนั้น กู้เสียวซุ่นไม่ได้อิดออดแต่อย่างใด ทั้งยังไม่ถามว่าจะให้กะเทาะไปถึงเมื่อไหร่
ปรมาจารย์หลี่ว์รู้สึกว่าเด็กคนนี้ช่างมีความอดทนนัก
กู้เสี่ยวซุ่นคิดในใจ ‘เพราะเรียนหนังสือนั้นน่าเบื่อเหลือเกิน หากเทียบกันแล้ว กะเทาะไม้ทั้งง่ายกว่าและสบายกว่า แถมไม่ต้องใช้สมองแต่อย่างใด’
หลังจากกะเทาะไม้เสร็จ กู้เสี่ยวซุ่นก็กินข้าวที่บ้านอาจารย์และอาจารย์แม่เหมือนเคย
ปกติแล้วหนานเซียงเป็นคนทำอาหารทั้งหมด ฝีมือของหนานเซียงไม่ได้ดีสักเท่าไหร่ แม้แต่นางเองยังไม่อยากกิน แต่กู้เสี่ยวซุ่นกลับไม่มีทางที่อิดออดแม้แต่นิด ไม่ว่าหนานเซียงจะทำอะไร เขาก็กินทั้งนั้น แม้แต่น้ำแกงสักหยดก็ไม่มีเหลือให้เสียดาย
ด้วยเหตุนี้ หนานเซียงเองรู้สึกว่ากู้เสี่ยวซุ่นช่างเป็นเด็กดีเหลือเกิน
Bab Terkunci
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com