บทที่ 248 สิ้นสุด (1)
ณ ห้องข้างกัน กู้เจียวเพิ่งจะทายาให้เสี่ยวจิ้งคงเสร็จ ที่จริงเสี่ยวจิ้งคงไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรมาก แต่จิตใจของเขาถูกกระทบกระเทือนอย่างหนัก
เส้นผมสุดที่รัก จากที่ขึ้นน้อยอยู่แล้ว ตอนนี้หายหมดเกลี้ยงเลย ต่อหน้าคนอื่นเขาไม่กล้าแสดงอาการ แต่พออยู่กับกู้เจียว เขาทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ร่างเล็กได้แต่โอดครวญพลางเอามือกุมหัว
“ผมของข้า…ไม่เหลือแล้ว…”
“เดี๋ยวมันก็งอกใหม่น่า เดี๋ยวกลับไปข้าจะทำงาก้อนให้เจ้ากิน ผมที่งอกใหม่จะได้ดกดำเงางามอย่างไรเล่า”
“ฮือ” เสี่ยวจิ้งคงพยักหน้า
“ยังเจ็บอยู่ไหม” กู้เจียวเอ่ยถามพลางมองไปที่หัวเหม่งๆ ของเขา
จู่ๆ เจ้าตัวเล็กดันใช้แรงกระแทกหัวขนาดนั้น ทำเอาหัวใจเกือบวาย
“เจ็บสิ เป่าให้ข้าหน่อย” เสี่ยวจิ้งคงบ่นพลางอ้อนใส่คนตรงหน้า
กู้เจียวเป่าเข้าไปที่หัวกลมๆ ของเขาเบาๆ
เสี่ยวจิ้งคงเพลิดเพลินกับการซุกหัวในอ้อมแขนของกู้เจียว
กู้เจียวนึกย้อนไปตอนเหตุการณ์ก่อนหน้า
Dukung penulis dan penerjemah favorit Anda di webnovel.com