บทที่ 217 หึงหวง

บทที่ 217 หึงหวง

ก่อนที่รุ่ยอ๋องเฟยจะออกเรือนนั้น นางมีสหายมากมาย ทว่าหลังจากแต่งงานแล้วต่างฝ่ายต่างห่างเหิน นางเป็นถึงไท่จื่อเฟย สหายเหล่านั้นจึงไม่เห็นนางเป็นเหมือนดั่งพี่สาวน้องสาวธรรมดาอีกต่อไป

แม่นางกู้ช่างดีแท้

ไม่ปฏิบัติต่อนางด้วยความเกรงกลัวหรือห่างเหินเพียงเพราะนางเป็นไท่จื่อเฟย

อันที่จริงนางเองก็ไม่เข้าใจนักว่ากู้เจียวทำเช่นนี้ได้อย่างไร ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเป็นคนเรียบง่ายเช่นนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไร ไม่มีเรื่องใดสามารถทำให้นางประหลาดใจได้

ได้อยู่กับคนแบบนี้สินะ ถึงจะรู้สึกมีอิสระขึ้นมาบ้าง

รุ่ยอ๋องเฟยส่งคนกลับไปที่โรงหมอ ก่อนจะจ่ายเงินค่ารักษาแล้วจากไป

ในยามบ่าย โรงหมอมีคนไข้ที่ต้องออกตรวจนอกสถานที่ เป็นคนเจ็บที่เคยรักษาตัวที่นี่ เขาเย็บแผลเสร็จแล้วก็ควรจะไปตัดไหมให้เขาได้แล้ว

หมอซ่งและหมอคนอื่นๆ ต่างวิ่งวุ่นกันอยู่ กู้เจียวถามถึงที่อยู่ ก่อนจะนั่งรถม้าของโรงหมอแล้วมุ่งหน้าไปที่นั่น